DEEPER IN THE WOODS FESTIVAL, AGIMONT – 27.08.2022
Het kleinschalige festival ‘Deeper In The Woods’, afgekort: Deeper, werd vorig jaar een eerste maal georganiseerd. Holderdebolder tussen twee vicieuze coronagolven in. Het event met een duizelingwekkend hoge DIY – factor, was bedoeld als een one off. Op-Algemene-Aanvraag zoals Raymond het graag oreert, ging er afgelopen weekend een tweede editie door.
Plaats van gebeuren: eens te meer het loofwoud van Agimont. In de provincie Namen, pal op de grens met Frankrijk. Op de affiche: niets dan schoon volk uit het Gentse. In het publiek: een bonte mix van kamperende Gentenaars en locals die geamuseerd een deeltje van de Gentse scene aan het werk zagen.

Far & More – frontman Wim Van Wambeke opende zaterdag solo de debatten. Met een akoestische set en een familieverpakking goede luim. In zijn rugzak: kraakheldere songs van eigen makelij die zich veelal boven de grijze middelmaat situeren.
In je dooie eentje een event moeten openen, als minstens de helft van het publiek nog arriveren moet, is geen groot cadeau maar de singer-songwriter uit Sint-Amandsberg hield zich zonder problemen staande. No stress.
De publieksprijs voor gevatte bindteksten kaapte hij in elk geval moeiteloos weg. Wim tekende voor een eerste hoogtepunt met Suffer. Een wrang-vrolijke tune over medemensen die aan zagen & klagen een voltijdse dagbesteding hebben. Moet u dringend eens beluisteren via Spotify.

Vorig jaar maakte Fragment zijn live debuut op Deeper. Dit jaar was die eer voor Sonic Lands weggelegd. Aangekondigd als een duo dook uiteindelijk enkel Jonas Gunst op in de Ardennen. Om het publiek solo te onderhouden met een aantal lo-fi nummers. Slaapkamer-creaties die met elkaar wedijverden in zweverige fragiliteit.
Het debuutoptreden had jammer genoeg bovenmatig last van technische problemen die van geen wijken wilden weten. Een half uur aan goede ideeën gehoord maar ook nog redelijk wat werk aan de winkel. “It’s a process” zou Vincent Kompany zeggen. Komt dus goed. En voor je ’t weet zit je in de schijnwerpers in Engeland.

Het lo-fi gekraak maakte kort daarop plaats voor de afgelijnde elektropop van The Rescue, voor het eerst aan de slag over de taalgrens. Het verschil kon moeilijk groter zijn toen de eerste strakke beats van Inhale weerklonken.
Tien nummers in totaal op de playlist waaronder A l’affut. Een nieuw nummer en meteen ook de eerste Franstalige worp van het trio. Pour l’occasion? On verra. Andere nieuwigheid was Clouded, synthpop met een aanstekelijke riedel en sterke eighties feel.
Zangeres Sophie, geflankeerd door de soliede tandem Gunst-Vandenberghe, had zo te zien de dag van haar leven op het podium tussen de bomen. Ze bewoog zich vrolijk aan één stuk door tot en met afsluiter Luminescence. The Rescue tekende voor het eerste optreden van de dag waarbij het magische woord ‘bis’ niet van de lucht was. Maar de encore kwam er uiteindelijk niet.

Na de break maakte Fragment, de revelatie van Deeper 2021 en Gents marktleider in all things post punk, zijn opwachting. Om messcherp te staan had frontman Christophe Scheire nog diezelfde dag de afstand tussen Gent en het festival, toch goed voor een slordige 170km, al fietsend overbrugd. Geen probleem echter om bij zonsondergang even energiek als zelfzeker van wal te steken met Happy Not Okay.
De band schakelde meteen hierop twee versnellingen hoger met debuutsingle Blown Away. Meebruller Meanwhile, anders dan gebruikelijk niet de schuimbekkende uitsmijter van dienst, beëindigde de blitzstart.
De vier rustige songs die hierop volgden kenden een gloedvol eindpunt met Lighthouses, de nieuwe Fragment single. Net voordien passeerde Scared de revue; een nieuw nummer dat drummer Geert Bonne achter de toetsen deed belanden. Geen valse noot gehoord.
Het flitsende In The End bleek na een uur spelen allerminst het einde want de vierkoppige band kon tot twee bisnummers verleid worden. Met het wondermooie Turned Off en Failure/Crash Dance werd afscheid genomen van een dankbaar publiek.

Headliner WÜK, Gents marktleider in all things post rock, manifesteerde zich als de geknipte afsluiter van een aangename dag vol muziek. De band bracht een voortreffelijke mix van ouder en nieuw werk. Nieuw werk dat op de binnenkort te verschijnen ep Hit By Frailty terug te vinden is.
De primitieve setting in het bos zette zaterdagnacht geen rem op het voortbrengen van een rijk en perfect uitgebalanceerd geluid. Geen enkel detail werd voetje gelicht door de beperkingen. De soundscapes kwamen even zo subtiel binnen als bedoeld.
De band opende met We Are Where The Blue Dot Stops, een nieuw nummer dat naadloos overging in Joint Venture, één van de hoogvliegers van de debuutplaat. Eveneens uitmuntend zaterdag: Only The Beachmaster Wears Thongs At Work. Zelden weemoediger klinkende gitaren gehoord als in die 10 minuten trip.
Onder een mooie sterrenhemel werd na ruim een uur afgesloten met A Cumbersome Addiction. Einde van een indrukwekkend goed, klasserijk concert dat doet uitkijken naar de volgende WÜK-dates. In Gent speelt de band op 14 oktober in Villa Anamma (St.-Amandsberg).
Deeper 2022 had de weergoden mee en kende vooral blije gezichten na afloop. Eens te meer werd bewezen dat je met meer enthousiasme dan middelen toch een fijn muzikaal feestje kan bouwen. Zonder drukdoenerij. Of dat voldoende zal zijn om over 12 maanden een derde editie vorm te geven, zal de onzekere toekomst moeten uitwijzen. A la prochaine!