OVER GENTSE RELEASES…
ONgehoord! (39): Elefant
Nordic Tanzen Am Sonntag (EP) – januari 2016
Naar het jaareinde toe zijn er steevast releases die tussen de plooien vallen van het feestgedruis, de overzichten en aanverwant eindejaarongein. In 2015 was dat niet anders. Gelukkig is er de maand januari om de schade in te halen. Inhaalmanoeuver #2: de eclectische storm georganiseerd door de nieuwbakken Gentse supergroep ‘Elefant’.
‘Elefant’ mag dan nieuw zijn, helemaal bleu zijn de samenstellende delen van dit baldadige balorkest allerminst. Wolf Vanwymeersch kennen we van ‘The Van Jets’, Mario Govaert van ‘The Future Dead’, Stijn Van Marsenille van het geweldige ‘Drums Are For Parades’ en Maarten Flamand van ‘The Antler King’, naast 11-en-dertig andere. No new kids on the block dus.
Veel podiumervaring in de bagage en na een meer dan geslaagd concert bij de buren van Charlatan vorig jaar besloot het viertal om vijf nummers van de set uit te brengen op een EP. Geen eenzame opsluiting in de studio voor deze jongens, een goeie live-opname volstaat. Het plaatdebuut was meteen feit.
Uitstekende opname trouwens. De opwinding die ‘Elefant’ veroorzaakte in het zelfverklaarde ‘oord-van-verderf’ aan de Vlasmarkt, werd voortreffelijk geregistreerd. Die opwinding creëert ‘Elefant’ door zich sans gêne van zowat ieder (sub)genre denkbaar te bedienen. Al heeft in de hectische potpourri de voorliefde voor krautrock wel de bovenhand.
‘Nordic Tanzen Am Sonntag’ is gestroomlijnde terringherrie die we wel lusten. Onze favoriet; ‘Smithers’; sludge meets hysterical oriental elektro. Of zoiets. Wat dat precies inhoudt kan je nagaan via de bandcamp pagina van deze bende georganiseerd ongeregeld. Onvergelijkbaar met zowat alles dat je al eerder hebt gehoord. Prettig gestoord, te gebruiken met mate(n).
Nordic Tanzen Am Sonntag (EP, eigen beheer)
- Proteus – 02:07
- Smithers – 02:53
- Elefanten – 04:07
- A Brief History – 03:23
- Depression – 03:40
Meer info: https://www.facebook.com/abandcalledelefant/
———————————————————————————————————————————————-
ONgehoord! (38): Innerwoud
Mirre – januari 2016
Naar het jaareinde toe zijn er steevast releases die tussen de plooien vallen van het feestgedruis, de overzichten en ander eindejaarongein. Met het einde van 2015 in zicht was dat niet anders. Gelukkig is er zoiets als de maand januari om de schade in te halen. Inhaalmanoeuver #1: de beklemmende auditieve pracht van ‘Innerwoud’, de nieuwste parel aan de Consouling – kroon.
‘Innerwoud’ is het soloproject van Pieter-jan Van Assche, in een vorig muzikaal leven actief bij ‘Zura Zaj’. Het Gentse collectief dat wonderbaarlijke wandelingen organiseerde op het braakliggende terrein tussen neoklassiek en postrock. Met ‘Innerwoud’ vaart Van Assche voor het eerst voluit zijn eigen(zinnige) koers. Met behulp van contrabas en een sterk ontwikkeld gevoel voor sfeer en subtiele melodieën.
‘Mirre’ (Consouling, 2015), het debuut, is op het eerste gehoor een sombere, zelfs wat neerslachtige plaat. Een eerste indruk kan echter bedriegen, zoals zo vaak. Zo ook met het ‘Mirre’ dat meer dan één beluistering vraagt vooraleer het zijn complexe rijkdom goed en wel prijsgeeft.
Het album is opgebouwd uit vier hedendaags klassieke composities die op een bijzondere heldere manier worden gebracht. Minimalistisch van inslag maar met duidelijke drone/ambient accenten. Een aanpak die vaagweg doet denken aan het werk van Bart Desmet (‘Barst’), zij het dan zonder de vele toeters en bellen.
Het eindresultaat, vier meditatieve soundscapes, mag genre-overstijgend heten. ‘Duyster’ is in alle geval een stuk dichterbij dan ‘Klara’. Enorm intense plaat, met liefde gemaakt, beklijvend. Niet voor amateurs van vrijblijvende kamermuziek.
Verkrijgbaar op CD en vinyl bij Consouling.
Innerwoud – Mirre (Consouling Sounds, dec. 2015)
- Dar
- Nachtkus
- Mirre
- Sterveling
Meer informatie:
https://www.facebook.com/innerwoud
http://consouling.be
https://www.facebook.com/ConsoulingSounds
——————————————————————————————————————————————–
ONgehoord! (37): The Needle And The Pain Reaction
‘Chipmonk’ – december 2015
De vierde langspeler van ‘Needle And The Pain Reaction’, hard rocking band from Gent (en dat rijmt nog ook), komt er volgend voorjaar aan. Het powerrock trio heeft zopas de laatste hand gelegd aan ‘Porcupine’, de lang verwachte opvolger van het album ‘Stains’ dat onderhand al z’n 5de jaargang toe is.
Niet dat de onderscheiden bandleden ondertussen stilgezeten hebben de laatste 5 jaar. Veel shows op de teller en daarnaast werd verdienstelijk werk geleverd in de schaduw van de lichtjes geniale ‘Dip Dry Man’ (als ‘Beat revolver’), als onderdeel van ‘Lee & Lovedaddies’, of geheel solo (‘Wagonman’) enzovoort enzoverder.
Needle gaf alvast één nagelnieuw nummer vrij – ‘Chipmonk’ – om familie, vrienden, ongeduldige fans en andere nieuwsgierigaards te vriend te houden. Meteen voorzien van een hi-speed video die met moeite gelijke tred kan houden met het verschroeiende tempo dat er in ‘Chipmonk’ op na wordt gehouden. Dark, groovy, dirty, energetic; allerminst een ‘zone 30 – nummer’.
Voor het nieuwe album is het dus nog even wachten. ‘Porcupine’ verschijnt op 31 maart via NATPR records / Kinky Star records / Bertus. Eerstvolgende Gentse livedate: Trefpunt concertzaal, St.-Jacobs, 15 april. Allen daarheen! Noteer het nu al in uw nieuwe agenda…
Needle is:
- Lucce Waegeman – bas
- Peter De Bosschere – drums
- Wim Deliveyne – guitar & vocals
Meer informatie:
———————————————————————————————————————————————-
ONGEHOORD! (32): Coyote Melon
Demos – Oktober 2015
Een nieuwe naam, een nieuw Gents geluid: ‘Coyote Melon’. Bevolkt door 4 jonge mannen met een scherp ontwikkeld gevoel voor melodie, behept met speelvreugde en minstens enige affiniteit met Britpop. Nog geen officiële release voorhanden maar dat staat een groeiende naambekendheid niet in de weg. Het timmeren-aan-de-weg is in volle zwang.
Coyote Melon staat voor dromerige poprock. Met net voldoende weerhaken aan om langer dan gemiddeld te blijven hangen. Vooral ‘On Video’, een bijzonder Stubru – fähig nummer, maakt indruk en doorstaat de test van meerdere beluisteringen met glans. Te bluisteren/bekijken via onderstaande links.
De band wist zich onlangs nog te plaatsen voor de halve finale van het provinciale rockconcours Oost.Best! Zonder al te veel veel moeite bovendien. De lovende kritiek en het applaus van de jury verbaasden niet echt.
Op vrijdag 30 oktober in de Casino (St.-Niklaas) kan de band zich plaatsen voor de finale. Start van de festiviteiten: 20.00 uur. Onze gok? Het zal wel lukken… Volgende concerthalte in Gent: maandag 2 november in de Video. En dat etablissement bevindt zich nog steeds aan de immer beruchte Oude Beestenmarkt. Aanvang: 21.30u.
Coyote Melon is:
* Jeroen De Gussem: Vocals & rhythm guitar
* Kim Van Elsen: Lead guitar
* Anton De Boes: Bass
* Von Bayern: Drums
Meer info:
https://www.facebook.com/coyotemelonband/
http://www.coyotemelon.be/
http://vi.be/coyotemelon
ONGEHOORD! (31): CROWD OF CHAIRS
‘Such A Shame’ (EP) – oktober 2015
Kakelvers van de pers: ‘Such a shame’ of het debuut van het Gentse noiserock collectief ‘Crowd of Chairs’. Enkele weken geleden nog de even onverwachte als terechte winnaar van rockconcours ‘De Beloften’. En onlangs te gast op het toonaangevende ‘Incubate’ festival in Tilburg.
