Driewerf helaas, er komt geen elfde editie van ‘Iron Muide’. De muzikale happening in de Makelaarsstraat – voor de volle 100% vormgegeven door vrijwilligers o.l.v. de onvolprezen Gert-Jan Baart – kent geen ‘editie 2018’. De toekomst van het festival oogt nogal somber, is het doek definitief gevallen?
Het zat er een beetje aan te komen. In aanloop naar de tiende editie van iron Muide vorig jaar werd meer dan eens gezegd en geschreven dat het wel eens de laatste keer kon zijn. Dat had vooral te maken met de nieuwe bestemming die het festivalterrein krijgt. Zou krijgen. En het gebrek aan volwaardig alternatief voor dat terrein.
Kreeg Iron Muide – tot tien maal toe – veel applaus, schouderklopjes en goede pers; het gratis event werd ook bij herhaling geplaagd door flink wat onkans. Het gebruik van het terrein in de Makelaarsstraat, één van de weinige groene plekken in de Muide, stond al langer op het spel. Het getouwtrek legde jarenlang een hypotheek op het voortbestaan van het festival, indertijd gestart als een spin-off van het plaatselijke buurtfeest.
Daarnaast mocht bezieler / programmator / organisator / duvel-doet-al Gert-Jan meer dan eens afrekenen met diefstal. Na de succesrijke laatste editie bleek dat wéér het geval en werd hij ook nog eens de eigenaar van een forse boete voor geluidsoverlast.
Blackup (IM 2017)
Niet bemoedigend allemaal maar de zwaarste klap kwam er drie jaar geleden aan. Dat was ook de eerste maal dat er iets meer risico werd genomen met een brede, dagvullende programmatie. Liefst tien bands op de affiche en niet van de minste. Die dag barstte er, net na het optreden van Mind Rays (tweede op de affiche), een helse plensbui los die urenlang aanhield. De temperatuur nam na enkele zomerse dagen meteen een forse duik en het festivalterrein werd in een modderpoel herschapen.
Sterke programmatie of niet, dat ellendige weer joeg logischerwijs een grote groep festivalgangers voortijdig naar huis. Zelfs uw ijzersterke man ter plaatse ging halfweg de festiviteiten naar huis om zich droge kleren aan te meten. Om dan meteen terug te fietsen, dat spreekt. Eén en ander had vanzelfsprekend een zwaar negatief saldo tot gevolg toen de eindafrekening in zicht kwam. Met Iron Muide 2016 werd een deel van het verlies wel goedgemaakt maar het wankele evenwicht werd duidelijk voor iedereen die het zien wou.
DIY – ondernemingen als Iron Muide zijn sowieso kwetsbaar omdat ze drijven op goodwill en inzet van vrijwilligers. En omdat ze enkel kunnen rekenen op inkomsten uit drankverkoop. Met de nodige kopzorgen tot gevolg. Dat je dan al eens een jaar wil skippen hoeft weinig duiding. Hopelijk blijft het bij een jaar.
Los daarvan niets dan zeer fijne herinneringen aan het festival, de ongedwongen sfeer en vooral aan de onvergetelijke optredens van The Glücks (2015), Needle And The Pain Reaction (2016), Falling Man (2015), Blackup (2017) en vele vele anderen de jaren voordien.
Onder de vele anderen: tal van jonge Gentse bands die op Iron Muide een allereerste keer op een festivalpodium stonden en zich konden tonen aan een publiek dat uit iets meer bestond dan vrienden, vriendinnen, fiere ouders annex nonkels en tantes.
Iron Muide mocht dan een wat rommelige aanblik hebben; het publiek werd er telkens opnieuw – gratis en voor niks – verwend met een sterk programma en een prima geluidskwaliteit in een relaxte omgeving waar schreeuwerige reclame en promojongens nowhere to be seen waren. That was fun. Hopelijk is 2018 slechts een sabbatjaar maar het valt te vrezen dat het slotakkoord in 2017 is gevallen. Gert-Jan broedt momenteel op andere rock ‘n’ roll – plannen. We houden u op de hoogte.
drie, vier opzetten maar de pretentieloze formule – it’s only rock ‘n’ roll – werkte zaterdagavond goed. De sfeer werd er alleszins niet minder om. Toeval of niet, tegen het einde van de set had het festivalterrein zowat zijn maximale capaciteit bereikt.
De nieuwe nummers doorstonden de podiumtest met glans. ‘Hotel Fire’ inspireerde zelfs tot een frisse duik in het publiek. Ook het beste van de eerste plaat kreeg een plaats op de setlist w.o. ‘Year Of The Overdose’. De band bewees zijn klassiekers te kennen door af te sluiten met razende versie van ‘Over The Edge’. Eén van de geniale Greg Sage songs die u al lang uit het blote hoofd had moeten kennen. Moeilijk om niet van The Wipers te houden.
Zeven bands op de affiche. Zeven bands die zonder complimenten gaan voor het betere rock ‘n’ roll – gevoel. Vier Goeie Gentse Groepen in de line-up bovendien.
Net als Muziekcentrum ‘Kinky Star’ in de voorbije 20 jaar, offreert ‘Iron Muide’ al voor de tiende maal het muzikale festijn veur niet. U leest het goed: geheel gratis. Goedkoper kan moeilijk.
Van ‘de mensen’ naar ‘de ambiance’, het is maar een kleine stap. Om een oud-coach van de Rode Duivels te citeren: “de sfeir is koet’ op ‘Iron Muide’.
Het zal – Armand Pien nog aan toe – uiteraard fantastisch weer zijn. Een ongenadig hard stralende zon wordt gewis uw deel zo gauw u het festivalterrein betreedt. Toevallig passerende regendruppels worden ter plaatse probleemloos opgevangen door het bladerdek van de bomen. Wij spreken uit ervaring.
KINKYSTARCESOIR 