DOODSESKADER (b), Vooruit/404 – 22.02.2023
Doodseskader aan het werk in de Balzaal van KC Vooruit afgelopen woensdag.
Staalhard, hyperemotioneel, zeer af.
tim de gieter
Alle berichten die tim de gieter zijn getagd
DOODSESKADER, live @ Vooruit/404 – 23.02.2023
Org. Democrazy
Er zijn bands die hun muziek spelen en er zijn bands die hun muziek gewoonweg zijn. Noem het de Motörhead factor; authentiek, rechttoe-rechtaan, niets in de mouwen/niets in de zakken, 100% oprecht. Doodseskader, het ’45’-bloedbroedersschap tussen Sigfried Burroughs en Tim De Gieter, huist onmiskenbaar in de laatste categorie. In KC Vooruit/404 stelde het duo woensdagavond zijn tweede langspeler voor aan het Gentse publiek. En deed dat goed.
Eerder dan de nieuwe plaat integraal af te haspelen, selecteerde de band de meest beklijvende tracks die Year Zero (2020) en Year One (2022) inktzwart kleurden. Illusion Of Self volgend op een wild grommende intro, beet de spits resoluut af. Voor een uur mokeren op hoog niveau. Met inzet van de unieke cocktail van macabere rap, spijkerharde sludge en doom waarop de band een patent heeft. Voor wie hen nog nooit aan het werk zag/hoorde: een dertien in een dozijn – geluid is het allerminst. Licht verteerbaar al evenmin, ondanks de beperkte instrumentatie (bas-drums).
Weinig rustpunten tijdens show op een tussendoor-boodschap van Tim na die iedereen bedankte om er te zijn en een haperende microfoon die de aanzet voor Blood Feud torpedeerde. Dat akkefietje kon het élan niet verstoren richting hoogtepunt met Meat Suit (“The devil never screams, he whispers softly in your ear”). Als er één Doodseskader nummer is dat je gehoord moet hebben is het dat wel.
De tour de force die Tranendal heet -georganiseerd gegoochel met ritmes en intensiteit- betekende het eindpunt van een meeslepend concert dat de perfectie soms akelig dicht benaderde. Eens de laatste traan geplengd ging de bas met een stevige bonk de grond op en ging het richting coulissen. Geen bis na exact één uur beuken, de groepsknuffel was voor de kleedkamer. Te oordelen aan de drukte aan de merch stand enkele tellen nadien, was er na afloop meer dan één tevreden fan.
Setlist 22/02
- Intro
- Illusion of Self
- Bloemen Noch Kransen
- Lepers
- Blood Feud
- It’s Not An Addiction If You Don’t Feel Like Quitting
- Meat Suit
- I Hope You Find Joy In Your Ignorance
- GABOS
- Still Haven’t Killed Myself
- Tranendal
Het tweede full album van het Doodseskader duo De Gieter/Burroughs komt er in de sombere novembermaand aan. Nog even geduld oefenen dus. Still Alive & Not Well is het eerste recalcitrante schot voor de boeg van het schip in onstuimig water dat Year One werd gedoopt. Aan boord: zeven nagelnieuwe tracks.
In numeriek opzicht is de langspeler alvast de logische opvolger van Year Zero, het verpletterende plaatdebuut uit het onzalige jaar 2020. De vooruit gezonden single heeft in elk geval dezelfde filth and fury in zich die de voorgaande Doodseskader releases kenmerkt. Modus operandi: vervaarlijk grommende hip hop in combinatie met staalharde sludge. En haasje-over spelen met de vocals.
Niet dat we ons zorgen maakte daarover maar het ’45’ – tweespan klinkt nog steeds als een kolonne kwaaie bulldozers. Still Alive & Not Well doet ons alvast uitkijken naar de rest van de aanstormende plaat.
Te zien/te horen via Bandcamp & You Tube.
