BYE BYE 2019
Tegen het jaareinde aan en naar goeie gewoonte, maken we tijd voor een vluchtige blik achterom. Even stilstaan om dan weer keihard vooruit te snellen. Want stilstaan is achteruitgaan. Naar het schijnt.
The show must go on, op de immer vurige Vlasmarkt zal dat niet anders zijn in 2020. Het jaar waarin Kinky Star 23 kaarsjes uitblaast op de verjaardagstaart.
Ook dit jaar bleef de belangstelling voor deze blog meer dan behoorlijk met een 25 000-tal bezoekers uit alle hoeken van deze opwarmende aardkloot. Uit de cijfers kan je één en ander opmaken: België boven uiteraard met driekwart van de hits, gevolgd door de US of A en de rest van de Europese Unie. Vanzelfsprekend aangevoerd door de Noorderburen.
Niks om steil van achterover te vallen want geheel in de lijn van de verwachtingen. Vakantiebestemmingen, soms ver van hier, laten zich ook hoe langer hoe meer gelden, hoe verklaar je anders de Indonesische of Thaise bezoekers? Zelfs in Phuket houdt ‘men’ blijkbaar graag het thuisfront in de gaten. Minder vakantiebestemming, wel voor het eerst aanwezig in het eindrapport; Somalië en Oman. Elk met één hit. Anders dan vorig jaar geen spoor meer van de muziekliefhebber uit Kirgizistan. We zullen eens bellen.
2019 – KINKY STAR
2019 was voor Kinky Star het jaar van de tropische temperaturen, een geslaagde Gentse Feesten – editie (op een defect soundboard na), een nagelnieuw podium dat boomlange zangers inspireert tot niet-al-te-wild-uithalen, een nieuwe CEO, een kakelvers logo, de gouvernementele korting van 60% (goebezig…), het Kinky podium op de Copacobana driedaagse, het afscheid van steunpilaar Koen en van veel, heel veel concerten. En even zoveel goede herinneringen die de minder goede zwaar overstemden. Gelukkig maar.
Grand Blue Heron
Enkele concerten bleven net iets langer hangen dan gebruikelijk. Zoals dat van Hersencellen, een gelukkig huwelijk van militante straatpoëzie, absurdismen en harde beats. De eerste maal dit jaar dat onze applausmeter piekte.
Het enige Luminous Dash Feestje van dit jaar in huis mocht er ook wezen met het oerdegelijke Grand Blue Heron als heftige headliner. Jammer genoeg nog steeds één van de best bewaarde geheimen van de Belgische scene.
Niets dan goede herinneringen aan de Feestenprogrammatie maar enkele stappen in de lange aanloop er naar toe mochten er ook zijn. De postpunk van het Russische Brandenburg bijvoorbeeld, een optreden dat helaas maar enkelen kon inspireren tot ‘effe langskomen’, en het geheel Gentse Wük dat bewees dat postrock nog laaaaaaaaang niet dood is.
Bolt Ruin – Gentse Feesten
De Feestenperiode werd geplaagd door een soms ondraaglijke hitte maar ook door prima optredens. Meerdere concerten van toen haalden onze uiterst subjectieve top tien. 40 graden buiten weerhielden Bolt Ruin en Mother er niet van om, elk op hun manier, stevig uit te pakken. Verder memorabele shows van Qujaku, all the way from Japan, en Sun Flower, euh, all the way from Bruges.
Idem dito voor het zalige Pink Room dat geheel volgens plan punkrockwise het kot afbrak late @ night. Niet voor het eerst, hopelijk ook niet voor het laatst. Zowat alle shows van het Feestenprogramma toonden aan dat Kinky Star al te vaak 7 maten te klein is voor de publieke belangstelling die de club te beurt valt.
Pink Room Mayhem
Finaal thumbs up voor Falling Man dat de laatste feestennacht kletterend inzette. Met een repertoire om hardop U tegen te zeggen en met behulp van een inderhaast ingezet alternatief voor het soundboard dat de nacht voordien ongewild gedoopt werd. Waardoor het 24 uur te vroeg met zomervakantie ging. Het mag een wonder heten dat geluidsmirakelman Peter de zaak van een treffelijk geluid kon voorzien.
Na het zomerreces blies ILA, één van de absolute revelaties van dit jaar, ons eens te meer van de sokken met een geweldig optreden waarin de eerste release (de ep Montage) centraal stond. Geweldige madam, bulkend van talent, waarvan we volgend jaar hopelijk nog veel meer gaan horen. De absolute nummer één van dit jaar, als u het ons vraagt. Over de rest kunnen-willen we nog discussiëren. En als u ons niks vraagt dan kunnen we dat ook niet helpen.
Op naar 2020. Op naar een tiende jaar bloggerij over Vlasmarkt nr. 9.
See ya – PEACE!
KINKY TOP 10 – 2019
1. ILA (B) – september 2019
2. PINK ROOM (B) – juli 2019 / Gentse Feesten
3. BRANDENBURG (RUS) – juli 2019
4. BOLT RUIN (B) – juli 2019 / Gentse Feesten
5. FALLING MAN (B) – juli 2019 / Gentse Feesten
6. QUJAKU (JAP) – juli 2019 / Gentse Feesten
7. GRAND BLUE HERON (B) – februari 2019 / Luminous Fest
8. SUN FLOWER (B) – juli 2019 / Gentse feesten
9. HERSENCELLEN (B) – januari 2019
10. WÜK (B) – juni 2019
Verder goeie dingen gehoord & gezien van: Tuff Guac, Kuar Nhial, Teen Creeps, Tallies en Mother.
WALL OF FAME [2011-2019]
2011: Falling Man (Bel)
2012: The Mohawk Lodge (Can)
2013: Upcdownc (N-Irl)
2014: New Moon (Bel)
2015: Onmens (Bel)
2016: Koban (Can)
2017: BARST (Bel)
2018: Rumours (Bel)
2019: ILA (Bel)
Teen Creeps, voor het eerst in vier jaar nog eens op de Kinky Star planken, speelde zoals gebruikelijk rechttoe-rechtaan in de betere Hüsker Dü – stijl. Geen tijd voor flauwekul, the songs did the talking. Enkele nieuwe dingen op de playlist en die moesten geenszins onder doen voor het oudere werk.
KINKYSTARCESOIR 