Nieuw oud werk van Onrust, even gesofisticeerde als koortsige techno voor de rusteloze zielen onder ons. Opgenomen een tweetal jaar geleden in de Ultimate Dynamics Studio maar nu pas aan de oppervlakte gekomen als onderdeel van een playlist op Soundcloud en sinds enkele dagen ook te beluisteren op Bandcamp. De moeite waard. Niet voor liefhebbers van hersenloos gebeuk.
Het heeft tijd & moeite gekost maar volgend weekend is het eindelijk zover; dan wordt het boek ’20 jaar Kinky Star’ aan het publiek voorgesteld. De crowdfunding actie – koken kost tot nader order nog steeds geld – loopt bijna ten einde en bevindt zich momenteel op 13% van het target. Dat kan slechter. Het bewijst in alle geval dat Kinky Star bij meer dan één muziekliefhebbende ziel leeft. In Gent en, te oordelen aan de supporterslijst, ver daarbuiten.
Om de langverwachte release te vieren wordt er uitgeweken naar een locatie die iets meer volk kan herbergen dan de ongeveer 60 vierkante meter die de Vlasmarkt nr. 9 bieden kan. Op zaterdag 14 april is het ‘In De Ruimte’ te doen. Adres: Fransevaart 28. Gentbrugge that is.
Er wordt al gestart om 16.00 uur – in metalmiddens heet zoiets een matinee – en de feestelijkheden worden uiteraard muzikaal kracht bijgezet. Een tiental bands en artiesten entertainen treden aan tot het eind van de dag. Waarna het feestje verder wordt gezet in het huis van vertrouwen tot de vroege uurtjes. Met een surprise show en onder leiding van dj’s die barsten van degelijke deskundigheid.
Op het indrukwekkende programma niets dan bekende gezichten die op de één of de andere manier Kinky Star mee gemaakt hebben tot wat het nu is. Of simpelweg meegemaakt hebben en maar al te graag afkomen. Whatever.
16:00 // Deuren
16:30 // Joni Sheila
18:00 // Officiële Boekvoorstelling
18:30 // the Future Dead
19:00 // Brazzmatazz
20:00 // JonGeduld Kinky Star: Oriens
21:30 // The Very Very Danger
23:00 // The Revelaires (leden van The Whodads)
& DJ’s Tamashot & Stijn Kwanten; DJ Jasper; DJ Sofie Sticker
Naar goede KS-gewoonte is alles gratis mee te maken. B there or b square! En breng uw feestneus mee! Uitroepteken! CU
Het gaat goed met Kinky Star afgaande op de publieke belangstelling voor de concerten en aanverwante die vijf avonden per week georganiseerd worden. Geen gebrek aan interesse. Zaterdagavond was het weer uitgebreid van dattem.
Laatkomers werden verplicht tot een rondje op-de-koppen-lopen om een glimp op te vangen van wat zich op het podium afspeelde. En dat voor een affiche waarop niets anders te bespeuren viel dan experimentele elektro. Niets tegen het genre, wel integendeel, maar mikken op de grootst gemene deler kan je dat bezwaarlijk noemen. Op die affiche: ‘Onrust’ en ‘Empusae’. Jumping to conclusions; twee maal zeer geslaagd.
‘Onrust’, het alter ego van Wendy Mulder, Nederlandse van geboorte maar voor het overige vooral in het Kortrijkse te signaleren, opende de avond met een lichtjes hypnotiserende mix van analoge synths en rake beats. Een fijne fusie van old school elektro, industrial, nineties techno en meer eigentijds spul. Verschillende invloeden en accenten, schipperend tussen staalhard en delicaat, met precisie aan elkaar geregen.
De uitkomst is sfeervol en dansbaar, een weinig voorkomende combinatie. Vooral ‘Luthuli’, vorig jaar verschenen op EP (Silken Tofu), kon zaterdagavond imponeren. Een goede aanloop voor ‘Empusae’. Ter hoogte van de kleedkamer lieten de wachtende mannen zich in alle geval positief uit over de set. Drie kwartier Wendy -met masker – werd afgerond met een stevig rondje applaus. Er zijn supports die het met (veel) minder moeten doen. Dik verdiend.
‘Empusae’ was voor de gelegenheid een onuitgegeven trio want bijgestaan door Tom De Doncker – wat wel meer gebeurt – maar ook door klankkunstenaar Bart Desmet (‘Barst’) op gitaar. Dezelfde Bart die met zijn project ‘Barst’ meer dan één eindejaarslijstje haalde, w.o. het lijstje van deze blog, met het recent uitgekomen album ‘The Western Lands’. Moet u dringend eens beluisteren (en aanschaffen).
De hoofdrol was zaterdagavond vanzelfsprekend weggelegd voor Nicolas Van Meirhaeghe, centraal geposteerd op het podium, achter de elektronica en voor de video wall. Net als Desmet goed thuis in veelgelaagde, melancholisch klinkende composities voor muzikale fijnproevers.
Zeven maal plukte Nicolas iets uit zijn volumineuze back catalogue om het publiek een uur in trance te brengen. Lang uitgesponnen soundscapes, uiterst zorgvuldig opgebouwd met synths en samples. Royaal van subtiele details voorzien, al dan niet geproduceerd met instrumenten waarvan we tot voor kort slechts het bestaan konden vermoeden.
Alles accuraat ondersteund door gitaar en fluisterzang. In slaap vallen is er niet bij; de zacht golvende weemoed heeft onveranderlijk een stevige onderstroom en wordt geregeld met apocalyptisch gedonderjaag bijgestuurd. Donkere ambient. Voorspelbaarheid nul.
Opener ‘Into The Abyss Of the Forest’ vormde meteen een hoogtepunt. Het ogenblik waarop Van Meirhaeghe de zaak met keelklank-zang kracht bijzet is niets minder dan magisch. Het was het eerste maar niet het laatste nummer dat van het ‘Sphere From The Woods’ album werd gehaald. Ook ‘Dirge’ passeerde de revue.
Met ‘Fragments of Cerebral Dimensions’, een track uit de ‘Hands’-trilogie, werd een wondermooi optreden afgesloten. Pas nadat de laatste noot was weggestorven durfde het publiek het voor een eerste – en meteen ook laatste maal – aan om te applaudisseren. Niets minder dan indrukwekkend. Merci.
Setlist 07/01
1. Into the Abyss of the Forest
2. Second Ornament
3. Quantum Daimon
4. Dirge
5. Consanguineous Pain
6. Undead Soil
7. Fragments of Cerebral Dimensions
En als we even onszelve mogen citeren: “Klankentapper Meirhaege doet het geheel klinken als de soundtrack bij een nachtwandeling door een post-industrieel landschap dat nog lang niet aan reconversie toe is.” (kscs – augustus 2016)