GRUPPO DI PAWLOWSKI (b), 03.12.2022 – De Centrale, Gent (Democrazy)
België’s baldadigste balorkest geeft van jetje in De Centrale…
mauro
Alle berichten die mauro zijn getagd
GRUPPO DI PAWLOWSKI (b), 03.12.2022, De Centrale – Democrazy
SETLIST 03/12
00. INTRO
01. LTQ BLUES
02. OLDESS GODESS
03. PHONE CALL FROM A RUIN
04. MONKEY HANDS
05. YOH!
06. TWO GODS
07. FAT SINISTER
08. EX-WIVES DANCE DANCE
bis
09. HONEST ALL NIGHT
10. EXPERIMENTS IN HASTE
11. BACK FROM THE WOODS
- Brorlab (b), live @ De Centrale, Gent – zat. 03/12/2022
ANY WAY THE SHITTY OVEN BLOWS…
Averechtse artiesten als Mauro verdienen een volwaardig averechts voorprogramma. Dat uitgerekend het manifest tegendraadse Brorlab vrijdagavond het podium besteeg in De Centrale in afwachting van de Limburgse maestro, mocht dan ook geen milliseconde verwonderen.
Brorlab, een Antwerps trio, brengt muzikaal dadaïsme dat zich situeert in de overtreffende trap van die heerlijke rammelende niche. In De Centrale zette Brorlab het iets meer dan een kwartier op een woest ventileren. Voldoende voor 13 wild razende rochels. Filth & fury 4 da people. En met dank aan de Qatar waanzin klonk Football Is For Soccers klonk net iets actueler dan gebruikelijk. Heerlijk!
SETLIST 03/12
01. PEE
02. ENERGY
03. PUNCHES
04. NINJA
05. ANYWAY THE WIND BLOWS
06. SHITTY OVEN
07. SECOND ANIMATION
08. EXPLANATIONS
09. FOOTBALL IS FOR SOCCERS
10. PLUTOPLANETARY
11. DIGITAL EXTERMINATION
12. WORK OUT
13. MISTER WATCH
MAURO & FULCO, 05.12.2019 – Handelsbeurs, Gent.
Mauro en Fulco deelden donderdag het podium in een goed gevulde Handelbeurs. Mauro mocht als eerste op voor een diabolische solo performance. Gebracht met behulp van gitaar, een transistor radio, foute samples, een toeter, een karaokemachine en zelf ontworpen muzikaal speelgoed dat op het podium rondslingerde. Goed voor een optreden dat veel weghad van een muzikale Vlaamse kermis waarin de enige constante de opeenvolging van duizelingwekkende stijlbreuken was.
Van alles wat maar onveranderlijk met dezelfde overtuiging gebracht. De Limburgse muzikale god, van elf-en-dertig markten thuis, was afwisselend Maurits Pauwels, de délégué van Gruppo di Pawlowski en vooral zichzelf. Zotskap of coole zonnebril, het past ‘m allemaal perfect.
Drie kwartier onbekommerd laverend tussen kunst en kitsch raakte Mauro met werkelijk alles weg. Zelfs met een intimistisch nummer waarvan de lyrics hem halfweg ontschoten. Zelfs met een karaoke-interpretatie van de Safety First tune die hijzelf ooit componeerde. Mauro blijft in eender welke gedaante boeien, ook al omdat ieder concert wordt gespeeld alsof het om het laatste ooit gaat. That’s entertainment.
Fulco Ottervanger, qua tongval netjes boven de Moerdijk te situeren maar fulltime Belg en al langer ingezetene van 9000 Gent, begroette het publiek met een hartelijk “gegroet stadsgenoten“ na het eerste nummer (Dichtstbevolkte land). Stormachtig applaus nog voor ie goed en wel begonnen was.
Op het programma: de voorstelling van ’s mans eerste solo-effort. Geen jazz (Beraadgeslagen, De Beren Gieren…) of kraut (Stadt), wel een volbloed popplaat in de moerstaal. Mee op het podium: de minzame Dries Lehaye (Stuff) op gitaar.
