ONgehoord! (327) DE PORTABLES – Collective disguise

(c) 2022, De Portables

Op 22 april is het d-day voor de jongens van De Portables want dan komt – eindelijk – de nieuwe plaat uit. Platen is wellicht beter op zijn plaats want het gaat om een dubbel LP. De dubbelaar wordt de titelloze opvolger van het veelkleurige en zwaar onderschatte album The Killing Horizon (2016).

Het zacht voortkabbelende Collective Disguise is de voorgift van dienst. Op sleeptouw genomen door het dromerig-mijmerende parlando van frontman Jurgen De Blonde. Het is slechts één van de vele songs die in het Portables – repetitiehok aan de oppervlakte kwamen tijdens en tussen de lockdowns.

Collective Disguise diende zich letterlijk aan uit het niets want het resultaat van een bijzonder geslaagde improvisatie tijdens een sombere oktoberavond in 2020. Een eerste versie van de song vind je trouwens terug op de zesde tape (‘Version Islands’) van de zgn. Silver Series. De titel van een opmerkelijke reeks tapes, twaalf in totaal, die de band uitgaf om de 25ste verjaardag niet onopgemerkt te laten passeren.

Collective Disguise werd voor release deskundig ingekort en opgepoetst door Dave Clarke. Te beluisteren via You Tube. Zeer de moeite. Net als het hypnotiserende origineel dat een kleine 20 minuten van je kostbare tijd vraagt.

de Portables:

* Jürgen De Blonde: vocals, keys & fx
* Wio D’Hespeel: vocals, guitars & fx
* Kasper Jordaens: electronica & fx
* Bertrand Lafontaine: bass
* Hans Gruyaert: drums & percussion.

Silver Series #6 (c) 2021, de portables

ONgezien! Jonny Polonsky – CANVAS

Jonny Polonsky, live @ Kinky Star, 19/02/2020 (c) 2020, WDS/Luminous Dash.

Een tiental maanden geleden nog op het Kinky Star podium en vanavond op Canvas: de New Yorkse singer-songwriter Jonny Polonsky. Op sleeptouw genomen door TV-personaliteit Otto-Jan Ham, naar eigen zeggen zijn laatste fan, ondernam Polonsky een ‘tour’ door Belgenland. In de laatste weken voor de Corona-ellende goed en wel toesloeg.

Zijn laatste fan wou hem graag helpen on the road om hem zo opnieuw te lanceren richting sterrendom. Iets waar de talentrijke muzikant in de nineties net niet in was geslaagd. Het zag er op een bepaald moment nochtans mooi uit. Zeker na de deal met platenbaas Rick Rubin (American), met de steun van Frank Black (Pixies) en de bijzonder lovende woorden van de vakpers en collega’s als Jeff Buckley.

Op zoek naar speelkansen en podia belandde het duo vorig jaar holderdebolder in Kinky Star waar Polonsky op 19 februari een korte set speelde. Als support voor Ed Nolbed aka Jurgen De Blonde (De Portables/Köhn). Die laatste stond al een hele tijd geprogrammeerd voor die avond. Na loodzware suggestie van ondergetekende trouwens.

Die inderhaast bedachte dubbelaffiche was één van de beste zaken die we mochten meemaken in het veel te korte concertjaar dat 2020 was. Maar deze avond (7/1) op Canvas dus, start: 22.09u. Wie niet al te vroeg onder de wol wil, kan na de Polonsky show gerust voor de buis blijven hangen voor ‘Punk’. Een uitzending over de revolutie die het genre ontketende in de muziekwereld in de periode dat de dieren nog spraken. Zou (ook) wel eens de moeite kunnen zijn. Hey Ho, Let’s Watcho!

Jonny Polonsky on Youtube

ONgehoord! (243) Ed Nolbed-Boat Tourism Noise Pollution

(c) 2020, Ed Nolbed

ONgehoord! (243) Ed Nolbed – Boat Tourism Noise Pollution

De ongein die gepaard gaat met de Covidcrisis inspireert Ed Nolbed, lo-fi emanatie van muzikaal duizendpoot Jurgen De Blonde (Köhn, De Portables…), geenszins tot passiviteit. In de voorbije maanden ging de Gentse muzikant/producer met de grove borstel door zijn omvangrijke archief. Dat resulteerde, eens te meer, in een merkwaardige selectie van demo’s en soms krakkemikkig klinkende no budget opnames die hun plaats kregen op een nieuw full album.