‘Crowd of Chairs’, een succesvolle fusie van de bands ‘Deer’ (intussen gestopt) en ‘Youff’ (doet dapper verder), maakte in de voorbije maanden naam met een aantal explosieve live shows. Regelrechte krachtmetingen die niemand onberoerd lieten. Op een schreeuw of een spat zweet meer of minder werd allerminst gekeken.
In geen tijd, ‘Crowd of Chairs’ is geen vol jaar oud, manifesteerde het trio zich als één van de interessantste exponenten van de noiserock hausse die Gent al enige tijd meemaakt. Voor de eersteling is de band er goed in geslaagd om de onverbiddelijke raw power die de optredens typeert ongeschonden in & uit de studio te loodsen. Met een prima 5-track EP als resultaat.
De EP werd enkele dagen geleden met een oerkreet integraal op Soundcloud gekwakt. Bij beluistering: geen verrassingen voor wie de insane pop noise van het drietal al live meemaakte. De vijf tracks kolken om het hardst – gierende gitaren à volonté – en vormen een passende soundtrack bij het toenemende onbehagen in onze tijd. Vijf maal een welgemikte fluim richting age of panic en diens hoofdrolspelers. Zelden zoveel kwaadheid op één schijfje aangetroffen.
‘Waste’ en ‘The Force’ weten nog het best te overtuigen en doen hard terugdenken aan de bands die de hoogdagen van ‘Touch & Go’, het baanbrekende noise label uit Chicago, kleurden. De invloeden (Big Black, Killdozer, Scratch Acid a.o.) mogen dan aan de sterke kant zijn, inspiratieloze naäperij komt nergens in beeld. U hoort ons niet klagen.
‘Such a shame’; een debuut dat er vast en zeker mag wezen. Niks om beschaamd over te zijn.
Crowd Of Chairs: Such a shame (12/10/2015)
- Waste
- The Force
- Face It
- No Hives
- Tripblind
Meer informatie:
http://vi.be/crowdofchairs
https://www.facebook.com/crowdofchairsband
Crowd of Chairs is:
- Benjamin Caes – Bas, Stem
- Mitch Van Laecke – Gitaar, Stem
- Manu Mahie – Drums
ONGEHOORD! (30): WILTMAN
Amor fati (CD) – september 2015
Uit sinds een goeie maand; ‘Amor Fati’ of het 4de full album van Wim Kesteloot, beter bekend als ‘WiltMan’. In de voorbije jaren verblijdde de veel te bescheiden Gentbrugse singer-songwriter ons al met de intimistische ‘Lo-Files’ serie (I, II en III).
‘Fine piece of art’ schreven we over het laatste luik van het Lo-Files triptiek dat één en al melancholische Americana uitademde. De verwachtingen waren bijgevolg nogal hooggespannen toen we het nieuwe album in de post vonden.
Eén jaar na de (voorlopig) laatste Lo-files worp, gooit WiltMan het met ‘Amor Fati’ het over een lichtelijk andere boeg. Lichtelijk want het album, 11 nummers sterk, houdt niet meteen de grote koerswijziging in. Liet Kesteloot in de voorbije jaren vooral zijn gitaar spreken – iets waar hij verbluffend goed in is – dan neemt hij op het nieuwe album meer zelf het woord.
De gitaar staat immer centraal maar moet de aandacht van de luisteraar delen met meer vocals, samples, keys en percussie dan voorheen. Op de openingstrack ‘Hasteland’ houdt zelfs een nijver tikkende drumcomputer de zaak op dreef.
Riepen de Lo-Files een herfstig gevoel op dan is ‘Amor Fati’ eerder goed voor dog days associaties. Musiceren als het pokkewarm is en het leven van alledag noodgedwongen een versnelling lager schakelt terwijl muizenissen en beslommeringen full speed ahead blijven gaan. Kortom: een zomerse plaat waarop zonnige feelgood deuntjes uitblinken in afwezigheid.
Het beste bevindt zich halfweg de plaat met ‘Thurasia’; een weemoedig jankende gitaar en een hemels mooie melodie waarin de brommende bariton versterking krijgt van ene Maud Cosijn die voortreffelijk de backing vocals voor haar rekening neemt. ‘Homeless Homeland’, meteen na ‘Thurasia’, is een tweede voltreffer.
‘Amor Fati’ is een mooi, warm album met enkele ruw-donkere kantjes. Intrigerend en innemend. Geeft zijn geheimen pas na meerdere beluisteringen prijs. Zeer de moeite van het ontdekken waard.
AMOR FATI (sep. 2015)
- Hasteland – 04:20
- Echonation – 03:20
- NoToKen – 04:29
- Lydia II – 03:09
- Thurasia – 03:30
- Homeless Homeland – 03:32
- Soulétude – 03:16
- At Stake – 03:10
- Irene – 03:20
- Wake up-call from a dreamgirl – 03:14
- Amor Fati – 01:56
Meer info:
http://wiltman.bandcamp.com/
http://www.wiltman.com/
https://itunes.apple.com/be/artist/wiltman/
AMOR FATI
Amor fati is a Latin phrase that may be loosely translated as “love of fate” or “love of one’s fate”. It is used to describe an attitude in which one sees everything that happens in one’s life, including suffering and loss, as good or, at the very least, necessary, in that they are among the facts of one’s life and existence, so they are always necessarily there whether one likes them or not. Moreover, amor fati is characterized by an acceptance of the events or situations that occur in one’s life. This acceptance does not necessarily preclude an attempt at change or improvement, but rather, it can be seen to be along the lines of what Nietzsche means by the concept of “eternal recurrence”: a sense of contentment with one’s life and an acceptance of it, such that one could live exactly the same life, in all its minute details, over and over for all eternity.
ONGEHOORD! (29): STORMWIND
‘III’ – september 2015
Multi-instrumentalist Matthias Halsberghe a.k.a. ‘Stormwind’, heeft sinds enkele dagen een nieuw (mini-) album uit. Het eerste teken van leven na de release van het tweede album van Matthias’ band ‘Hive Destruction’ begin dit jaar en van ‘Stormwind vs Karen Willems’, eind vorig jaar. Een markante samenwerking met percussioniste Karen Willems (Zita Swoon, Yuko, Inwolves…) was dat. Het duo stond in februari nog op het Kinky Star podium in het kader van dat muzikale avontuur.
De kakelverse Stormwind telt vijf nummers waarvan er twee net onder de twee minuten wegwaaien; de nerveuze binnenkomer ‘Baychimo’ en het akoestische intermezzo ‘Above The Waterline’.
Beide vormen het cement dat de tracks waar het eigenlijk om draait bijeenhoudt; de subtiele, veelgelaagde soundscapes die al enkele jaren het handelsmerk vormen van de componist – klankkunstenaar uit Gentbrugge. Filmische muziek waarin de gitaar – in al zijn verschijningsvormen – de hoofdrol opeist.
‘In the end, you’ll sleep’ sleept zich na een streelzachte intro op koortsige wijze voort als eennervewrecking bad mood. Eentje van de soort die ‘s avonds laat, aan het eind van een veel te lange dag, zelfs na 3 glazen van geen wijken weten wil. Met ‘Untitled SWIII6’, gaat het tempo roadmoviewise even omhoog en verdwijnt de zwaarmoedigheid op het achterplan. Fraai moody gitaarspel.
‘Precautions for a raid’ sluipt dan weer de luisteraar net zo onheilspellend tegemoet als de titel suggereert. Desperaat krassende gitaren tegen de achtergrond van een grimmig galmend klankentapijt. Klinkt als: de moord is nog niet gepleegd maar dat komt zo meteen verandering in. Doet wat denken aan de filmscores die Nick Cave en Warren Ellis (Dirty Three, Bad Seeds…) eens om de zoveel tijd produceren.
Meteen een tip voor de bende nieuwe Vlaamse cineasten die momenteel hun plaats opeisen; geef Halsberghe de soundtrack van uw volgende prent in handen. You won’t be sorry.
Stormwind ‘III’
- Baychimo – 01:53
- In the end, you’ll sleep – 05:15
- Above the waterline – 01:55
- Untitled SWIII_6 – 03:29
- Precautions for a raid – 03:24
All instruments by Matthias Halsberghe.
