ERO GURO live @ DOK, Gent – 10.07.2021
ero guro
Alle berichten die ero guro zijn getagd
ERO GURO, live @ DOK, Gent – 10/07/2021 (foto’s)
Org. Democrazy/Feles Music
Meer info: EG Facebook
All Pix: (c) 2021, WDS – Kinky Star/Luminous Dash.
PINK ROOM & FRIENDS
Zaterdag 10 juli belooft een heus feest te worden in de DOK-hangar. Bart Cocquyt, de fotogenieke voorman van Pink Room & ongekroonde koning van de Vlasmarkt, organiseert er dan een mini-festival.
Zes namen op de affiche, allen uit de Feles-stal. Het wild hyperventilerende Brorlab, specialiteit: uitzinnige 10-minuten-optredens, en het Limburgse noisepunk-collectief Ero Guro zegden al toe. Andere namen worden eerstdaags vrijgegeven. Pink Room zal in een onuitgegeven bezetting aantreden zo verzekerde Don Cocquyt ons gisteren samenzweerderig.
Dat gaat op 10/7 hoe dan ook voor de nodige vonken zorgen. Voor de gelegenheid voorziet Democrazy twee podia zodat de wachttijd tussen de acts beperkt blijft. Hopelijk tuimelt er deze keer niemand van af net voor zijn/haar show. Tickets: 14€ in vvk, 17€ ADD. Wees-er-snel-bij!
𝐈𝐍𝐅𝐎 & 𝐓𝐈𝐂𝐊𝐄𝐓𝐒: https://bit.ly/3far78d
Met het einde van jaargang 2018 in zicht zet deze blog de tijd heel even stil. Voor een vluchtige terugblik op het (bijna) voorbije concertjaar in Vlasmarkt nr. 9. Om dan weer met een rotvaart vooruit te snellen. Stilstaan is achteruitgaan. Dat wil het antieke gezegde althans. Ceci dit, wie wil er nu begot terug naar begin 2018? Juist!
Cijfers
In 2018 rondde deze blog de kaap van 100.000 hits en groeide het lezerspubliek voor het zevende jaar op rij. Met 34.000 views steeg de interesse voor de schrijfsels en het beeldmateriaal op ‘Kinkystarcesoir’ licht. Plus 5% t.o.v. vorig jaar.
Gemiddeld 95 stervelingen per dag namen de moeite om even langs te surfen. Muziekliefhebbers van eigen bodem en van buiten de landsgrenzen. Vooral uit de US en Nederland maar ook dit jaar weer bezoekers uit alle hoeken van deze aardkloot. Zoals Cabo Verde, Guadaloupe, Nepal en andere Namibië’s.
Uw-man-ter-plaatse was dit jaar een 70-tal dagen/nachten effectief ook ter plaatse in Kinky Star. Om er een 100-tal bands aan het werk te zien. Dat kan veel ogen maar blijft slechts een deel(tje) van het geheel. Deze terugblik is bijgevolg ver van volledig. Ook dit jaar stonden er weer een 300-tal bands op de planken in Kinky Star. Can’t have it all…
Wat bleef hangen…
Ero Guro, averechts noisepunk-balorkest uit Diest, zorgde amper één week na de jaarwissel al voor een eerste hoogtepunt. Een korte en krachtige korte set – 23 minuten furie om precies te zijn – was ruim voldoende om te overtuigen. Ook overtuigend: het concert van Autobahn halfweg februari. Duitse naam maar voor het overige British as fuck. Nonchalante podium-act incluis. Grimmige postpunk van hoog niveau in de betere Leeds-traditie.
In maart verblijdde het Canadese Koban Kinky Star met een tweede bezoek. Net als twee jaar geleden maakte het postpunk duo uit Vancouver een ijzersterke indruk. Wie de band niet kent raden we de beluistering van You Don’t Know Where You Came From aan van de laatste Koban – schijf. Klasse!
De Luminous Dash – avonden zijn zoals bekend steeds een feest. Steeds een selectie van prima bands en onveranderlijk voorzien een voortreffelijke DJ die koppig weigert om niet-Belgische muziek te draaien. Drie Luminous Fests dit jaar in Kinky Star. Tijdens Luminous Fest IV begin maart zorgde het lawaaiige Pink Room voor de kers op de hevig shakende taart. Eén van de Gentse revelaties van dit jaar.