Eens te meer want ‘Boat Toursim Noise Pollution’, is al de tweede ‘bits & pieces’ – release van dit jaar na ‘You Is Here’ dat in maart verscheen. Net als bij de voorganger is ook op de nieuwe langspeler de samenhang ver zoek. Niet verwonderlijk want opgenomen in een tijdspanne van vijf jaar op verschillende locaties. Met de inspiratie en de middelen van het moment.

Een bont allegaartje is het logische resultaat. Van akoestisch-in-de-woonkamer (met de kinderen op de achtergrond) over absurde spielereien en folky niemendalletjes tot moedwillig gemutileerde noise uitbarstingen die de buren geheid de kast opjagen.

En – toegegeven – daar hebben we met veel plezier en verwondering naar geluisterd. Vooral dan naar de wazige noise die zich aandient in The Office en When. Twee uitzinnig krakende embryo’s van geweldige songs die de herinnering aan Sparklehorse levendig houden. Minder noisy maar net zo goed de moeite: de eenzaam klinkende piano in It’s Time To Face The Music en het verrassende Progenya waarin een old school drummachine een innemende melodie op sleeptouw neemt.

Boat Tourism Noise Pollution, de titel verwijst naar een stilaan legendarische affiche van een malcontente Gentenaar (met adres aan de drukbevaren Leie), is – download only – te koop voor de spotprijs van 5€ via Bandcamp. Euh, kuupe!

Bandcamp

Boat Tourism Noise Pollution
Eigen Beheer
Release: 04.11.2020

01. I never saw a good man going down 02:17
02. The rain falls slowly 01:30
03. Dogs on speed 01:30
04. Haven’t you heard that peace will come 01:00
05. The office 04:44
06. When 03:06
07. Signal to noise 01:23
08. It’s time to face the music 02:47
09. When I grow up I want to be an outsider 00:41
10. Someday soon we’ll be following orders 01:54
11. Little boy on a little ball 03:27
12. Progenya 03:04
13. The bottomline at the end of the line 01:29

DAFESTIVAL – 12/04 – 100% online, (bijna) 100% Belgisch

DAFESTIVAL – online showcase festival, zondag 12/04/20.

Er zijn sinds enkele dagen de ‘Live Untapped Sessions’, een initiatief van ruim 20 Gentse staminees i.s.m. Luminous Dash dat alle lof verdient, maar daar houdt het niet mee op want Damusic organiseert op 12 april een heus online-festival. Met een line up die je makkelijk de gehele dag aan het pc scherm zal kluisteren. 22 namen, jawel: twee-en-twintig, op de affiche en niet van de minste.

Op twee Noorderburen na – The Dutch (what’s in a name) & Rhinorino – alles van eigen bodem. Ook Gentse namen op de affiche met o.m. Elefant (Wolf), Lone Blue Heron (Paul) en de onvolprezen Portables (Jurgen).

Tune in in time!!

https://www.facebook.com/events/872689516531216/

---

Line Up 12/04/2020

---

12u30 – ASIA
13u00 – King For A Day
13u30 – Spencer The Rover
14u00 – The Dutch
14u30 – Ohio Mark
15u00 – Lone Blue Heron
15u30 – Elefant (Wolf Vanwymeersch solo)
16u00 – de Portables
16u30 – De Delvers
17u00 – Cargo Mas
17u30 – Lili Grace
18u00 – Rhinorhino
18u30 – Bai Kamara Jr.
19u00 – Dieter Von Deurne
19u30 – Jonas Winterland
20u00 – The RG’s
20u30 – BARST
21u00 – The Monotrol Kid
21u30 – Birds That Change Colour (solo)
22u00 – Styrofoam
22u30 – The Antler King

ED NOLBED LIVE @ KINKY STAR – 19/02 – video

ED NOLBED LIVE @ KINKY STAR, GENT – 19/02/2020 – video

Two songs/one vid

JONNY POLONSKY & ED NOLBED, KINKY STAR – 19/2

JONNY POLONSKY, (c) 2020 kscs/luminous dash

JONNY POLONSKY (US) & ED NOLBED (B), KINKY STAR – 19.02.2020

Met Jonny Polonsky en Ed Nolbed werd woensdag het Kinky Star podium tot twee maal toe ingenomen door een solo act. Twee maal man met gitaar, een enkele versterker en een eigen repertoire dat minstens uitgebreid mag heten. Twee maal tonnen ervaring op de planken. Uw man, eveneens tonnen ervaring, zij het net naast diezelfde planken, was er bij en zag dat het goed was.