Drums by R2D2, inspired by live jams with Karen Willems.
ONGEHOORD! (28): PUNK FOR THE PEOPLE!
Mind Rays live @ Kinky Star – 18.06.2015
Toen de zomer nog in volle aantocht was, op donderdag 18 juni om akelig precies te zijn, bliezen zowel ‘Mind Rays’ als ‘The Glücks’ Muziekcentrum Kinky Star twee maal overtuigend omver op één avond. Ja, daar had u eigenlijk-feitelijk bij moeten zijn.
Van het eerste concert maakte Mr. Malot, a.k.a. ‘Johan Johan’, a.k.a. de drijvende kracht achter ‘Neege Duust rec’, een meer dan behoorlijke opname. En die staat sinds gisteren uiterst genietbaar te wezen op de bandcamp account van KS.
Twaalf nummers, elf van eigen makelij en één cover: ‘Die Die Die’ van het Seattle punk combo ‘The Spits’. Twaalf maal prettig gestoorde, potige punkrock uit Artevelde city. Energiek, ongepolijst en opwindend. Raw power anno 2015. Goed zo.
Onze favoriet: ‘Retreat’. En dat rijmt nog ook.
Mind Rays (18 juni 2015) by NeegeDuustRec
TRACKLIST
01. Mind Your Head – 02:46
02. Retreat – 02:18
03. Like Flies – 02:09
04. Die Die Die – 01:25
05. More or Less – 02:50
06. Radiate – 02:12
07. Stone Ships – 03:57
08. We See – 02:17
09. Take Forever – 02:43
10. Follow Suit – 03:44
11. Meat Slurry – 02:23
12. Creek – 02:15
ONGEHOORD! (27): YOUFF
Bait (EP) – september 2015.
Youff – Bait (sep. 2015)
(1) Fever Grip – 02:43
(2) Periods – 05:57
(3) Avoid – 02:40
(4) Prozac – 06:17
ONGEHOORD! (26): ORANGE PENDEK – TE GEK!
‘Loodwit en kanariegeel’ – release: 15.08.2015
Een tweetal weken uit, en al net zo lang op onze persoonlijke playlist; het gezellig geschifte ‘Loodwit & Kanariegeel’, het tweede full album van de mafketels van ‘Orange Pendek’.
Naar eigen zeggen staat de vijfkoppige band garant voor primitieve rock of ‘caverock’. Whatever.
Onder het veelzeggende motto ‘niet verfijnd’, ook de titel van de debuutplaat, maakte de groep in de voorbije jaren vooral de Gentse concertpodia onveilig.
De caverockers brengen Nederlandstalige pop/rock met een serieuze hoek af. Iets tussen up tempo garagerock en krankzinnige kleinkunst in. Steevast voorzien van absurd/onnozele teksten in de betere drs. P – traditie.
‘Loodwit en kanariegeel’ doet in zijn geheel wat denken aan het fantastische ‘Dankuwel’, waarmee Hugo Matthysen zich definitief in het collectieve muziekgeheugen parkeerde een kwarteeuw geleden. Met dank aan de klassiekers ‘Blankenberge’ en ‘Tony (de zieke pony)’.
Orange Pendek bedient zich van dezelfde kunstgrepen. Korte nummers, eenvoudige gitaarriffs, dito keys en hilarische staccato zang. Eenvoudig maar wel aanstekelijk-amusant. Nummers die zich vlotjes in je bovenkamer nestelen bovendien. Voor onbepaalde duur nog wel! Vooral het titelnummer wil van geen wijken meer weten na twee beluisteringen.
Met ‘Loodwit en kanariegeel’ heeft Orange Pendek een prettig antidotum gefabriceerd voor overdreven ernst, poseurs van alle slag en andere vormen van aanstellerij. Moeilijk te weerstaan. Te beluisteren met mate(n)!
- Loodwit en Kanariegeel – 02:38
- Goed Bezig – 03:30
- Diep Verdriet – 03:30
- Rookworst in Gelei – 03:10
- Europeaan – 03:30
- een Mensenleven – 03:14
- Kunstverdriet – 02:58
- 1968 – 02:56
- Gevallen Reus – 02:12
- Triestig – 04:51
- Berkje – 01:59
- Liegen en Bedriegen – 02:35
|
Orange Pendek is:
|
- https://www.facebook.com/orangependek
- http://www.orangependek.be
- http://vi.be/orangependek
- https://soundcloud.com/orangependek
Loodwit & Kanariegeel
Loodwit en kanariegeel
‘t Is vaag maar actueel
Gitzwart lijkt de toekomst wel
Hoor je daar de alarmbel
666 is ons getal
Daarmee zeggen we het al
Sla ons neer en doe maar goed
Drink maar gulzig van ons bloed
Drijfzand is de ondergrond
In de verte blaft een hond
Wij staan hier en zeggen neen
Daar doen wij ons voordeel mee
666 is ons getal
Daarmee zeggen we het al
Sla ons neer en doe maar goed
Drink maar gulzig van ons bloed
Dissonanten zijn de toon
‘t Klinkt niet goed maar ‘t is wel mooi
Laten we nu eerlijk zijn
Ondergronds leven doet wel pijn
666 is ons getal
Daarmee zeggen we het al
Sla ons neer en doe maar goed
Drink maar gulzig van ons bloed
ONGEHOORD! (25): METALLIC POST ROCK
WAYWARD BOUND: Public Isolation Booth – augustus 2015.
Bijzonder vers van de pers wegens nog maar twee dagen geleden gereleased; de eersteling van ‘Wayward Bound’, het solo – project van David Lenaerts.
David – Limburgse roots en een jaar geleden in Gent neergestreken – gaat resoluut voor een fusie van post rock en metal met redelijk wat old school invloeden. In zijn dooie eentje slaagt hij met verve in die eigenzinnige opzet. Net alsof ‘Explosions in the sky’ en ‘Prong’, toevalligerwijs aan het werk in dezelfde studio, ter plekke besluiten om samen een album op te nemen.
‘Public Isolation Booth’ mag dan wel met de omschrijving ‘demo album’ de wereld ingestuurd worden; het is een zeer verzorgde/professionele productie. Met een stevig ontwikkeld gevoel voor precisie en detail afgewerkt. In ieder geval een mooi visitekaartje; ziet er goed uit, klinkt fantastisch, zeven maal een feest voor uw oren. Te ontdekken.
Public Isolation Booth, 08/15 – eigen beheer.
- Bokeh – 06:54
- Like Lingering Ghosts – 05:41
- Oceans of Liquid Diamond – 07:20
- All Ball – 06:08
- Pseudocoprolites – 05:56
- Abandoned Passenger Car on Tracks Overgrown – 05:08
- Desert Ghost Ships – 05:41
Release: 08/08/2015
Music: David Lenaerts
Artwork: Eliza Pepermans
Graphic design: Jan Vantomme.
Meer informatie:
http://www.waywardbound.net/
https://www.facebook.com/waywardboundmusic
ONGEHOORD! (24): MET DE P VAN POSTPUNK
Partisan/Partisan – augustus 2015
De nieuwbakken Gentse formatie ‘Partisan’ tekent verantwoordelijk voor de eerste (prettige) muzikale verrassing na de Feesten. De band, een trio waarvan we het bestaan tot voor kort slechts konden vermoeden, gooide vorige week haar debuut – een naamloze 4 track EP – op de markt.
‘Partisan’, niet te verwarren met de Engelse band met net dezelfde naam, kiest voluit voor een postpunksound genre Interpol. Eightieslike maar bijdetijds. Uitwaaierende gitaren of ijl geneuzel op de achtergrond zijn in ieder geval nowhere to be heard. De band houdt van klaar, duidelijk en strak. Met de bas in een centrale rol.
Op de één of de andere manier doet dit wat denken aan het vroege werk van Red Lorry Yellow Lorry, minus de galmende vocals. Interessante nieuwkomer. Benieuwd naar meer.
Het allereerste Partisan concert komt binnenkort aan. Niet in de schaduw van Klokke Roeland, wel 60 kilometer stroomafwaarts – in Antwerpen – op Antwerp Music City – 9 september.
Partisan/Partisan
1. Run Run Run
2. Unhappy People
3. Children In Love
4. Public Humiliation
Partisan is:
* Cedric Goetgebuer,
* Ivo Debrabandere,
* Thijs Goethals.
