Backback (B) live at Kinky Star – zondag 15 feb. 2015.

Voor de tweede zondag op rij stond in Muziekcentrum Kinky Star er een band van het ‘El Negocito’ label op de planken. Ditmaal had het Gentse trio ‘Backback’ de eer om het weekend af te sluiten met een stevige streep jazzrock.

‘Backback’, tien jaar geleden opgestart en sindsdien met tussenpozen actief, bracht eind vorig jaar een nieuw full album uit dat bedacht werd met de broodnuchtere titel ’Backback III’. De derde langspeler van de band dus. Negen nummers, geschreven en geproduceerd door frontman/gitarist Filip Wauters.

Nummer drie werd met bescheiden middelen gerealiseerd. De opnames waren meer een ‘live in het repetitiehok’ – aangelegenheid dan iets anders. Eén ruimte, een 8 – sporen recorder en spelen maar. Budgettair gezien ongetwijfeld een goede zaak maar ook een bewuste keuze. ‘Backback’ heeft een ijzersterke live reputatie en wou de magie/energie van het podium overbrengen op de plaat. En dat is geslaagd, de rafelige kantjes moet je ’r maar bijnemen.

Het trio ging zondagavond fors van start met ‘Joe’, een nummer dat je eerder associeert met rockclubs dan met jazzkroegen. Alsof de heren meteen duidelijk wilden maken dat ze geen schrik hadden om buiten hun natuurlijke jazzhabitat te treden. Anders dan bij ‘Gentrifuge’ vorig weekend werd het gebruik van de volumeknop niet geschuwd. ‘Backback’ was allerminst gekomen om het publiek in slaap te wiegen.

Na die blitzstart nam de band wat gas terug. Wat volgde was iets meer laid back maar Wauters en co bleven bij de les. Ellenlange solo’s die de virtuositeit van de onderscheiden bandleden etaleren stonden niet geprogrammeerd. Het trio gaat voor een kort en krachtige mix van jazz, blues en rock. 

Zondagavond stond, op twee nummers na, het nieuwe album integraal op de playlist. De centrale rol bij ‘Backback’ is weggelegd voor de bariton saxofoon en dat roept – ondanks de afwezigheid van vocals en een bassist – herinneringen op aan ‘Morphine’. De band van de betreurde Mark Sandman die in de nineties verantwoordelijk tekende voor enkele sublieme platen die we tot de dag van vandaag koesteren.

Het nieuwe ‘Backback’ album mag er best wezen maar Backo’, het titelnummer van de tweede CD, kwam tijdens het concert toch het best uit de verf. Een bitsig maar boeiend duel tussen het gitaarspel van Wauters en de sax. Zonder echte winnaar.

Maar een match die op een gelijkspel eindigt kan ook leuk zijn. Vraag maar na bij de supporters van de Gantoise na de wedstrijd van afgelopen weekend.

Voor de liefhebbers en de jazzcats onder u: eind deze maand (28/2) treedt ‘Backback’ weer op in Gent. Deze keer in café ‘De Kleine Kunst’ (F. Lousbergskaai). Breng uw vrienden en familie mee!

Backback is:

• Filip Wauters * Elektrische en baritongitaar 
• Marc de Maeseneer * Bariton- en tenorsaxofoon
• Giovanni Barcella * Drums

Setlist 15/02:

• Joe
• Black
• Backo
• Stoepestraat
• Heat
• Groove IV
• Anneke
• Easy
• 128
• Rumble
• Promises kept

Meer informatie:

http://www.backback.be

Backback ‘III’ online:

Ginger Zoo live @ Muziekcentrum Kinky Star, zondag 7 december.

De Antwerpse band ‘Ginger Zoo’ zette zondagavond in Kinky Star een punt achter het kouwelijke weekend dat altijd zal herinnerd worden als het weekend waarin Gent afscheid nam van Luc De Vos. 24 uur na het massaal bijgewoonde eerbetoon bij  Sint-Jacobs, werd op de Vlasmarkt alweer overgegaan tot de orde van de dag. Henk Rijckaert in de Charlatan. Een nieuwe Antwerpse groep in de Kinky. Life goes on.

‘Ginger Zoo’, een fotogeniek kwartet, liet zich tot voor kort aanspreken met de naam ‘Tjalk’. Niet dat ons om een mening daarover werd gevraagd maar de nieuwe naam klinkt toch een stuk cooler dan de voorgaande. Als het goed is zeggen we het ook.

Actief sinds 2010 en sterk geïnspireerd door het Californische collectief ‘Deerhoof’ maakt de band naar eigen zeggen ‘psychosomatic freakrock’. Met zin voor grillige songstructuren, bizarre vocals die gaan van fezelen tot krijsen, onverwachte tempowisselingen en andere Zappaeske kunstgrepen die we gemakshalve onder de omschrijving ‘muzikaal avontuur’ parkeren.

Eerder op het jaar bracht Ginger Zoo in eigen beheer een eerste EP uit die in meer dan één midden op goedkeurend gebrom werd onthaald. Op de EP, geproduced door Patrick Deweze, vier nummers die met elkaar wedijveren in experimentele uithalen en absurde titels. Of wat te denken van dingen als: “Ballad for a magic pussy”. Dat hebben we sinds ‘Evil Superstars’ niet meer gehoord. En toeval of net niet; Ginger Zoo doet zo op het eerste gehoor wel wat denken aan Mauro’s maffe band van zo’n 20 jaar geleden.

“Het wordt een intiem concert” fluisterde Philippe François door de microfoon bij aanvang van het concert toen hij zich geconfronteerd zag met nauwelijks een tiental geïnteresseerden. Op veilige afstand van het podium nog wel. Gaandeweg druppelden er meer concertgangers binnen maar van start moeten gaan voor de spreekwoordelijke drie man en een paardenkop is weinig ideaal.

Publiek of geen publiek; Ginger Zoo ging behoedzaam, haast ingetogen van start. Omdat de drummer niet altijd in de achtergrond dient te opereren werd hij zondag gewoonweg vooraan het podium geposteerd, op dezelfde hoogte als de zanger. De langharige keyboardspeler was de pineut, die mocht integraal in het behang verdwijnen.

Een eerste hoogtepunt na een dik kwartier spelen: ‘Von Ribbentrops rock’, jazzrock met een flinke scheut waanzin. Het eerste applaus dat zich boven beleefdheidsniveau verhief werd in dank aanvaard. De zaak ontdooide pas helemaal naar het einde van de set toe met ‘Happy Nipples’ en vooral met “Planet Something Something Inertia”, drie speelstijlen – het kunnen er ook vier geweest zijn – en redelijk wat onnavolgbare gekkigheid in één enkel nummer.

Zichtbaar tevreden over de aanzwellende appreciatie lieten de sinjoren zich overhalen tot twee extra nummers. Voor één ervan had drie kwart van de band liever gepast wegens te nieuw en te lang om al live te brengen maar frontman François zette koppig door en schudde alsnog vijftien magische minuten uit zijn gitaar. De rest van de band volgde, zij het met de nodige horten en stoten. Verre van perfect maar wel het beste dat we die avond hoorden. Een verrassend positief orgelpunt voor een concert dat in eerder ondankbare omstandigheden startte.

Ginger Zoo is:
– Philippe Francois: Gitaar en zang
– Robin Aerts: Bas
– Yotanka Verrept: Drums
– Jeroen Vandesande: Keys

Meer informatie:
-http://gingerzoo.bandcamp.com/
-https://soundcloud.com/tjalk