ANGSTAANJAGEND GOED…
Still haven’t killed myself (SHKM) is de tweede single van het aankomende Doodseskader album dat later op het jaar wordt uitgebracht. De tandem De Gieter-Burroughs haalt, eens te meer, even verpletterend als onverbiddelijk uit.
Allerminst een doorslagje van de vorige single (GABOS) want geen centrale rol voor gitaargeweld en wild mokerende drums deze keer. Daar lijkt het in aanhef toch op want SHKM dient zich aan als een oefening in naargeestige hip hop. Hip hop van de soort die niets op heeft met bling bling, bro’s, bitches en bentley’s.
De wanhopig duistere gedachten worden met sterk gemutileerde vocals gebracht, in combinatie met een bedrieglijk eenvoudig pianoloopje. Doet allemaal wat denken aan de rap noir die Tim De Gieter in een vorig leven bracht onder de pseudo Golden No$e. In eerste instantie althans want naar het einde toe wordt het onprettig parlando overspoeld door een indrukwekkende metal/sludge tsunami waarmee de inktzwarte boodschap nog kracht wordt bijgezet. Van een climax gesproken.
Anyway: hyperintens-spijkerhard-veelgelaagd-goudeerlijk. Angstaanjagend goeie single die onder je huid kruipt. Te horen/te zien via You Tube en Bandcamp.
GAME AIN’T BASED ON SYMPATHY (HELL NO)
Met GABOS, acroniem voor ‘Game ain’t based on sympathy’, klopt het duo Tim De Gieter – Sigfried Burroughs, een dik jaar na de release van MMXX-Year Zero, eens te meer keihard op de deur. Om ze vervolgens, onheilspellend grommend, met een loeiharde smak open te gooien. De aanloop naar een even meeslepend als infernaal klankenspel van de muzikale bloedbroeders.
GABOS dient zich aan als de soundtrack voor een inktzwarte prent genre Amores Perros. Net zo staalhard en onverbiddelijk. En begiftigd met een onwaarschijnlijk rusteloze dynamiek. Vormgegeven met zwaar gemutileerde vocals, mokerende drums en metalriffs die herinneren aan het beste van Prong. Sterk, heel sterk. Nu te beluisteren via de gebruikelijke kanalenmix.
DOODSESKADER – GABOS
Isolation Records
Release: 16.03.2022
1. Gabos
2. Non-Stop
Meer info: Doodseskader Facebook Instagram
DOODSESKADER & BRIQUEVILLE, live @ DOK, Gent – vrijdag 11 juni 2021.
Doodseskader doorbrak vrijdag op DOK de ellendig lange concert-hiatus van meer dan één Gentse muziekliefhebber. De allereerste live show van het duo De Gieter – Burroughs in deze outfit, gekoppeld aan de passage van het mysterieuze Briqueville, was goed voor een vol ‘huis’. Het sold out – bordje mocht de Democrazy ladenkast voor de tweede avond op rij verlaten. Maar daarvoor zal deze concertavond niet herinnerd worden. Wel voor de bizarre anticlimax...
Hooggespannen verwachtingen op en voor het podium voor de eerste live show van het diabolisch-amicale samenwerkingsverband tussen de twee duizendpoten die samen Doodseskader vormen. In het vervloekte jaar 2020 goed voor een dijk van een plaat (‘MMXX / Year Zero’). Een gitzwart album dat de tijdsgeest perfect vat en waarop de limieten van meerdere genres systematisch afgetast worden. Op verpletterende wijze. Doodseskader mag dan slechts 2 koppen sterk zijn, de band kwam bij de eerste beluistering binnen als een colonne bulldozers. Bestuurd door misantrope bouwvakkers in een redelijk kwaaie mood.
Veel nervositeit of stress kwam er vrijdagavond niet bij kijken. Niet onlogisch, zowel De Gieter als Burroughs staan zowat krom van de podiumervaring en wisten moeiteloos hun cool te bewaren voor de uitverkochte thuismatch.