Jonny Polonsky tekende voor de eerste helft van de double bill. De New Yorker, protégé van Frank Black (Pixies) en al 25 jaar actief onder eigen naam maar ook als (veelgevraagd) sessiemuzikant, toert momenteel in Europa om zijn aankomende album te promoten. Dat album – Kingdom of Sleep – kwam woensdag met  vier nummers net iets minder aan bod dan verwacht.

De even beslagen als bescheiden, haast timide muzikant staat er om bekend zichzelf moeilijk te verkopen. Zo ook dus woensdag blijkbaar. Misschien speelde l’embarras du choix ook stevig mee. Een keuze moeten maken uit een kloeke back catalogue om een half uurtje vol te maken is ook niet je dat. Maar een goed half uur werd het.

Hoogtepunten genoeg zoals Aches And Pains, vroeg in de set, en Electric Tears. Twee keer door merg en been ging zoals beide songtitels suggereren. Klasse. Na een dik half uur en een beleefd “thank you for having me” was het jammer genoeg al over en uit. Het album Kingdom Of Sleep komt officieel uit op vrijdag 6 maart.

ED NOLBED, (c) 2020, kscs/luminous dash

Ed Nolbed, één van de vele pseudo’s waaronder Gentenaar Jurgen De Blonde (hyper)actief is, nam woensdagavond uitgebreid zijn tijd. Niet dat de zaak traag op gang kwam, integendeel, De Blonde is er de man niet naar om veel tijd weg te lummelen. Getuige daarvan zijn duizelingwekkende output.

Hij slaagde er in om met zijn lo-fi tunes het publiek anderhalf uur aan de praat te houden. Een 30-tal nummers vulden de playlist. Zelden meegemaakt in Kinky Star waar een optreden doorgaans drie kwartier en een 10-tal nummers in beslag neemt.

Om de zaak overzichtelijk te houden en eventuele lapsussen op te vangen had Nolbed/De Blonde de zaak voor zichzelf in een bundel op A3 – formaat afgedrukt. En zijn beste bindteksten meegebracht. Voor dat laatste had hij die bundel helemaal niet nodig.

‘Start’, het eerste nummer van de langspeler ‘Breaking Up Is Never Esy I Know’ (2019, AHT records) betekende een uitstekende start van een optreden dat een geleid bezoek aan de onderscheiden Nolbed releases inhield. Diversiteit troef dus, oud & nieuw, zacht & onzacht, schetsmatige twee-minuten-dingen in combinatie met (meer) voldragen songs. Solo of met behulp van een ‘band’ die zich voor de gelegenheid discreet schuilhield in een mediaspeler. Met meer ups dan downs. Veel tijd voor verveling was er niet bij.

Het al bij al gezapige optreden werd afgesloten met een wild uitslaande versie van Transcendence, ook het laatste nummer van de het laatste Nolbed-album. Knetterende feedback-outtro er bovenop. Knap gedaan, dat was finishen in stijl. En in één moeite door werd bewezen hoe sterk (onderschat) de laatste Nolbed-langspeler is. Nog steeds te koop bij Almost Halloween Time Records, gepersonaliseerde/artistieke hoes incluis, ’t is maar dat je het weet.

---

Setlist Polonsky 19/02

* Black Moon
* Lay Down Your Arms
* You’ll Do
* I Am The Highway

A Willing Eye

* Sign In The Window
* The Weeping Souls
* No Tears
* Something To Believe In
* Aches & Pains
* A Willing Eye
* Hope You Will Change Your Mind
* Electric Tears
* Woman, Gonna Break Down Your Walls
* Wiskey Bell

 

ED NOLBED, live @ Kinky Star – 19/02/20

ED NOLBED (B), live @ Kinky Star – 19/02/2020 – foto’s & video

ED NOLBED & JONNY POLONSKY, Kinky Star – 19/02

ED NOLBED (B) & JONNY POLONSKY (US), LIVE @ KINKY STAR – 19/02/2020

Woensdag in Kinky Star…

schedule:

• 20.00u: Doors
• 20.30u: Jonny Polonsky
• 21.30u: Ed Nolbed
  >> DJ@yourservice: Neo-Rej

---

#1 – JONNY POLONSKY

Singer-sonwriter en multi-instrumentalist Jonny Polonsky (Brooklyn, New York) debuteerde in 1996 met: ‘Hi, My Name Is Jonny’, uitgebracht door American, het label van de legendarische producer en platenbaas Rick Rubin (Beastie Boys, AC/DC, Jay Z, Johnny Cash, …) en geproduced door Frank Black (Pixies).

