gent
Alle berichten die gent zijn getagd
Beech live @ Bar Mirwaar – 28009.2022
Going Away & I won’t back down.
JIM CAIN
Why We Sing (album)
Eigen Beheer
Release: 05.10.2022
01. A Long Walk
02. The Road Tells Stories
03. Nightwalker 03:47
04. Roman Candles
05. Man On Wire
06. Prodigal Son
07. Wrong Way Home
08. Song To A Ghost
09. Why We Sing
10. Carry Your Past
Meer info: Jim Cain FB
BEECH (B), live @ Bar Mirwaar, Gent – 28.09.2022
GOOD, BETTER, BEECH
Woensdagavond te gast in Bar Mirwaar, place to be in de schaduw van het Gravensteen: de Aalsterse formatie Beech. Het geesteskind van Kristof Souvagie, terug van (even) weggeweest in 9000 Gent. Souvagie en band tekenden voor drie kwartier stevige alt rock in de betere US nineties traditie. Denk Yo La tengo, Superchunk, Sebadoh en vele slackerpoprock – aanverwante en je komt zowat in de buurt. Het betere gitaarwerk, intelligente lyrics en veel drive zonder aanstellerij.
Met gevoel voor de klimatologische actualiteit opende de band woensdag de debatten met Summer’s Gone. Eind september onveranderlijk een waarheid als een koe, timing is everything. Het is ook het eerste nummer van Artifact, de eerste Beech langspeler die vorig jaar op de markt kwam. Eén van de zovele releases waarvan het promorondje langs de gekende adressen coronawise danig getorpedeerd werd dat het netjes onder de radar bleef.
Best jammer want de plaat die Souvagie zowat in zijn dooie eentje inspeelde, een enkele drumpartij buiten beschouwing gelaten, is meer dan een vluchtige beluistering waard. Zowat de helft van die plaat stond woensdag ook op de playlist. Aangevuld met een goed gekozen cover, I won’t back down (Tom Petty), en verder enkele nieuwe nummers. Van het plaatdebuut, de ep Teabag (2018), geen spoor meer.
De leukste verrassing van de avond zat in de staart van de show met Another One waarin de spirit van Dinosaur Jr. en de heavenly hit pop van The Chills elkaar ontmoeten en innig omarmen. Nice. Knap nummer en een lekkere afsluiter van een concert dat beter verdiende dan het handvol toehoorders dat kwam opdagen.
Meteen ook de start van een concertloze oktobermaand want Beech treedt pas op 17 november weer op. Voor de liefhebbers; dat gaat door in De Monk en dat établissement situeert zich nog steeds in de St. Katelijnestraat van de onvolprezen hoofdstad die Brussel heet.
SETLIST 28/9
01. Summer’s Gone
02. The Aftermath
03. A Big Surprise
04. Scare A Soul
05. Going Away
06. Leaving Her
07. I Won’t Back Down
08. Love Will Find A Way
09. Back In December
10. Another One
Meer info: Beech FB
Tweede full album van Innerwoud, pseudoniem voor Pieter-Jan Van Assche. Gents virtuoos op de contrabas en in die hoedanigheid actief voor theater, toneel, dansgezelschappen en voor eigen rekening. Met dat indrukwekkende instrument, en weinig meer dan dat, weet hij aangrijpende klanklandschappen neer te zetten. Sober maar sfeervol. Steevast secuur kronkelend richting climax.
Geen vocals, Innerwoud laat de contrabas voluit spreken. Op Furie, opvolger van Mirre (2016), gebeurt dat in vier melancholisch galmende bedrijven. Duister maar niet somber, het schaarse licht in de duisternis blijft aanwezig. Het zorgvuldig opgebouwde drama in Raseri, met een verbluffende finale aan het eind, blijft nog het hardst aan de ribben plakken.
Furie is een meeslepende herfstplaat en dient zich aan als de perfecte muzikale gezel voor de avonduren. Als de gekte van de bijna voorbije dag eindelijk geluwd is. Dit meesterwerk is te beluisteren en te koop (7€) via Bandcamp. Stèrk aanbevolen.
Op woensdag 2 november speelt Innerwoud in de Minardschouwburg. Support: Marissa Nadler.
INNERWOUD, Furie
Consouling Sounds
Release: 23.09.2022
- Raseri – 13:59
- Marsyas – 05:14
- Kijm – 09:27
- Schadenouw – 07:18
BUDOKAN BOYS (US), live @ Kinky Star – zat. 24/09/22
WICKED & WEIRD
Zaterdagavond werden twee vreemde snuiters gesignaleerd op het Kinky podium. Verenigd in de experimentele onderneming die zich als Budokan Boys laat aanspreken. Twee yanks met residentie in Berlijn, grootstedelijk labo voor fine arts. Met ruimte voor avantgardistische exploten groot en klein.
De jongens van Budokan hadden in Kinky Star net voor aanvang van de show geen kleedkamer nodig want eens op het podium zette het duo een stuntelige ontkleedpartij in. ’t Hoorde er kennelijk bij. Bijzonder kinky was de stripact niet. Een witte long john en dito marcelleke bleken voor beide heren vestimentair voldoende om een klein uur te performen. Jezelf goed in je hemd zetten en plein public is ook een kunst.
De performance zelf diende zich aan als een vreemde spoken word begeleid door rake beeps, bleeps, lap steel gitaar en saxofoon. Die merkwaardige instrumentatie zorgde voor het vehikel van de bizarre verhalen van het duo. Over de waan(zin) van alledag in metropolis, en hoe een mens dat meemaakt of ondergaat. Verhalend, vingerwijzingen en belerende betogen blonken uit in afwezigheid.