In april kwam het langverwachte boek ’20 Jaar Kinky Star’ uit. Met dank aan veel gulle gevers die van de crowdfunding actie een groot succes maakten. Het boek is een (zwaar)lijvig naslagwerk over de twee decennia wel en wee aan de Vlasmarkt. Met bijdragen, teksten en foto’s van velen, w.o. uw dienaar. De uitgave ging gepaard met een stevig muzikaal feestje in Gentbrugge – ons eigen stulpje was voor de gelegenheid te klein – met de herrezen Revelaires als headliner.
Koen Caemaert hield voor de realisatie van het boek de pen en nog wat andere dingen stevig vast, waarvoor hulde. Hij zag zijn schoonschrijverij in de pers verschijnen en later op het jaar bekroond worden met een zitje op de boekenbeurs. Strategisch gezeten naast die andere Vlaamse held: Will Tura!
Twee weken na het boekfeestje kregen we het nogal warm van de onderkoelde fjord – elektro van Soft As Snow. Zweden heeft (had) The Knife, Noorwegen heeft Soft As Snow. En daar mogen ze zich gelukkig mee prijzen daar boven de poolcirkel.
Op 17 mei zagen we onze favoriete Constellation band met de onmogelijke naam Avec Le Soleil Sortant De Sa Bouche terug in huis. Een prettig weerzien met de Canadezen drie jaar na de eerste passage. Veel oooooooh’s en aaaaaaaaah’s op het menu. Trippy muziek van duizelingwekkende orde.
Eveneens duizelingwekkend; de Gentse Feesten – programmatie. Teveel bands om op te noemen dus houden we het bij één avond die om meer dan één reden memorabel mag genoemd worden. Meer bepaald de vijfde avond (17/18 juli) toen de smeerkezen van Diane Grace onder een loden hitte de feestelijkheden openden – hoe zou het nog zijn met ‘Monsieur Le Sac’ trouwens? – waarna de verpletterende noise van Youff het kot danig op stelten zette. Het mocht een mirakel heten dat Kinky Star nog overeind stond na afloop. Chaos & disorder in het kwadraat.
Twee maal memorabel – absoluut – maar slechts de voorbode van het optreden van Rumours dat verantwoordelijk tekende voor een uitzonderlijk sterk concert en dat om 3 uur in de ochtend. Drie kwartier kippenvel bij 45°. Een hoogtepunt en het beste dat we dit jaar in huis mochten meemaken. Wil er eens iemand die mensen een groot podium en wat (meer) erkenning geven a.u.b.?
Het najaar werd goed en wel op gang getrapt door het intrigerende Wyatt E., één van de 
vele fijne bands die Luik momenteel te bieden heeft. Goddelijke muziek tussen postrock en doom, gebracht door een sinister ogend trio. Het laatste Luminous Feestje in Kinky Star van dit jaar werd afgesloten op een onkristelijk uur met inzet van het Antwerpse King Dick. Zoals de bandnaam laat veronderstellen, kwam het gezelschap van ’t stad al even onkristelijk uit de hoek. Een zalige potpourri van psychedelica en rammelende garagerock. Zeer ongewoon en zeer de moeite de gesjeesde trashpop van duizendpoot Wim De Busser. Sympatieke kerel trouwens.
En daarmee hebben we het gehad voor dit jaar. Een concertjaar waarvan het zwaartepunt zich in de eerste jaarhelft situeerde naar onze bescheiden mening. Een concertjaar waarin de meer dan onderhoudende optredens van Falling Man, The Girl Who Cried Wolf, Heisa, Diane Grace, Tubelight, Erik Debny/Nele en Moa vermelding verdienen. In een top 10 passen maar 10 namen, sorry daarvoor.
Dank aan de programmators van dienst om ons dit alles free of charge te bezorgen. Dank u – dank u – dank u – merci! En doe zo voort. Tijd voor twee nul één negen. Met hopelijk even zoveel zon en net zo weinig regen. C U!