Goeie recensies alom maar voor de rest omsingeld door een gebrek aan (commercieel) succes. Same old story…

Hij gaat aan de slag als sessiemuzikant en werkt quasi anoniem mee aan platen van Johnny Cash, Neil Diamond, Dixie Chicks en Audioslave. Met Brad Wilke en Tim Commerford (Rage Against The Machine/Audioslave) en Maynard James Keenan van Tool, richt hij de band Big Nose op, later herdoopt tot Puscifer.  Tussen de werkzaamheden als muzikant/technicus door maakt Jonny Polonsky nog altijd muziek. Aanstekelijke songs van een man met meer muzikaal dan promotioneel talent. Vorig najaar bracht hij de ep ‘Kingdom Of Sleep’ uit.

jonnypolonsky.com
facebook.com/JonnyPolonskyMusicPage

---

#2 – ED NOLBED

Ed Nolbed, één van de talrijke schuilnamen waaronder multi-instrumentalist annex geluidsarchitect Jürgen De Blonde opereert, komt weer aan de oppervlakte na enkele jaren radiostilte. Radiostilte onder de naam Ed Nolbed to be precise.

De Blonde staat immers bekend als een muzikant die lijdt aan een goedaardige vorm van hyperproductiviteit. Bijgevolg in het bezit van een discografie om zestien keer u tegen te zeggen.

Vooral actief onder de naam Köhn en bekend als de motor force van de onvolprezen De Portables. Ed Nolbed is zijn lo-fi project. Met het album ‘Breaking Up Is Never Easy I Know’ voor één van de betere Gentse releases van 2019.

ONgehoord! (183) ED NOLBED

ONgehoord! (183) ED NOLBED – Breaking Up Is Never Easy, I Know

EEN RUWE DIAMANT…

Ed Nolbed, één van de vele schuilnamen waaronder multi-instrumentalist annex geluidsarchitect Jürgen De Blonde opereert, komt weer aan de oppervlakte na enkele jaren radiostilte. Radiostilte onder de naam Ed Nolbed to be precise. De Blonde staat immers bekend als een muzikant die lijdt aan een goedaardige vorm van hyperproductiviteit. Bijgevolg in het bezit van een discografie om zestien keer u tegen te zeggen. Vooral actief onder de naam Köhn en bekend als de motor force van de onvolprezen ‘De Portables’. Aan de vele projecten en zijsprongen gaan we ons niet wagen of deze review komt nooit op gang.

Van vele markten thuis en opgezadeld met een interessesfeer zo breed als de stille oceaan, mikt De Blonde als Ed Nolbed lo-fi tunes de wereld in. Ruwe en schetsmatig klinkende songs die weinig meer aan boord hebben dan de essentiële essentie. Zo ook op het nieuwe album ‘Breaking Up Is never Easy, I Know’. Qua titel een dijk van een ABBA-referentie. Alles werd geregistreerd met een 4-track recorder. Op minstens enkele plaatsen die bezwaarlijk als professionele studio kunnen omschreven worden.

Op de plaat: veel ruis, gekraak en ander omgevingsgeluid. Soms hoor je met een zucht de recorder afzetten eens het nummer afgelopen is. Die onversneden morsigheid staat in  schril contrast met de haast klinisch-perfecte afwerking dat het andere werk van De Blonde kenmerkt. Soms is het goed om je eigen antidotum te zijn. Zolang je dat niet in de hoofdstad van Zuid-Schizofrenië doet aanbelanden, is dat een hoogst verdedigbare keuze.

“An album about letting go, picking up, finding hope, losing hope, hurt, healing, anger, reflection, inspiration, desperation” zo staat er in de info. Kortom: een plaat met hét leven als thema, verloren en gevonden liefdes in het bijzonder. ‘Start’, logischerwijs op één geplaatst, geldt als een publieke biecht over verkeerde keuzes. Gevolgd door twaalf nummers geïnspireerd door dezelfde emotionele rollercoaster.