ONGEHOORD! (23): BARST
Live @ Kinky Star – juli 2015
Bart Desmet ofte ‘Barst’ zorgde met zijn beklijvende solo-performance tijdens de ‘ConSouling Sounds Night’ voor één van de muzikale hoogtepunten van de voorbije Gentse Feesten – periode in MC Kinky Star. Barst bracht een kolkende melting pot van stijlen en invloeden. De scheidslijnen tussen genres werden zelden zo overtuigend en vakkundig opgeheven als die avond.
Het intimistische concert valt integraal te herbekijken op You Tube dankzij de cinematografische efforts van Johan, zoals steeds de cameraman van dienst ten huize Kinky Star.
Wie bewegende beelden maar niets vindt – om welke reden dan ook – kan zich beperken tot de opname van het concert en die werd geparkeerd op de Bandcamp – account van Kinky Star (‘Neege Duust rec’). 40 zalige minuten lang, twee nummers (‘TU Nel’ & ‘Abyss II’) voor avontuurlijke fijnproevers.
Zwaar aanbevolen.
Meer informatie:
www.facebook.com/BARSTmaker
www.barst1.bandcamp.com/releases
ONGEHOORD! (22): JACK IN THE BOX
Jack in the box: Insane
Jack In The Box’, één van de elf-en-dertig Gentse bands die minstens het predicaat ‘interessant’ verdient, is druk in de weer met de realisatie van een eerste E.P. die – als alles volgens plan loopt/blijft verlopen – de wereld zal ingestuurd worden dit najaar, ergens in de maand oktober.
Omdat we eerst nog een zonnige zomer tegoed hebben en vooral om de fans van het eerste uur – naast andere ongeduldigen van alle slag – gerust te stellen, werd alvast één nummer ‘Insane’ voortijdig prijsgegeven. Sinds de heuglijke dag van eergisteren te beluisteren via de Bandcamp account van de groep. Of te bekijken op You Tube want er werd in één moeite door een video voor gemaakt.
Dromerig, intimistisch maar fraai stukje muziek dat net voor de drie minuten – drempel inhoudt. Engelenstem, achtergrondgerommel, rondslingerend speelgoed en spaarzame percussie zijn (weer) volop van de partij. Erg sfeervol en de moeite waard. Onze inwendige applausmeter bleef ook na vier keer ‘insane’ hoog afklokken.
Bij voorkeur te beluisteren ‘s avonds laat, als het buiten begint te spoken en, vanzelfsprekend, met een goed glas wijn binnen handbereik. Mooi!
Jack in the Box is:
* Antje Cochuyt – ukelele, toys, zang,
* Steven Sarrazyn – ukelele, keys, mondharmonica,
* Teun De Voeght – gitaar,
* Thomas Janssens – bass &
* Koen Gallet – drums.
Meer informatie:
http://www.jackinthebox.be/
http://beta.vi.be/jackinthebox/
ONGEHOORD! (21): CARNIVAL OF LOST SOULS
Collection of carefully selected
Het heeft even geduurd maar drie jaar na het veelbelovende debuut ‘LSC Sounds’ heeft het Gentse vijftal ‘Lost Souls Carnival’ (LSC) een opvolger klaar met ‘Collection of carefully selected’. Zeven nummers, uitgegeven in eigen beheer. Eigen beheer maar LSC bewijst dat dit een professionele look en dito sound niet in de weg hoeft te staan.
De titel is alvast raak gekozen. Met zorg samengesteld. Zwoele bluesrock die de voorspelbaarheden en andere clichés van het genre maximaal schuwt en de nodige uitstappen onderneemt richting stoner. Begeleid door harmonica en schuurpapieren vocals die doen denken aan wat Eddie Vedder (Pearl Jam) uit zijn strot wringt.
Amateurs van feelgood en gezapig gitaargetokkel zijn aan het verkeerde adres; het geheel heeft onmiskenbaar iets dreigend, gloomy. Dit ingetogen, broeierige plaatje heeft niks overbodig aan boord. Zelfs de redelijk licht wegende instrumental ’22’ aan het eind van het (korte) feest kan geen seconde vervelen. Onze favoriet; de opener ‘Devil’s Queen’.
Fijne release die gehoord/gezien mag worden. Smaakt naar meer. Geef die mannen een (festival-) podium, en snel een beetje.
Collection of Carefully Selected:
- Devil’s Queen – 5.32
- Where Sinners Go – 3.09
- Walking Tall – 3.36
- I, World – 4.14
- Old Nick’s Favorite – 4.10
- Æther Soul – 4.03
- 22 – 2.59
Lost Souls Carnival is:
– Jonas: zang & harmonica
– Stijn: bas
– Tom: drums
– Didi: gitaar
– Stéphane: gitaar.
ONGEHOORD! (20): DE PIJN VAN HET ZIJN IN TIEN BEDRIJVEN
Onmens: ‘Misdracht’
Twee weken geleden uitgegeven door ‘Sideburn Records’ en verreweg het beste dat de Gentse scene recentelijk op de mensheid losliet. ‘Misdracht’ heet het ronduit verpletterende debuut van de misantrope tandem Minnaert – Van Esbroeck. Een uppercut van een plaat die je – tien maal na elkaar – fors naar zuurstof doet happen.
‘Misdracht’, een passende naam voor een even merkwaardige als geslaagde fusie van eighties industrial, krakende elektro en onverbiddelijke noiserock. Een duister-opstandige plaat met alles erop en eraan die niemand onberoerd laat. Het gaat ergens over. De pijn van het zijn in tien bedrijven.
Qua aanpak doet ‘Onmens’ soms denken aan de Britse noiseformatie ‘Fuck Buttons’. Het duo gaat voor dezelfde georchestreerde sonische chaos. Zij het met minder gevoel voor stroomlijn en met meer ruimte voor koerswijzigingen van ontvlambare orde. Heerlijk averechts.
Woensdag 15 april live aan het werk in Kinky Star. Support: Golden Noo$e (rap). Showtime: 20.30u. Entrée: nougabollen, as always.
>>> ] Be there! [ <<<
‘Onmens’ is:
- Kasper Van Esbroeck
- Bert Minnaert
‘Misdracht’ (Sideburn/PIAS)
01 – Posturing
02 – Motherly Bruised
03 – Interlude
04 – Shrine
05 – Gra
06 – Novice
07 – All The Grace
08 – A New Face
09 – Taste For Slander
10 – Least Of Good
ONGEHOORD! (19): ONWEER AAN HET EIND VAN EEN ZWOELE ZOMERDAG
Huracan – Huracan
Twee weken geleden bracht het Gentse sludge collectief ‘Huracan’, begin februari nog aan het werk in Kinky Star, een eerste – titelloze – EP uit. Zeven nummers van betrekkelijk grimmig-stormachtige orde. Mocht een onweer aan het einde van een zwoele zomerdag kunnen rocken, het klonk waarschijnlijk als Huracan.
De band brengt een overtuigende blend van sludge en stoner. Een bulldozer zeer zeker maar dan wel eentje die snelheid kan halen als het moet. Vooral pletwals ‘Paianora’ (neen, géén tikfout) valt in positieve zin op.
Of dat voldoende zal zijn om zich meteen op te laten merken in het drukbeklante sludge/post-metal landschap heet twijfelachtig. Maar wat niet is kan nog komen; het debuut geeft blijk van een soliede basis en groeipotentieel. Minstens een half miljoen bands moeten het met veel minder doen.
Wie de debuutplaat graag een plaats geeft in de eigen discotheek stuurt als de gesmeerde bliksem een mailtje naar de band (info@huracantheband.be). Wie zich het vinyl aanschaft krijgt er de CD zomaar gratis bovenop. Er zijn nog goede mensen.
De demoversies van drie tracks kan je oppikken via de soundcloud account van de groep. Op 15 mei speelt de vierkoppige band op het Dunkfestival in Zottegem waar het podium wordt gedeeld met Mono en Amenra.
Huracan:
- SLANDER – 02:35
- ORKANON – 04:33
- CLOSE YOUR EYES – 02:08
- PAIANORA – 04:04
- MAN WHO STARES AT GOAT – 03:28
- WHAT IF SHE’S DEAD – 03:51
- MANIC – 03:59
Huracan is:
- Geert Reygaert (Guitar)
- Tijs De Langhe (Drums)
- Christophe Wille (Guitar, Vocals)
- Bert Roos (Bass)
Meer informatie:
- http://www.huracantheband.be/
- http://beta.vi.be/huracan
- https://soundcloud.com/hurac-n-the-band
- https://huracantheband.bandcamp.com/releases
ONGEHOORD! (18): GRUNGE A LA GANTOISE
Fire Down Below – Demo – maart 2015
Begin deze maand stuurde de Gents-West Vlaamse joint venture onder de naam ‘Fire Down Below’ een nieuwe release de wereld in. Dat was al even geleden.