De debuutplaat werd gretig gebracht. Net als ’n paar nieuwe dingen die later op het jaar uitgebracht zullen worden. Als alles volgens plan blijft verlopen tenminste. Lepers en Meat Suit, de twee singles, vormden het tweeluik waarmee de beuk erin gezet werd. Gevolgd door het neerslachtige Illusion Of Self en het gelijkgestemde Tranendal. Hierna twee nieuwe nummers. Geen perfecte show, het juiste evenwicht diende daarvoor net iets te vaak gezocht te worden, maar zeker een deugddoend terugzien met twee hypergetalenteerde muzikanten. En het nieuwe werk mag zeker gehoord worden.
Tijdens de change over richting Briqueville gebeurde dan het ondenkbare. Eén van de bandleden vergiste zich, net voor de start van de show, in de exacte afmetingen van het podium en dook onbedoeld -kop vooruit- het decor in. Met een knock-out en een ernstige hoofdwonde tot gevolg. Wat hem meteen een ticket naar de dichtstbijzijnde spoedafdeling bezorgde. Geen concert dus. Daar sta je dan als band op de drempel van je eerste optreden na een noodgedwongen pauze van maanden.
Organisator Eric Smout nam de ondankbare taak op zich om het publiek in te lichten over het voorval en de last minute annulatie van het concert. Hij beloofde in één moeite door een Gentse Briqueville show in het najaar. De tickets voor de show van vrijdagavond blijven geldig. Die boodschap kwam hem op een stevig applaus te staan. Dan toch applaus maar ook over en uit halfweg het programma. Van een anticlimax gesproken.
Meer info:
DOODSESKADER Facebook | Instagram | Spotify | YouTube
BRIQUEVILLE briqueville.com
Doodseskader (B) – live @ DOK, vrijdag 11/06/21
Org. Democrazy
En morgen voor de eerste maal ‘echt’ live. Doodseskader voor een levend publiek! Pun 100% intended.
Live @ CC De Herbakker, Eeklo, 25+26/03/21
ONgehoord! (250) DOODSESKADER – MMXX Year Zero
Verpletterend, ieder ander adjectief schiet te kort om het plaatdebuut van Doodseskader te omschrijven. De eersteling tekent voor vijf maal spijkerhard. Met inzet van gelijke delen sludge, grunge, hardcore punk en inktzwarte hip hop. En vijf maal raak dit staaltje genre blurring voor gevorderden. Niet meteen het kadootje dat je voor teerhartige geliefden onder de kerstboom zal mikken. Wel een fors statement dat de tijdsgeest in al zijn beklemmende narigheid goed weet te vatten.
Op ‘MMXX Year Zero’, uitstekende titel, meldt het luidruchtige duo De Gieter – Burroughs zich aan als de fors misnoegde troubadours van dit rampzalige jaar, een jaar dat nog lang als ijkpunt zal dienen. De rauwe vocals worden afwisselend door beide heren geleverd die aan een beperkte instrumentatie (gitaar/drums) en wat elektronica ruim voldoende hebben om all the way apocalyptisch te wervelen dat het geen naam heeft. Geen enkel rustpunt, de kwaaie opstandigheid spettert de luisteraar tegemoet vanaf moment nul.
De beide singles die het (mini-)album voorafgingen staan op één en twee in de playlist en grijpen je direct bij het nekvel. Om het niet meer los te laten. Het knapste dat binnen het korte tijdsbestek wordt geserveerd, is het intelligent opgebouwde Sunblind – even creepy als gevarieerd – waarmee het eerste Doodseskaderboek wordt dichtgeklapt. Macabere rap als intro, voorhamerdrums als loodzware constante, en een hoge gitaargolf als uitgeleide.
Beklijvende plaat, uitstekend debuut dat naar meer smaakt. Uit sinds vorige week bij Isolation Records. get your copy!
DOODSESKADER
YEAR ZERO
Isolation Records
Release: 11 dec. 2020
- Lepers – 05:11
- Meat Suit – 05:02
- Illusion Of Self – 06:22
- Tranendal – 04:34
- Sunblind – 04:02
KINKYSTARCESOIR 