“We zijn hier eigenlijk een podcast aan het beluisteren” zo merkte een oude vriend in het publiek scherpzinnig op. Een accurate omschrijving voor het bevreemdende maar intrigerende spektakel. Na drie kwartier en het afwerken van het laatste nummer op de playlist, verraste het publiek de tweekoppige band op een gemeende ‘more more more’ – bede waarop het duo zichtbaar twijfelend -“moet dit nu écht?”- inging.
Al een geluk want de onheilspellend klinkende bisronde ontpopte zich in extremis nog tot het boeiendste luisterspel van de avond. Alienating ales from the 21st century. Ongewoon maar goed, ongewoon goed dus. Kortom: u-heeft-weer-wat-gemist.
Meer info: BB Facebook
De Gentse singer-songwriter Michiel Vaernewyck, beter gekend onder zijn Angelsaksische nom de plume Jim Cain, timmert al tien jaar even behoedzaam als bescheiden aan de muzikale weg. Weapon of choice: een gestileerde mix van folk en rock. Om het containerbegrip Americana niet van stal te halen.
Het dubbele lustrum wordt op woensdag 5 oktober gevierd met de release van het nieuwe album Why We Sing. En met een release show diezelfde dag in de concertzaal van Trefpunt.
De titel van de nieuwe plaat verraadt de periode van introspectie en reflectie die de muzikant kennelijk doormaakte. Als je quasi obsessief tien jaar met iets aan de slag gaat, dan vraagt een mens zich inderdaad wel eens af waarom. Een herkenbaar sentiment, deze blog gaat immers ook al een tiental lentes en 2000 posts groot & klein mee.
De vraag stellen is ze beantwoorden. Op de nieuwe langspeler, geruggensteund door een indrukwekkende full band, doet Jim Cain dat tot tien maal toe. Tien tracks waarvan de single Nightwalker de voorloper mag wezen. Een prettig klinkende uptempo song met een zekere Springsteen feel.
Klinkt een stuk(je) lichtvoetiger dan we gewoon zijn van hem. Maar uitgevoerd met hetzelfde gevoel voor melodie en zin voor detail als voorheen. Iets anders had ons verbaasd, er zijn nog zekerheden. Te beluisteren via Bandcamp, it’s worth it.
Jim Cain treedt op 5/10 op in Trefpunt, W. De Buckplein – Gent. Support: Anouk Turnock
Showtime: 20:00u. – Tickets 5€ (6€ add)
Meer info: jimcain.be Facebook Instagram
Celly Tubmaker verblijdt in oktober de wereld met een kakelverse single en dito videoclip. Hoera! Komt dat op voorhand – deze maand dus nog – horen ende zien in Kinky Star. En verwacht om nooit meer dezelfde te zijn na de show.
Celly omschrijft zichzelf als een ruimtereiziger die wegvliegt van haar problemen, maar tijdens de reis toch haar emoties onder ogen moet zien. Haar muziek is behoorlijk onaards, knetterend en opzwepend vliegt die je bovenkamer in waarna Celly’s ongrijpbare stem zich voorzichtig ontpopt.
SCHEDULE
20h00: een medewerker (m/v/x) opent de deuren!
21h30: showtime >> CELLY TUBMAKER
Afterparty >> DJ Kruisbestuiving
Dresscode: fluogroen of -roze
Meer info: Celly FB
THE GODFATHERS (UK) – fragment (b), 13/10/22 – Muziekcentrum Goedleven, Oostakker
Mid oktober live aan het werk in Muziekcentrum Goedleven: de legendarische Godfathers, 38 years and counting… Support van dienst, beduidend minder jaren op de teller maar net zo boeiend; het Gentse postpunk collectief Fragment. “Een perfecte match” zoals de collega’s van Wük het lieten verstaan. On verra bien.
The Godfathers, dat is een rock ‘n’ roll verhaal met (zeer) veel hoofdstukken. Eén van die hoofdstukken werd 34 jaar terug geschreven tijdens het eerste optreden in Gent. We schrijven 29 januari 1988, de band doet dan voor de eerste keer Artevelde city aan. Niet het eerste Belgische optreden, die eer viel het Futurama Festival (Brielpoort, Deinze) te beurt, een half jaar eerder.
De recht-voor-de-raap-rock met punk attitude kende vanaf toen ook hier een fors groeiende populariteit. Begin 1988 had de band net een tweede full album uit (Birth, School, Work, Death). In de concertzaal van Vooruit werd niet de nieuwe plaat maar de integrale catalogus van de Londense working class heroes er doorgejakkerd. All the way, met veel opspattend zweet, vonken en nog meer vuur.
De titeltrack van de tweede plaat werd luidkeels meegebruld/-gescandeerd. De song, een wrange aanklacht tegen Tatcher’s UK, leent er zich dan ook perfect toe. Een tot de verbeelding sprekend concert met een uitgebreide bisronde die met een cover van Fight For Your Right (Beastie Boys) werd beëindigd.
Voor de petite histoire: na afloop van het optreden werden de bezwete concertgangers vergast op een dik pak sneeuw dat tijdens de show uit lucht was komen te vallen. De Lammerstraat werd al gauw het decor van een XL-sneeuwballengevecht waaraan uw-man-ter-plaatse graag deelnam. Een ongewoon einde van een fijne concertavond.
KINKYSTARCESOIR 