Geen stille dood dus, wel een luidruchtige demo bestaande uit drie zeer netjes afgewerkte nummers. Basisingrediënten van de cocktail: drie delen onversneden nineties grunge, twee delen stoner rock en één deel metal. En dat alles overgoten met verbluffende vocals.
De band, oorspronkelijk een trio, verzekerde zich vorig voorjaar van de diensten van een nieuwe drummer (Sam Nuytens) en voegde een lead gitarist (Kevin Gernaey) aan de bezetting. Zo te horen twee maal een goede zet.
‘Fire Down Below’ klinkt anno 2015 krachtig, perfect in balans en manifesteert zich meer dan ooit als een geschikt vehikel voor de vocale krachtpatserij die zowat het handelsmerk vormt van frontman Jeroen Van Troyen.
De come back release werd opgenomen, gemixt & gemasterd door Bart D’Haese in de ‘Alternator Studio’ (Lede). De eerste twee nummers klokken beiden af op 5’28” maar ‘Dashboard Jesus’ trekt aan het langste eind als u onze eigen mening wil horen. Voor de liefhebbers van ‘Alice in Chains’, ‘Soundgarden’ en consorten.
Tracklist:
- Dashboard Jesus 05:58
- Free Lobotomy 05:28
- Love & Cocaine 07:54
Fire Down Below is:
- Jeroen Van Troyen: Vocals & Gitaar
- Bert Wynsberghe: Bas
- Sam Nuytens: Drums
- Kevin Gernaey: Gitaar.
Meer informatie: https://www.facebook.com/firedownbelow
ONGEHOORD! (17) THE GERMANS
THE GERMANS – ARE ANIMALS DIFFERENT [Fons Records / februari 2015]
Ongewoon, dat is wel het minste dat je over de nieuwste worp van The Germans aan de buitenwereld kwijt wil na beluistering. De opvolger van ‘Mother Sings In Front Of The House’ (2012) bestaat uit één nummer dat de luisteraar een veertigtal minuten lang werkelijk alle hoeken van de kamer laat zien.
Het vierde album van de band is een langgerekte, uitgesproken duistere luistertrip. Een auditieve draaikolk die zich veraf houdt van alles wat conventioneel en orthodox mag heten. De ultieme nachtmerrie voor hokjesdenkers en amateurs/bedenkers van formats. Avant-garde in de ware zin van het (samengesteld) woord. Nice.
Het nieuwe album, vorig najaar opgenomen en geproduced door Pascal Deweze, werd vorige maand uitgegeven door de Limburgse independent ‘Fons Records’. ‘Are animals different’, de luisteraar mag het vraagteken zelf plaatsen (of niet), heeft van alles wat. Onaardse soundscapes à la ‘Brian Eno’, lichtjes schuimbekkende noise, ijle psychedelica, oriëntaals aandoende ritmes, vlagen triphop en zware echo’s van de funky hectiek waarop ‘Millionaire’ indertijd een patent had.
Een feestelijke potpourri geïnspireerd door het baanbrekende werk van tegendraadse voorgangers is het niet geworden. Daarvoor is de sfeer te bevreemdend, party-wise heb je hier weinig aan, en de plaat uitzonderlijk coherent. De band slaagt er, kilometers verwijderd van alle platgetreden paden, met verve in om de meest uiteenlopende invloeden samen te brengen tot een organisch geheel.
Kortom, het vierde album van The Germans is er één om in te kaderen en geven we – nu al – minstens een interessante plaats in ons eigenste eindejaarslijstje. Wie al die innovatieve sturm und drang live wil meemaken kan de vijfkoppige bende op donderdag 12 maart aan het werk zien in Kunstencentrum Vooruit. Gratis caféconcert. Start: 21.30 uur. Be there!
The Germans zijn:
– Jakob Ampe
– Vincent Cauwels
– Lennert Jacobs
– Timothy Jacobs &
– Boris Zeebroek.
Meer informatie:
http://www.thegermans.be/
https://www.facebook.com/thegermans4U
ONGEHOORD! (16) – THE TUBS
The Tubs – Rag
Niets dan goed nieuws van ‘The Tubs’. De Gentse trashrock band brengt begin maart een derde full album uit. ‘Rag’ heet de nieuweling. Elf kakelverse lofi nummers, geproduced door Peter Van de Veire (De Bossen, Falling Man e.a.) en uitgegeven door ‘Oddie Records’ (US) en het Franse ‘Azbin Records’.
Een voorsmaakje onder de vorm van ‘Lost and Found’, de derde track van de nieuwe plaat, kon in de voorbije weken al online beluisterd worden en liet het beste vermoeden voor de aankomende release. Ook op de nieuweling: “Every Day I’m Waisitin’”, het aanstekelijke nummer dat de band al speelde tijdens de laatste editie van ‘De Beloften’, het Gentse rockconcours. Een catchy soundtrack bij de lamlendigheid van alledag, een uitstekend nummer dat zich erg vlug tussen je oren nestelt.
“The Tubs might just be Ghent’s hardest working band” zo lezen we op de website van Oddie Records. Correct of niet, The Tubs geven geen malle moer om de laatste trends of de hippe waan van het moment en werken naarstig verder aan hun complexloze slackerpop ‘n’ roll. En zo hoort het eigenlijk ook.
Later op het jaar wordt er voor een eerste maal getoerd in de US of A. Tubs Drummer Klaas liet weten dat er in het kader van dit avontuur nog plaats is voor een hardwerkende roadie met een goed karakter die zich onbaatzuchtig – i.e. op onbezoldigde basis – wil inspannen voor het goede doel.
Kandidaten kunnen zich melden via de FB – pagina van de band. Doen!
RAG
01) Time To Pray
02) Every Day I’m Wastin’
03) Lost and Found
04) Novastar
05) Gaydream
06) Sinner
07) Assembled Body Parts
08) Barbie
09) Strange
10) Wake/Sleep
11) Castles Made of Snow
‘Rag’ wordt zeer binnenkort, op 1 maart om precies te zijn, de wijde wereld ingejaagd en moet 10 € kosten. Wie zijn exemplaar nu bestelt krijgt er meteen de 11 nummers mp3 – gewijs er bovenop. Wie meer voelt voor de oude vertrouwde cassette – vooral dan als vehikel voor de downloadcodes – kan terecht bij het onvolprezen ‘Gnar Tapes’ en/of ‘Burger Records’.
Meer informatie:
https://www.facebook.com/thetubs?fref=ts
http://www.azbinrecords.fr
http://www.gnartapes.com
http://www.burgerrecords.org
‘Everyday I’m Wastin” – de video
Rag (via Azbinrecords)
ONGEHOORD! (15): KEEP ON TRIPPIN’!
Trip Hazard – december 2014.
Gent lijkt een verrassend vruchtbare bodem te zijn voor stoner rock. Het enige zand dat in deze contreien enige woestijnachtige ambities mag koesteren bevindt zich – in bescheiden proporties dan nog – aan de Blaarmeersen maar dat staat een grote concentratie van beoefenaars van zgn. ‘desert rock’ niet in de weg. Je vraagt je af waar dat allemaal vandaan blijft komen. Niets op tegen hoor. We zijn altijd fan geweest van ‘Kyuss’, ‘Fu Manchu’ en consorten.
Begonnen twee zomers geleden, knijpt het trio ‘Trip Hazard’ met overtuiging instrumentele stoner uit de instrumenten. Brommende gitaren, meeslepende riffs, een bulldozerende bas en (erg) veel wah wah in een gedowntuned kader.
Zware kost die u zeer waarschijnlijk nooit aan uw 82-jarige buurvrouw verkocht krijgt. Gesteld dat u dat al zou willen doen.
De psychedelische ‘toets’ die in de band bio gesignaleerd wordt blijkt een understatement van formaat Trip Hazard houdt van een forse portie psychedelica te zijner tijd en jamt er vrolijk op los als bevond het repetitiekot zich te midden van een eindeloos grote akker met foute paddenstoelen. De groepsnaam is alleszins 100% passend.