KINKYSTARCESOIR TOP – 10 VAN 2018
(1) RUMOURS (B) – 18/07/18 – Gentse Feesten
(2) ERO GURO (B) – 07/01/18 – review
(3) WYATT E. (B) – 01/09/18 – review
(4) AUTOBAHN (UK) – 11/02/18 – review
(5) KOBAN (CAN) – 20/03/18 – review
(6) YOUFF (B) – 18/07/18 – Gentse Feesten – foto’s
(7) PINK ROOM (B) – 03/03/18 – Luminous Fest IV – foto’s
(8) SOFT AS SNOW (N) – 25/04/18 – review
(9) AVEC LE SOLEIL SORTANT DE SA BOUCHE (CAN) – 17/05/18 – review
(10) KING DICK (B) – 17/11/18 – Luminous Fest XI – review
Gingen Rumours vooraf:
2011: Falling Man (Bel)
2012: The Mohawk Lodge (Can)
2013: Upcdownc (N-Irl)
2014: New Moon (Bel)
2015: Onmens (Bel)
2016: Koban (Can)
2017: BARST (Bel)
Ero Guro @ Kinky Star – zondag 07.01.2018
Ero Guro, balorig garagepunk-combo by nature, leek zondagavond er op gebrand om meteen een gooi te doen naar de titel van het kortste KS-concert van de pas aangesneden jaargang. Welgeteld 23 minuten stonden de heren op het podium. Net lang genoeg om nog eens stevig uit de bol te gaan zo vlak voor het verscheiden van het kouwelijke weekend. Limited time maar de bende ongeregeld jaste er toch elf nummers door. Dat hadden we sinds Cocaine Piss niet meer meegemaakt.
De vierkoppige band uit Diest debuteerde enkele maanden geleden met een titelloze 6 track EP (Ronny Rex Records, 2017). Een onrustig klinkende schijf die flink wat onvrede en nihilisme uitademt. Een korzelige mix van hardcore punk en noise gevat in zes welgemikte rochels. Dat alle rochels op de playlist van zondag verzameld stonden hoefde geen mens te verwonderen. Enkele nieuwe nummers en een Ramones cover -of iets dat er op leek- maakten het stekelige plaatje volledig.
Nog niet lang bezig maar van strak gespannen zenuwen was geen moment sprake. Voorman Mick Swinnen zette de feestelijkheden in met een luide boer, een oerschreeuw en ging vervolgens op wandel richting publiek als lichtjes schuimbekkende pacifier. Prompt had hij de mini mosh pit voor zich alleen. Het podium liet hij voor de rest van de show over aan zijn band. Die loodste hem trefzeker door het terrein tussen The Birthday Party en Jesus Lizard.
‘Borderline’, brulrefrein: ‘sick & tired’ en zowat het beste nummer van de debuut EP, zorgde voor de meeste opwinding. Meteen hierna kwam Spinal Tap even langs. Iedereen van de band, zanger uitgezonderd, was gewonnen om Psycho Therapy (Ramones) door de zaak te laten knallen. Braafjes de setlist volgen is ook maar zozo.
Na de eerste strofe werd duidelijk waarom de frontman nogal weigerachtig was. De lyrics bleken van zijn harde schijf gewist. Redelijk onhandig. Het publiek mocht overnemen, wat ook gebeurde. Best grappig. Die hapering werd met het afsluitende ‘Dropout Boogie’ overtuigend rechtgezet. Furieus, kort en krachtig. Zoals de rest van de set.
Geen bis, het was kennelijk welletjes geweest.
Setlist 07/01:
01. Pacifier
02. Latex at gunpoint
03. Punk
04. X-Mas
05. Kraut
06. Righteous Harm
07. Cock
08. Wise Crack
09. Borderline
10. Psychotherapy
11. Dropout Boogie
Meer Guro: Facebook
ERO GURO (B) live @ Kinky Star, zondag 7 januari
ERO GURO
Muziekcentrum Kinky Star sluit op zondag 7/1 de kerstballenperiode af met een concert van Ero Guro. Thuisbasis: Diest, ook gekend als Scabs city. Al zagen we in een bandvideo veeleer de smerige broertjes van Mauro Pawlowski aan het werk dan wel de zonen van Swinnen Guy.
Geen erg, de vierkoppige band gaat loos op een smerige fusie van old school hardcore punk, post punk, no wave met de nodige noise rock opstoten tussendoor. En doet dat goed. Niet gespeend van overdreven beleefdheden. Die zijn trouwens nergens dienstig voor.
“Ero guro puts its focus on eroticism, sexual corruption and decadence” zegt Wikipedia. Dat belooft dus voor komende zondag. Showtime: 21.30u. Be there, deze band solliciteert vroeg op het jaar uitdrukkelijk naar een plaats in de categorie ‘prettige verrassingen’. Jawel. Zeg achteraf niet dat we ’t niet gezegd hebben.
Ero Guro is:
* Mick Swinnen – Vocals
* Ward Donders – Drums
* Lee Swinnen – Bass
* Jens Rubens – Guitar
Meer info: Ero Guro FB
