ILA (b), Deep In The Woods Festival, Heer-Hastière, 10.09.2022

IMPRESSIONANTE ILA IN THE WOODS
Na twee vervloekte Coronajaren tekende Deep In The Woods (DITW), driedaags festival tussen de talrijke bomen van Heer-Hastière, weer present. Aan het eind van de zomer, comme d’habitude. Op de affiche: vooral nobele onbekenden van divers pluimage. Ook al comme d’habitude, DITW is altijd een beetje ‘anything goes…’ Dus ook dit jaar ging het van moeilijke jazz over pop, noiserock en etno naar elektro gedaver. Kortom: zowat alles tussen fragiele fluisterliedjes en noisepunk uitbarstingen.
De hoofdvogel werd al vroeg op de tweede festivaldag afgeschoten door ILA. Dat Ilayda en band zo vroeg op de dag op het podium verwacht werden, mocht vreemd heten. Een tweede optreden later op de dag stond immers niet op de agenda. En anders dan de stoet inconnus die de rest van de dag het hoofdpodium bezet hielden, heeft ILA wel naambekendheid.
Pro memorie; het trio speelde eerder deze zomer op Rock Werchter en Boomtown, telkens voor een paar duizend koppen. Dat zijn toch adelbrieven die mogen tellen zo bedachten we. Geen nood echter, de vroege programmering en de twijfelende nazomerzon manifesteerden zich uiteindelijk niet als een hinderlijke setting voor de duister-getormenteerde songs waarin de band grossiert.
Een dreigend Eternity, één van de betere tracks op het vorig jaar uitgebrachte Felt, hield de openingszet in. Meteen hoog inzetten. Niet zonder risico maar dat hoge niveau werd probleemloos drie kwartier aangehouden. Met Deity werden de registers een eerste maal vakkundig open getrokken. Na In Vain werd dat kunstje nog eens overgedaan met behulp van The Sun.
Verbazend hoe ILA er in blijft slagen om ruw en rauw te omkaderen met een geluid dat zich in de regel als gepolijst aandient. Het drumwerk mag onveranderlijk subtiel heten, meppen is voor tennissers, en de bas- en gitaarlijnen worden al even onveranderlijk netjes gevolgd. Geen noot teveel, nergens uit de bocht, altijd 100% naturel.
Met Leave Me Dry, een even catchy als huiveringwekkende woedeuitbarsting, nam de Limburgse band op grungy wijze afscheid van het publiek. Gevolgd door spaarzaam ‘merci’. ILA kwam, zag en overwon. In alle bescheidenheid. Straf concert van een topband.





SETLIST 10/09
ETERNITY
CHEMICALS
DEITY
IN VAIN
THE SUN
22
HOME
LIVE TO LOVE
LEAVE ME DRY