Na de behoedzame inzet kwam de show op dreef met de hysterie van ‘Hangen In De Waarheid’ (“Geschreven na mijn tijd in de sekte, lang geleden”) en ‘Nergens Heen’, een subliem uitgevoerde oefening qua zingen-in-raadsels. Of wat te denken van: “Als je niet thuis blijft, dan kun je nergens heen. Want als je zomaar ergens wil naartoe gaan, zonder vertrekpunt, waar kom je dan terecht?”
Met zijn gevoel voor absurdisme profileert Fulco zich als een 21ste eeuwse versie van Drs. P. Humor wordt niet geschuwd maar volcontinu lachen-gieren-brullen wordt het nooit. Daarvoor komen maatschappijkritiek en basic anxiety iets te vaak voor in het klankbeeld.
Omdat een negental nummers net iets te krap uitvalt voor een volledige show was er ook plaats voor andermans werk. Om een volledig uur rond te fietsen werd ‘Politiek’, een kwarteeuw oud maar brandend actueel, van onder het stof gehaald. De protestsong van Bram Vermeulen. Ook al een Nederlander met een sterke Gentse binding. Anders dan Fulco al veel te lang niet meer onder ons. Helaas.
Met ‘Een Beetje Verfrommeld’ stuurde een zichtbaar opgetogen Fulco, het dankuwelallemaal-rondje nam behoorlijk wat tijd in beslag, het publiek huiswaarts. Onderhoudend concert met meer dan één surrealistische toets.
MAURO (B), live @ Handelsbeurs – 05.12.2019
AUTUMN FALLS: WALL STREETS
Woe. 02/11/2017 – Café Charlatan
Northern Escorts, Crowd of Chairs & Gruppo Di Pawlowski – Gent, Nest – dinsdag 03/10/2017 – Org: LFDY x Totum
‘Life Fast Die Young’ en ‘Totum’, twee eigenzinnige Gentse instituten ter bestrijding van banale muziekjes, staken voor dinsdagavond 3 oktober een interessante puzzel in elkaar met het drieluik Northen Escorts – Crowd Of Chairs – Gruppo Di Pawlowski. Drie bands die consequent gaan voor de laagst gemene deler en die op deze pagina’s vaak worden opgezadeld met superlatieven. Crime scene was ‘Nest’. Niet de grote zaal op het tweede niveau waar iedereen op automatische piloot naar toe banjerde. De oude kinderbibliotheek op het gelijkvloers vormde het decor.
Northern Escorts, één van de vele ondernemingen waarin local culthero Sigrfried Burroughs de dienst uitmaakt, opende de avond met een korte set. De band is een patchwork van uitstekende muzikanten die je ook in tal van andere groepen aan het werk kan zien; Teun Verbruggen (drums/FES, Futhark, Othin Spake, Too Noisy Fish, Nozzlz Slag en 123 andere), Thijs Troch (synths/Hypochristmutreefuzz, Kabas, Jukwa, Keenroh XL….), en Jan Daelman (Sax/Kabas, The Milk Factory, Keenroh XL, Glin Fraktion e.v.a.).
Veel schoon volk dus dat ‘experiment’ fier als middle name draagt, allen in het bezit van een stevige Jazz pedigree. Uitgesproken jazzy of jazz-minded presenteert het dissonante Northern Escorts zich niet. Begin dit jaar bracht het gezelschap ‘Impeccable Class’ uit (RAT Records), een eerste release volgestouwd met nerveuze, intrigerende soundscapes. Vormgegeven met fors gonzende elektronica, subtiele percussie, een jengelende sax en zuinige vocals die slingeren tussen mompelen en gillen. Klinkt als de navrante soundtrack bij een inktzwart docudrama.
