DEAD MAN RAY (B) – 12/12 – St.Niklaas, Casino (foto’s)
DEAD MAN RAY (B) – 12/12 – St.Niklaas, Casino (foto’s)
(1) – 20:30h – Kuar Nhial
Delving deep in the human psyche, Kuar Nhial delivers a hard hitting sound with existential overtones.
Blackened guitarriffs alongside grooving basslines, driven by instinctual drums and straight from the gut vocals, their self-titled album is a honest reflection on life.
https://kuarnhial.bandcamp.com/releases
https://www.facebook.com/kuarnhialmusic/
(2) – 21.30h – Allöchtöön
Allöchtöön is een bende muzikale transmigranten die er potje van maken. Een potje met evenveel scheuten metal als punk. Belooft u als toeschouwer niets minder dan een dzjoef in da face.
https://allochtoonband.bandcamp.com/releases
https://www.facebook.com/hebjijgezegddatikeenlulwas/
ONgehoord! (188) KORINTHIANS – CHAOS CONTROL
Met het eindejaar al tamelijk goed in zicht, lost de Gentse synthwave formatie Korinthians nog gauw een full album. Bad timing of toeval? Wat er ook van zij, zo omzeil je in elk geval de onvermijdelijke eindejaarslijstjes. Die zijn natuurlijk al lang ingevuld door het gros van de dames en heren in dienst van de gespecialiseerde pers.
‘Chaos Control’ is, voor zover we goed geteld hebben, de derde release van de band die haar plaatdebuut maakte een drietal jaar geleden met de ep ‘Olympus’. Een debuut waar we eerlijk gezegd niet zó wild van waren. Net iets te zweverig. De nieuwe plaat is een compleet ander verhaal en betekent een forse stap vooruit in meer dan één opzicht. De vierkoppige band is meer songgericht en laat een krachtiger, meer afgemeten en vooral melodieuzer geluid horen dan voorheen.
Opener ‘Aura H671’ is Depeche Mode op speed en fungeert als een nerveus trillende springplank naar het wervelende ‘Beat’ dat zowat het vlaggenschip is van deze release. Een release die over de gehele lijn sterk geïnspireerd is door de sound van eighties en de bands die ervoor verantwoordelijk tekenden. Zoals het catchy ‘A Way With Words’ dat de gewrongen elektro van de geniale gek Frank Tovey en de hoogdagen van Fad Gadget in herinnering brengt.
Net voor de uitsmijter van deze plaat waagt de band zich aan een eigen, synth-gedreven versie van de Joy Division – klassieker ‘A Means To An End’. Lang niet slecht gedaan met die ‘geëlektrificeerde’ baslijn. Het zet het verbluffende origineel met het nodige respect in een ander perspectief. We hebben in ieder geval al bewerkingen gehoord die minder goed uitpakten.
Maar zo’n monument met succes afstoffen zet het eigen werk onbedoeld wat in de schaduw. Zoals de titeltrack van waarmee dit geslaagde album afgesloten wordt na een slordige drie kwartier aan strakke beats en donkere gitaargolven.
Chaos Control is te ontdekken & aan te schaffen via Bandcamp. Korinthians stelt de nieuwste worp voor aan het Gentse publiek tijdens de releaseparty op zaterdag 14 december in Muziekcafé De Kleine Kunst (Ferdinand Lousbergskaai). Showtime: 21u. Damage: none.
Chaos Control
Eigen Beheer
Release: 11 december 2019
ONgehoord! (187) – THE RESCUE
Elegante Elektro
The Rescue, zo heet het nieuwe project waar Philippe Gunst (ex-Curtis, ex-Indians, ex-36 andere bands) al enige tijd werk van maakt. Situeert zich tussen de afgemeten elektro van New Order en de klanktapijten van Boards Of Canada waarop het al 20 jaar zalig zweven is. Best grote namen om mee vergeleken te worden maar betere referenties ontsnappen ons even en de eerste Rescue-vruchten smaken wel naar meer. Scherp en dromerig tegelijkertijd.
Voorlopig nog niets officieel uitgegeven maar via You Tube en Soundcloud valt wel al één en ander te genieten. The Rescue maakt z’n live debuut op zaterdag 15 februari in Café De Loge in de Annonciadenstraat, in het Gentse stadscentrum.