Toegegeven, ze nemen er hun tijd voor; de meeste nummers sneuvelen pas met de tien minuten – grens in zicht. Toegegeven (bis); de formule is verre van nieuw maar hier lopen we niet van weg. Daarvoor hangt er net iets teveel spanning in de ijle lucht. Bovendien; goed gedaan is goed gedaan en de heruitvinding van het warme water hoeft niet elke dag opnieuw plaats te vinden.
Releases zijn er (nog) niet maar wie wil kennismaken met deze beloftevolle nieuwe band vindt veel materiaal via onderstaande links. Niet alles is het demo stadium al ontgroeid maar daar wordt duidelijk nog aan gewerkt. Onze favoriet: ‘A Tight Space’s Rat Race’. Een nummer dat doet terugdenken aan de eerste exploten van het zwaar toxische collectief ‘Monster Magnet’ waaraan dit trio – onze inschatting – zich graag spiegelt.
Meer informatie:
https://soundcloud.com/trip-hazard-1
http://beta.vi.be/triphazard
https://www.facebook.com/TripHazardTheBand
http://www.mixcloud.com/TripHazardTheBand/bom-fett/
ONGEHOORD! (14): L’HEURE DU MALHEUR
L’heure du malheur – Forêt d’étoiles – december 2014.
Schijn bedriegt echter; de emballage mag dan wel 100% francofoon zijn de inhoud is anglo saxon as hell. Oh yes. Het nieuwe album, opgenomen in ‘Studio Hooverville’ (in Oostakker!), telt acht nummers. Met één van de nieuwe tracks – ‘Here comes the sound’ – wist het duo intussen al de deur van StuBru te forceren en een selectie af te dwingen voor ‘De Nieuwe Lichting’.
Twee jongens met een akoestische gitaar, meer dan gemiddeld onderlegd in engelachtige samenzang en in het produceren van kalm voortkabbelende , melancholische nummers; het kan niet anders of daar komen ‘Simon & Garfunkel’ – vergelijkingen van. Bij de vleet. Iets wat de jonge singer-songwriters niet eens zo erg vinden.
Het duo is in de voorbije periode onmiskenbaar geëvolueerd. De nieuwe plaat klinkt een stuk gesofisticeerder dan de debuutplaat, bye bye slaapkamer-opnames, en roept beduidend minder scouts-verzameld-rond-een-kampvuur-associaties op. ‘Forêt d’étoiles’ is verrassend coherent en gelijkmatig.
Eind november werd de CD een eerste maal aan het publiek voorgesteld in ‘Perros Calientes’ maar wie het duo live aan het werk wil zien krijgt daar in de komende maanden nog uitgebreid de kans toe. Zowel in Gent als daarbuiten. Wat betreft Gent; op 21 januari wordt in ‘Barville’ gespeeld, op 15 februari in ‘Café de Loge’ en op 28 maart in ‘De Walrus’.
Nu weet u meteen wat geschreven in uw nieuwe agenda. Voor de liefhebbers van perfect gearrangeerde folk, close harmony en lo-fi liedjes over de pijn van het alledaagse zijn.
L’heure du malheur: ‘Forêt d’étoiles’ (CD, eigen beheer)
1. Today is the Day
2. Reborn
3. Here Comes the Sound
4. The Kid
5. That Time We Lived
6. The Last Song
7. Hear Me Now
8. The Woods
Meer informatie:
http://lheuredumalheur.be/
http://lheuredumalheur.be/soundcloud/
https://lheuredumalheur.bandcamp.com/album/for-t-d-toiles
ONGEHOORD! (13): BYRON BAY FOXES
BYRON BAY – God Only knows – december 2014.
De Gentse Rock Rally finalisten van ‘Byron Bay’ hebben enkele weken geleden een eerste single uitgebracht. Een voorloper van de debuut e.p. die volgend voorjaar verschijnt. ‘God Only Knows, één van de nummers die de band tijdens de RR-finale in de AB bracht, werd geproduced door Reinhard van ‘Das Pop’ en laat netjes afgewerkte elektro folkpop horen.
Meerstemmig, sfeervol, warm. Relaxte close harmony die een berustend sfeertje oproept. Nogal moeilijk om de vergelijking met Fleet Foxes niet te maken. Bij deze dan maar.
Zo te zien wordt de polyfone band ook buiten de Gentse scene hoe langer hoe meer gesmaakt. ‘Byron Bay’, tot een half jaar geleden operationeel onder de naam ‘Mocking Jay’, mocht zich in het voorbije jaar verheugen in de aandacht en de bijbehorende knuffels van Stubru, Radio 1, Jim TV en Humo. Toegegeven, dat kan slechter.
Het is uitkijken naar de release van de debuutplaat. Wie meer wil horen dan ‘God Only Knows’ of verder wil kennismaken met de groep rond Tom Verstappen, verwijzen we door naar de Byron Bay – pagina’s op Bandcamp en Soundcloud waar enkele demo’s te beluisteren zijn. Mis de fraaie Wilco cover niet!
Meer informatie:
http://www.byronbay.be/
http://www.soundcloud.com/byronbayofficial
https://www.facebook.com/byronbayofficial
http://byronbay.bandcamp.com/
ONGEHOORD! (12): SAINTS BY NITE AGAIN
Saints By Nite – Recalling Dreams – november 2014
Amper drie maanden na de release van de gesmaakte ‘Homicide’ EP, plaatst de Gentse technoproducer ‘Saints by Nite’ zichzelf terug in de markt met een nieuwe EP. Vijf nummers deze keer. Vorige week de wereld ingestuurd onder de passende naam ‘Recalling Dreams’.
Passend want ‘Recalling dreams’ manifesteert zich als de dromerige soundtrack bij een slenterwandeling door de stad bij het krieken van de dag. Op de terugweg van een wild feestje bijvoorbeeld.
De EP dient zich iets luchtiger aan dan zijn voorganger maar ook nu haalt loungy relaxness moeiteloos de bovenhand. Catchy composities doorspekt met wat nerveuze flarden hip hop en old school elektro. Onze favoriet: ‘A quarter to three’. Het enige nummer dat niet voor de volle 100% DIY is gezien de passage van een vriend met een gitaar.
Redelijk wat toeters en bellen maar niets op deze EP neemt meer tijd in beslag dan strikt noodzakelijk. ‘Saints by Nite’ maakt zijn punt en maakt dan dat hij wegkomt. Daar valt iets voor te zeggen.
Geheel gratis te downloaden via de Bandcamp account van de altruïstische geluidspuzzelaar in kwestie. Een lichtelijk prematuur kerstgeschenk dat wij alvast in dank aanvaarden. Mooi verpakt bovendien want voorzien van fraai artwork. Geslaagd!
SAINTS BY NITE
Recalling Dreams EP – nov. 2014
(1) Intro – 01.13
(2) A quarter to three – 03.42
(3) Her smile = gold – 02.38
(4) All hail the mountain – 02.16
(5) The perpetrator – 03.20
Gratis download
ONGEHOORD! (11): FAR OUT MAN!
The Fur – The Fur
Eind september gooiden de Gentse spacerockers van ‘The Fur’, na drie jaar bivak ter hoogte van het repetitielokaal, hun debuut CD op de markt.
Zwaar psychedelische stuff met een voorliefde voor gitaarorkanen, geluidseffecten die je evenwichtsgevoel op de proef stellen, redelijk knullige songtitels en vloeistofdia’s in werkelijk alle kleuren van de regenboog.
Na de opnames begin dit jaar, werd de plaat in de betere DIY – traditie in eigen beheer uitgegeven. Slechts zes nummers maar de integrale beluistering van de CD vraagt wel een slordige drie kwartier van je tijd. Vluchtige drie minuten – dingetjes zijn duidelijk niet aan ‘The Fur’ besteed.
Toeval of niet, het enige nummer dat voorzien werd van vocals – het ruim 10 minuten lange ‘Expanding Universe’ – kon ons nog het meest overtuigen al zit het impressionante gitaarwerk daar zeker ook voor veel tussen. Beklijvende melodie, knap gedaan. Tijdens de eerste beluistering overviel ons zelfs een zeker ‘wow-gevoel’. En dat gebeurt ook niet iedere dag.
Passende achtergrondmuziek voor wie easy rider – gewijs de R4 onveilig wil maken. Al dan niet met behulp van een chopper en een gele zonnebril. Een krachtig en geslaagd debuut waarmee ‘The Fur’ zich ver boven de grijze middelmaat positioneert. In ieder geval de moeite van het ontdekken waard.
