Het knettergekke elektrocollectief Borokov Borokov en Hong Kong Kong (HKD), ook niet van hun eerste zottigheid doodgegaan, maakten er een leuke concertavond van in Nest afgelopen vrijdag. Hong Kong Dong stelde er het langverwachte nieuwe album ‘Kala Kala’ voor. Bij die gelegenheid schalde het woord ‘aangenaam’ meer dan eens Boriswise door de zaal. En dat was het ook.

Als je na enkele decennia concert- en festivalbezoek zowat alles denkt meegemaakt te hebben, probeer dan Borokov Borokov eens live mee te pikken voor iets compleet anders. Vier zelfverklaarde losbollen die zich bedienen van krankjorem elektro met een eighties slag van de molen. Het muzikale vehikel voor halfgare teksten over het grijzige leven van alledag en slungelachtige dansjes die consequent asynchroon werden uitgevoerd. A la kermesse comme à la kermesse.

Dansen doe je liefst tussen de mensen en daarom stond alle Borokov gear netjes vóór het podium opgesteld i.p.v. erop en stond Dansende Mensen, het gelijknamige levenslied, vooraan op de setlist.
Aan de meegebrachte elektronica werd redelijk wat geschoven en gesleurd in het halfduister maar hoeveel er daadwerkelijk aan de backing track werd toegevoegd was nogal onduidelijk. Het kon de feestvreugde niet koelen, het gesjeesde kwartet uit Borgerhout amuseerde zich zo te zien minstens half rot en liet tussen de nummers door aan het publiek weten dat: “het applaus werd geregistreerd”. Voor al uw zotte feestjes slechts één adres: Borokov Borokov, Borgerhout, Antwerpen.
Net voor de eerste HKD show sinds lang gaf maestro Geoffrey Burton ongevraagd toe dat de zenuwen ook op het appel waren. Niet onlogisch met minder dan een handvol (min of meer) vertrouwde nummers op de playlist. Voor het overige niets dan nieuwigheden die voor een eerste maal live gingen. Het nieuwe album stond integraal op het programma. Je zou van minder nerveus worden.
Bovendien: geen drummer meer te bespeuren in de line up. Hong Kong Dong is anno 2017 meer synth- en elektro georiënteerd dan ooit tevoren. Zelfs Burton’s gitaar klinkt elektrischer dan de voltallige raad van bestuur van Electrabel.
Van nervositeit was op het podium weinig te merken. De band nam een uitstekende start met ‘Beverly’. Het meest rechtlijnige nummer van de gehele zwik die vrijdag werd geserveerd. Een vlotte binnenkomer die meer mikt op de benen dan op het hoofd. Prima om op dreef te komen, materiaal voor een avant-gardistische aerobic sessie.
Right Place Wrong Time, met een Kraftwerk-achtige aanzet, vormde dankzij de beestig swingende finale een eerste hoogtepunt vroeg in de set. Warm onthaald door het publiek.

In het Spaanse Denia, een vakantiebestemming in de nabijheid van het gevreesde Benidorm, werd de nieuwe plaat opgenomen maar een wuft vakantiedeuntje is het gelijknamige nummer allerminst geworden. Eerder een kronkelende soundscape of het Oosters aandoende geluidsbehang dat een mens zich voorstelt bij een avondwandeling in de achtergestelde wijken van Macau (om Hong Kong niet te vermelden). Meteen gevolgd door het bevreemdende Intonatie zorgde dat voor een bizar klankenspel halfweg het optreden. Je gaat voor het experiment of je gaat er niet voor. Wel dus.
Met Berlin en de hectische elektro van Sweet Sensations greep het trio na een dik half uur
terug naar de vorige plaat. Zij het maar voor even. “Onze oude doos is kleiner geworden” klonk het vastberaden. Maar Sweet sensations is een te goed nummer om het in de kleedkamer te laten, zelfs als de geboorte van een nieuwe plaat wordt gefeteerd.
Even leek het er op dat de band er al een punt achter ging zetten na drie kwartier (en 10 nummers) toen het toepasselijke Goodbye Goodbye in TGV-modus door de zaal flitste, ook het laatste nummer van de nieuwe release. De bange vermoedens voor een vroege stop werden meteen een neus gezet want HKD stond in geen tijd weer op het podium.
Na de korte break volgden nog twee toegiften. Eén nummer dat de nieuwe plaat net niet haalde – Hurricane – en een laatste gloednieuwe track: Beuys. Een aanstekelijk drie-genres-in-één nummer dat vrijwel iedereen zal begrepen hebben als ‘Boys’.
Niet verwonderlijk, het publiek con brio op het verkeerde pad zetten is zowat het handelsmerk van dit eigenzinnige trio dat blijft boeien. Off the beaten track is zoveel interessanter. En dat heeft Hong Kong Dong al langer dan vandaag goed begrepen. Aangenaam!

‘goodbye goodbye’ (04.33)
HONG KONG DONG is:
– Sara Yu Zeebroek: synth, viool, gitaar, zang
– Boris Zeebroek: synth, zang
– Geoffrey Burton: gitaar
Setlist HKD 06/10
1. Beverly
2. Touching Underwear
3. Right Place Wrong Time
4. Smart Phone
5. My Silent Girl
6. Denia
7. Intonatie
8. Berlin
9. Sweet Sensations
10. Goodbye Goodbye
BIS
11. Hurricane
12. Beuys
Setlist BB 06/10
- Woeste Grond
- Dansende Mensen
- (Had ik maar wat meer) Vakantie
- Opa Euro
- Appelsap
- Papi Loma
- Comfort Zone