Meteen ook de eerste band die zal aantreden voor het nagelnieuwe Luminous Dash – initiatief ‘Future Belge’ dat 2020 tricolor wil inkleuren. Met nieuwe/startende bands en muzikanten.
The Rescue is in aanloop naar de eerste live appearance alvast aan het vervellen van een éénmans-onderneming naar een duo met Manu Terneus op bas. Anyway, allen daarheen!
Showtime: zaterdag 15/02/20, om 21.00u (sharp!) – inkom = een halve kilo nougabollen.
MAURO & FULCO, 05.12.2019 – Handelsbeurs, Gent.
Mauro en Fulco deelden donderdag het podium in een goed gevulde Handelbeurs. Mauro mocht als eerste op voor een diabolische solo performance. Gebracht met behulp van gitaar, een transistor radio, foute samples, een toeter, een karaokemachine en zelf ontworpen muzikaal speelgoed dat op het podium rondslingerde. Goed voor een optreden dat veel weghad van een muzikale Vlaamse kermis waarin de enige constante de opeenvolging van duizelingwekkende stijlbreuken was.
Van alles wat maar onveranderlijk met dezelfde overtuiging gebracht. De Limburgse muzikale god, van elf-en-dertig markten thuis, was afwisselend Maurits Pauwels, de délégué van Gruppo di Pawlowski en vooral zichzelf. Zotskap of coole zonnebril, het past ‘m allemaal perfect.
Drie kwartier onbekommerd laverend tussen kunst en kitsch raakte Mauro met werkelijk alles weg. Zelfs met een intimistisch nummer waarvan de lyrics hem halfweg ontschoten. Zelfs met een karaoke-interpretatie van de Safety First tune die hijzelf ooit componeerde. Mauro blijft in eender welke gedaante boeien, ook al omdat ieder concert wordt gespeeld alsof het om het laatste ooit gaat. That’s entertainment.
Fulco Ottervanger, qua tongval netjes boven de Moerdijk te situeren maar fulltime Belg en al langer ingezetene van 9000 Gent, begroette het publiek met een hartelijk “gegroet stadsgenoten“ na het eerste nummer (Dichtstbevolkte land). Stormachtig applaus nog voor ie goed en wel begonnen was.
Op het programma: de voorstelling van ’s mans eerste solo-effort. Geen jazz (Beraadgeslagen, De Beren Gieren…) of kraut (Stadt), wel een volbloed popplaat in de moerstaal. Mee op het podium: de minzame Dries Lehaye (Stuff) op gitaar.
Na de behoedzame inzet kwam de show op dreef met de hysterie van ‘Hangen In De Waarheid’ (“Geschreven na mijn tijd in de sekte, lang geleden”) en ‘Nergens Heen’, een subliem uitgevoerde oefening qua zingen-in-raadsels. Of wat te denken van: “Als je niet thuis blijft, dan kun je nergens heen. Want als je zomaar ergens wil naartoe gaan, zonder vertrekpunt, waar kom je dan terecht?”
Met zijn gevoel voor absurdisme profileert Fulco zich als een 21ste eeuwse versie van Drs. P. Humor wordt niet geschuwd maar volcontinu lachen-gieren-brullen wordt het nooit. Daarvoor komen maatschappijkritiek en basic anxiety iets te vaak voor in het klankbeeld.
Omdat een negental nummers net iets te krap uitvalt voor een volledige show was er ook plaats voor andermans werk. Om een volledig uur rond te fietsen werd ‘Politiek’, een kwarteeuw oud maar brandend actueel, van onder het stof gehaald. De protestsong van Bram Vermeulen. Ook al een Nederlander met een sterke Gentse binding. Anders dan Fulco al veel te lang niet meer onder ons. Helaas.
Met ‘Een Beetje Verfrommeld’ stuurde een zichtbaar opgetogen Fulco, het dankuwelallemaal-rondje nam behoorlijk wat tijd in beslag, het publiek huiswaarts. Onderhoudend concert met meer dan één surrealistische toets.
FULCO (B/NL), live @ Handelsbeurs (05/12/2019)
NERGENS HEEN
MAURO (B), live @ Handelsbeurs – 05.12.2019