De verschillen in mood en  uitvoering van de onderscheiden songs zijn soms groot. Geen probleem want van de 13 nummers op deze rauwe conceptplaat zakt er niet één door het ijs. Integendeel. ‘Good Vibrations’, geen cover van de bejaarde strandjongens, en het psychedelische ‘Battle Your Demons’ deden ons wel het meest op de repeat-toets duwen.

‘Breaking Up Is Never Easy, I know’ is een ruwe diamant die best ongeslepen blijft. Zonder twijfel één van de betere Gentse albums van dit jaar. Fysieke exemplaren (vinyl) zijn beperkt beschikbaar via ‘Almost Halloween Time Records’. 100 stuks, allemaal voorzien van een half afgewerkte hoes die wacht op, euh, ‘personalisatie’ door kunstenaar Luigi Falagario die met eigen ideeën en/of uw suggesties qua afwerking aan de slag gaat.

Dat wordt honderd maal een pièce unique dus. De download is via Bandcamp in oneindige aantallen beschikbaar voor de mensheid aan de ronder dan ronde som van 10€. Sterk aanbevolen.

ONgehoord! (115) WIO

Iemand moet de eerste zijn…

Iemand moet de eerste zijn. Zo moet Ingwio D’Hespeel of ‘Wio’ waarschijnlijk geredeneerd hebben toen hij zijn nieuw album bij het krieken van het jaar, op 1 januari dus, op de ongenadige markt wou brengen. Geen enkele commercieel denkende ziel die zich daar aan zou (durven) wagen. Het is, gelukkig maar, niet altijd en overal de platte commercie die de klok slaat.

In zijn opzet is de Gentse singer-songwriter geslaagd want sinds 1/1 jl. is ‘The Breakthrough Album’ – enige zelfrelativering is de man duidelijk niet vreemd – ook beschikbaar voor het publiek via Bandcamp. Naast de download zijn er de fysieke kopijen die binnenkort te koop zijn in honderdvoud. Het vinyl wordt uitgegeven door het charmante ‘Almost Halloween Time Records’. Elk exemplaar voorzien van een aparte cover zoals de traditie van het markante platenhuis, het geesteskind van Luigi Falagario, het wil. Volgens diezelfde traditie zorgt Luigi himself voor het artwork. 100 maal dus. Je moet het maar doen. Impressionante!

Eén album, elf lo-fi nummers sterk waarvan negen-en-een-half van eigen makelij.  Nieuwe dingen en (herwerkt) ouder materiaal zoals ‘a pig in a poke’, het tweede nummer op de plaat. “Modest ’n honest little pop ballads” zo lezen we in het begeleidende tekstje. Daar valt iets voor te zeggen. Wio – ook onderdeel van het zwaar onderschatte collectief ‘de Portables’ – begeleidt zichzelf hoofdzakelijk op akoestische gitaar en voorziet zijn weemoedige ballads van fluisterzang en minimale omkadering. Af en toe springt een collega bij in de achtergrond om de zaak wat meer diepgang te geven. Erg weinig koude drukte op deze DIY – plaat, de essentie volstaat. Less is more.

Die sobere aanpak leidt bij momenten tot knappe resultaten zoals in opener ‘Grass=Green’ en in het afsluitende ‘The Bus’, met dank aan het betere snarenwerk van Dieter Roseeuw (viool/cello) dat deze plaat een enig mooi orgelpunt bezorgt. Tussenin verdient ‘Baby Baby Please’ het om gesginaleerd te worden, even luchtig als melodieus.

Ook de moeite waard; de twee covers die het album sieren. ‘On An Unknown Beach’ van kiwi-cultheld Peter Jefferies en een nummer uit de back catalogue van de Portables (‘The Poppy Fields’). Portables- voorman Jurgen De Blonde stond trouwens in voor de mastering van het eerste Gentse album van het nog jonge jaar, een album dat uw aandacht ruimschoots verdient.

THE BREAKTHROUGH ALBUM
Almost Halloween Time Records (AHT60)

1. Green = Grass – 05:11
2. a Pig in a Poke – 02:00
3. Baby Baby Please – 03:02
4. One Thing – 02:21
5. Personified – 03:01
6. Impatiently – 01:41
7. The Poppy Fields – 04:44
8. 123 To The EEG – 02:26
9. Yr Evil Smile – 02:35
10. On An Unknown Beach – 04:27
11. The Bus – 03:59

Wio FB