The Fur – The Fur (09/2014, eigen beheer)
- Ahn Dré – 07:01
- Zwarte Materie – 06:04
- Sunhaze – 06:29
- Expanding Universe – 10:04
- Auf’s Peltz – 06:51
- Not Enough Bananas – 06:26
Meer informatie:
The Fur op Bandcamp
The Fur op Facebook
ONGEHOORD (10): FINE PIECE OF ART
Wiltman – Lo – Files III
Wiltman, ‘nom de plûme’ van de Gentse singer-songwriter’ Wim Kesteloot, bracht onlangs zijn derde album uit. Voor de derde maal onder de naam ‘Lo-Files’ (I, II & III). En voor de derde maal in eigen beheer.
Wiltman is slechts één van de muzikale paden die Kesteloot bewandelt, ver weg van de banaliteit van alledag. Vroeger actief bij het Americana combo ‘Viper Rosa’ en als frontman van de rockband ‘Agent Wander’, is hij al enige tijd vooral in de weer als componist voor theaterstukken. Veeleer studioman/klankarchitect dan – euh –podiumartiest dus. Ieder zijn meug.
Het derde luik van de ‘Lo-Files’ reeks sluit naadloos aan bij de twee voorgangers al waart de geest van Ry Cooder er misschien net iets minder expliciet in rond dan voorheen. Melodie haalt het deze keer van mood al blijven het gitaarwerk, de fluisterzacht brommende zang en de samples onveranderlijk resulteren in subtiele soundscapes. Muzikale landschappen die je eerder aan de stoffige Midwest doen denken dan wel aan de monding van Leie en Schelde waar dit werd ingeblikt.
Fine piece of art, uiterst genietbaar. De perfecte gezel van een sombere zondagnamiddag in een aanbrekend najaar. Kortom: haal deze plaat in huis! Wie de CD wil zal er snel bij moeten zijn want er werden slechts 150 van geperst.
Lo-Files III (2014)
- The Weight
- Lost in your Game
- Friedrich
- 38 Anderson Street
- Small Changes
- Losers
- Moja Bieda
Meer informatie:
http://wiltman.bandcamp.com/
http://www.wiltman.com/
https://soundcloud.com/wiltman
https://itunes.apple.com/be/artist/wiltman/id527532687?l=nl
ONGEHOORD! (9): LOUNGY SOUNDSCAPES BY SAINTS BY NITE
Saints By Nite – Homicide (EP) – september 2014
De Gentse technoproducer ‘Saints by Nite’ maakte van de voorbije zomerperiode nuttig gebruik om voluit zijn eigen ding te doen. Die huisvlijt resulteerde in een 3 track – EP, anderhalve maand geleden uitgegeven in eigen beheer.
Drie nummers geïnspireerd door de spraakmakende narco-serie ‘The Wire’ waarin de homies bij bosjes sneuvelen. Iedere aflevering opnieuw. Vandaar de titel.
Op de EP geen echo’s van het nerveuze vierletterwoord-gehakketak en de vele vuurwapens die de soundtrack van The Wire bloedrood kleuren. Homicide staat voor loungy soundscapes van hoog niveau.
‘Saints by Nite’ had amper twee weken studiotijd nodig om Homicide te realiseren. Indrukwekkend. De drie nummers doen op de één of andere manier denken aan de melancholische triphop van Ghostpoet. In ieder geval meer dan de moeite van het ontdekken waard. Oordeel zelf via bandcamp.
Homicide EP – 08/2014
(1) Street
(2) Baltimore
(3) Corners
ONGEHOORD! (8): NEEGE DUUST REC
Live @ Kinky Star – augustus 2014.
De gratis concerten die Muziekcentrum Kinky Star met de regelmaat van een klok organiseert zijn bij momenten van sterk beklijvende orde. Dat heeft u als trouwe bezoeker van deze blog al meermaals mogen lezen.
Driewerf helaas voor wie dat allemaal missen moet. Geen nood echter. Dankzij de opnames van ‘Neege Duust Records’ kan ook in uitgesteld relais genoten worden van al die grensverleggende muziekmakerij aan de Vlasmarkt.
De meest recente worp van Neege Duust is een opname van de passage van het stoner rock collectief ‘Swamp Machine’ op 11 juni van dit jaar. Verwacht u niet aan een verdienstelijk maar rommelig opgenomen zootje. Integendeel, dit klinkt meer dan OK. Omzeggens professioneel.
De uitstekende postproductie maakt de zaak volledig; de brute kracht die het Zeelandse viertal demonstreerde werd in elk geval goed gecapteerd. Zeven tracks, ideaal voor een 50-tal minuten (traag) headbangen.
Onze favoriet: ‘Giant Dwarf’. Nu te beluisteren via Bandcamp.
SWAMP MACHINE / Live @ Kinky Star – 11 juni 2014.
(1) Peach Pie
(2) Webs And Spirals
(3) Aghori Ritual
(4) Gone
(5) Giant Dwarf
(6) New Sheriff In Town
(7) Sunshine of Your Love
Meer informatie:
http://liveatkinkystar.bandcamp.com
https://www.facebook.com/NeegeDuustRec
ONGEHOORD! (7): GRIMWALD
At SunBakedSnowCave EP – juni 2014.
Na een eerste EP vol vrolijk knetterende gitaren vorig jaar, laat het Gentse stonerrock collectief Grimwald – “rocking since 2011” – weer van zich horen. Grimwald, niet te verwarren met de Grimmsons een slordige 60 kilometer verderop, heeft een tweede EP in de aanbieding. Vier kakelverse nummers die in de ‘SunBakedSnowCave’ geregistreerd werden. Uitgegeven in eigen beheer.
Op de nieuwe EP wijkt de band weinig af van het gruizige pad dat vorig jaar ingeslagen werd: fuzzy gitaren met een zwaar psychedelische slag van de molen en vocals zo grungy dat je je weer even in 1991 waant. Opmerkelijk: drie van de vier nummers zijn voorzien van een Nederlandstalig label. Dat belet niet dat frontman Wieland de wereld onverstoorbaar toezingt in de taal van Shakespeare. Het zal wel ergens goed voor zijn.”Provincievrees” is in elk geval de coolste songtitel van dit jaar.
De kans dat Grimwald met deze release de provinciale prijs voor muzikale innovatie wint heet nogal klein. Daarvoor leunt de vierkoppige band (nog) te dicht aan bij de bekende voorbeelden in het genre.
Maar, vernieuwend of niet, de Gentse stonerrockers beheersen het spelletje steeds beter. Met bescheiden middelen opgenomen hinkt deze EP verrassend dicht aan bij de perfectie. Iets minder epigonisme en onverdroten werken aan een eigen smoel/geluid is het devies. In tussentijd: geslaagd met onderscheiding.
Meer informatie:
https://www.facebook.com/fuzzygrimwald
http://grimwald.bandcamp.com/
ONGEHOORD! (6): VER-PLET-TE-REND!
ELEANORA, Eleanora EP – juni 2014.
Voor ‘Eleanora’ wordt 2014 het jaar van de waarheid. Dat hadden de mannen van het luidruchtige Gentse gezelschap vorig jaar aan zichzelf beloofd. Belofte maakt zoals bekend schuld en zo ligt sinds enkele dagen de langverwachte debuutplaat in de winkelrekken.
Eleanora mikt op de liefhebbers van het hardere werk. De band brengt een bij momenten oorverdovende mix van sludge metal en hardcore punk en doet dat goed. De bandleden omschrijven het zelf als: “an eclectic blend of sludge, screamo and hardcore”. Whatever.
Op het podium is Eleanora alvast een belevenis zoals we vorig jaar mochten meemaken in Kinky Star. Tijdens een concert verbruiken de jongens gemiddeld net zoveel energie als uw zonnepanelen in een jaar tijd kunnen opbrengen. Veel dus.
Op de EP, uitgegeven door het Gentse label ‘Consouling Sounds’, staan twee mokerslagen van nummers. Beide klokken af na zeven en een halve minuut retestrak bulldozeren en schuimbekken. Spij-ker-hard maar met een haast mathematische precisie uitgevoerd. Een aanrader voor de fans van traag headbangen, Amenra, Neurosis, Isis en aanverwante post-metal gezelschappen.
Het debuut valt te beluisteren op bandcamp: http://eleanoramusic.bandcamp.com/album/ep Als u doorgaans op Q – Music afstemt, dan heet de kans dat u hier luid gillend van wegrent nogal groot.
U bent bij deze gewaarschuwd!