Weinig gehinderd dus door platgetreden paden, crowd pleasing en andere voorspelbaarheden. Dezelfde attitude op het (afwezige) podium dinsdagavond. Geen bindteksten tussen de composities en de improvisaties door. De boodschap “wij klinken anders en het kan ons echt niets verdommen wat u daarvan denkt” kwam wel klaar & duidelijk over. Vergelijken met andere namen is onbegonnen werk en doen we dus niet. Northern Escorts vulde de rol van toonzettend aperitief perfect in. Eén punt van kritiek slechts: dit had vast en zeker wat langer mogen duren. Blame it on the curfew.
In het voorbije half jaar maakte Crowd Of Chairs zoals bekend werk van een eerste full album. Aangezien het trio houdt van recht-voor-de-raap en messcherpe duidelijkheid werd de eersteling ‘Fuck Fuck Fuck’ gedoopt. ‘FFF’ voor de haastigen en de zelfverklaarde behoeders van de goede smaak en dito zeden. De eerste release ook van het nieuwe LFDY label.
De show in Nest gold als releaseshow voor ‘FFF’ maar wie het trio dit jaar al meermaals aan het werk zag werd dinsdag niet op grote verrassingen onthaald. Dat stond een splijtende show in de allerbeste Albini-traditie niet in de weg. Crowd Of Chairs hakte zich vanaf moment nul verbeten een weg door het nieuwe werk. Niets ontziend, recht vooruit. Iets anders had ons sterk verbaasd.
Transister yr sister en vooral Ibogain klonken voortreffelijk en werden gebracht alsof het de allerlaatste keer was. Zelfs het raamwerk van de vroegere bib begon ervan te trillen. Na drie kwartier furie op de plaats waar noise en hardcore elkaar onzacht ontmoeten hield het band het voor bekeken.
Tijdens de laatste Feesten liet Mauro zich al van zijn allerbeste kant zien met Gruppo Di Pawlowski in de Handelsbeurs. Een klein uur dadaïstische rock werd toen het deel van een bijzonder enthousiast publiek. In Nest was dat niet anders. Na een minimale soundcheck worstelde de band nonchalant en zonder zichzelf een rustpunt te gunnen door de playlist die een goede mix inhield van de drie Gruppo releases tot dusver.
Met een overdonderende versie van LTQ Blues, zowat het no wave equivalent van een dronken olifant die wild aan het dansen slaat, trok de band meteen alle registers open. En die bleven ruim een uur open staan voor een even brutale als chaotische wandeling doorheen Mauro’s veelgelaagde universum.
De gids mocht dan klunzigheid veinzen, hij staat – epileptische podiumact met sambaballen ten spijt – wel zowat stijf van ervaring en charisma. Verveling kreeg geen halve seconde de kans om toe te slaan.
Hoogtepunten te over. Speciale vermelding voor: ‘Phone Call From A Ruin’, minutenlang begeleid door een jammerend hello (verwijzing naar Public Image Ltd inclusief) en een alles verpletterend Experiments In Haste waarmee het feestje werd afgesloten. Beklijvende show van een verbluffende band aangevoerd door een even geniale als goedaardige gek.
Setlist Crowd Of Chairs 03/10
1. Intro
2. We didn’t think this through
3. Transister yr sister
4. Brainbombs
5. Belletjes
6. For
7. Ibogain
8. Saran Plastic
9. Tunnelvision
Setlist Pawlowski 03/10
- LTQ Blues
- Charmotron
- Phone Call From A Ruin
- The Oldest Goddess Of All
- Leather Clouds
- Monkey Hands/Perplexing Trousers
- YOH
- Two Gods
- No Beginning
- Ex-Wives Dance Dance
- Back From The Woods
- Experiments In Haste
Meer info:
Northern Escorts FB
Crow Of Chairs FB
Gruppo Di Pawlowski FB
Curator Mauro opent solo ‘Deep In The Woods’ op vrijdagavond (Massembre, 08.09.17)
video (03.25)
KINKYSTARCESOIR 