Meer informatie via de website van Consouling Sounds:
http://consouling.be/album/eleanora-ep/
ONGEHOORD! (5): WERVELENDE WAGONMAN
WAGONMAN – E.P. Desire – mei 2014
Begin deze maand verscheen het debuut van het Gentse Wagonman. De omschrijving ‘debuut’ mag vergezeld gaan van een flink stel relativerende aanhalingstekens want het gaat om het (nieuwe) alter ego van Luc Waegeman. Tot voor kort de patron van Kinky Star en al jaren deel van ‘Needle & The Pain Reaction’, ‘Lee and the Lovedaddies’ en voordien actief in ‘Starfighter’, ‘The Sexmachines’ en vele andere.
Allerminst een nieuwkomer dus.
De eerste Wagonman release is een 4 track EP. Bedacht met de naam ‘Desire’. De eerste drie nummers zijn van behoorlijk springerige orde en verraden forse new wave invloeden. Stevige baslijnen en strakke drums drijven de zaak vooruit.
Goed maar het beste zit in het vierde en laatste nummer: ‘Wagonman Style’. Een hypnotiserend-meeslepende wervelwind van gitaren, bleeps en distorted vocals die ook na tien luisterbeurten moeiteloos overeind blijft. Killing Joke meets Death in Vegas, indrukwekkend. Dit doet uitkijken naar meer. En dat meer mag er snel aankomen.
Desire wordt uitgegeven door Wagonmaniac/Kinky Star records en is integraal te beluisteren via bandcamp.
Meer informatie:
http://www.wagonman.be
http://wagonman.bandcamp.com/releases
ONGEHOORD! (4): BIRKENHEAD (feb. 2014)
Serendipiteit, op iets interessant/nuttig botsen terwijl je eigenlijk op zoek bent naar iets volkomen anders; dat overkwam ondergetekende toen hij de nieuwe band Birkenhead ontdekte. Per ongeluk dus. Een geluk bij een ongeluk zo blijkt.
Birkenhead, genoemd naar een grauwe voorstad van Liverpool maar voor het overige voorzien van een stevige Gentse stempel, is nog maar enkele maanden onder de mensen. Naar eigen zeggen opgericht uit de assen van de bands Gloin en Sooner. Ons volslagen onbekend maar goed, je kunt niet van alles op de hoogte zijn.
De groep bestaat uit drie mannen uit de categorie 30+ en 40+, met tattoos en het muzikale hart op de juiste plaatsen, aangevoerd door ene Ester. 21 lentes maar voorzien van een kloeke stem die zich een flink eind boven de middelmaat bevindt. Dat helpt als je zangeres wil zijn.
Birkenhead spiegelt zich volgens de bio aan voorbeelden van lang geleden w.o. Echo & the Bunnymen, Massive Attack, Portishead, Blondie en zelfs het gevreesde Duran Duran. Die invloeden galmen echter niet keihard door in wat de band tot dusver online plaatste. Een eigen geluid: we zijn niet meteen geneigd om dat een minpunt te vinden.
Als er dan toch vergeleken moet worden; ‘I wonder’, één van de nummers die werd vrijgegeven op vi.be – bandpagina’s, doet meer aan het duistere minimalisme van The XX denken dan aan de illustere voorgangers van twee of drie decennia geleden. Een prima start en een aanwinst voor de Gentse scene. Naar het vervolg zijn we minstens benieuwd.
Wie wil kennismaken met de donker-melancholische wereld van Birkenhead noteert alvast het volgende optreden van de band in zijn/haar balboekje: donderdag 27 maart, 20.00 u, Wasbar, Nederkouter. Allen daarheen!
Meer informatie:
ONGEHOORD! (3): LITTLE TROUBLE KIDS
Haunted Hearts (feb. 2014)
Het derde album van het Gentse ‘Little Trouble Kids’, baseline: ‘noisepop for neurotic lovers’, komt er binnenkort aan. De opnames voor ‘Haunted Hearts’ namen amper drie dagen in beslag. 100% huisvlijt trouwens want de 10 nummers werden opgenomen in de eigen woonkamer. Ook de productie werd ook binnenskamers gehouden.
Of de buren daar zo tevreden mee waren weten we niet maar om het geduld van de fans niet langer op de proef te stellen werd onlangs de titeltrack van de nieuwe plaat vrijgegeven. Geheel gratis ende legaal te downloaden via bandcamp of de band-website.
Wie vertrouwd is met het oudere werk zal misschien wat vreemd opkijken van de single want geen spoor meer van de waanzinnige ‘stompbox’ die het mooie weer maakte op de eerste twee platen. En live. Ook de krasselende gitaarpartijen waarop de groep een patent had blijven deze keer achterwege.
De hectiek heeft plaatsgemaakt voor een voodoo-achtig, swampy sfeertje. Sixteen Horsepower is niet ver weg en de vocals van Eline doen wat denken aan Isobel Campbell. Het geheel is broeierig, donker, meeslepend en wat ons betreft: zéér geslaagd. De release van het nieuwe album is gepland voor 17 maart.
Download de single:
http://littletroublekids.bandcamp.com/track/haunted-hearts-4
of via http://www.littletroublekids.be
De eerste twee albums van LTK kan je ook op bandcamp (her)ontdekken. De moeite!
– Adventureland (feb. 2012, Little Trouble Disks)
– Liitle Trouble Kids (mrt. 2010, Kinky Star Records)
ONGEHOORD! (2): SLOBSTER
SLOBSTER: Jinchuuriki EP- februari 2014
Slobster, muzikaal duizendpoot en vooral gekend als militant lid van het hiphopcollectief ‘9militia’, gooide twee weken geleden zijn nieuwste release ‘Jinchuuriki’ op het net. Verwacht u aan alles behalve hiphop.
Met Jinchuuriki brengt de Gentse producer/muzikant donkere, filmische klankarchitectuur van de betere soort. Situeert zich ergens tussen triphop en onheilspellende ambient in.
De zes tracks tellende EP oogt en klinkt zeer af. Onze favoriet: ‘1992’. Geheel gratis te downloaden via Bandcamp.
Ervoor betalen kan/mag natuurlijk ook!
SLOBSTER: Jinchuurki ep – eigen beheer
(1) Intro
(2) Abyss
(3) 1992
(4) Loud Thoughts
(5) CeeCee
(6) Lost Conversation(Outro)
Download: http://slobster.bandcamp.com/album/jinchuuriki-2
ONGEHOORD! (1): TEEN CREEPS
TEEN CREEPS (feb. 2014)
Je bent jong en je wilt wat. Loeiharde punk spelen bijvoorbeeld. Liefst zonder al te veel complexen en omzien. Dat moet zowat het motto zijn van de jongens achter ‘Teen Creeps’, een Gents trio dat begin deze maand debuteerde met een 5 track – EP. Uitgegeven in eigen beheer.
Bert, Ramses en Joram namen, in de betere punkrock/DIY-traditie, de gehele zwik in amper één dag op. Voor de Pietjes Precies onder u: dat gebeurde op 10 oktober van vorig jaar. In een boksclub nog wel.
Die omgeving inspireerde kennelijk want de EP opent met het furieus meppende ‘Work It Out’. Het strakke tempo wordt ook in de daaropvolgende nummers aangehouden. Eerste en enige rustpunt van dienst is het zachtjes voortkabbelende ‘Letting Go’. Met ‘Shed Some Light’ wordt de deur dichtgedaan met een ferme klap.
Teen Creeps omschrijft zichzelf op haar FB-account als ‘post everything’ maar situeert zich duidelijk in de betere US hardcore traditie. Voor de fans van Bitch Magnet, Sebadoh, Hüsker Dü en Dinosaur Jr. De zangpartijen van Bert Vliegen doen bovendien sterk denken aan wat J. Mascis door de microfoon neuzelt bij Dinosaur. Er zijn twijfelachtiger referenties denkbaar.
Een niet onverdienstelijk debuut dat de belofte van meer en beter in zich draagt. Wie Teen Creeps aan het werk wil zien haast zich op woensdag 19 februari naar café Video (Oude Beestenmarkt) waar zonder enige twijfel omstandig van jetje gegeven worden zal.
TEEN CREEPS: Teen Creeps e.p.
1/ Work It Out
2/ Alp
3/ The Great Indoors
4/ Letting Go
5/ Shed Some Light.
Meer informatie:
http://www.facebook.com/theteencreeps
teencreeps.bandcamp.com
KINKYSTARCESOIR 