DOODSESKADER & BRIQUEVILLE, live @ DOK, Gent – vrijdag 11 juni 2021.
Doodseskader doorbrak vrijdag op DOK de ellendig lange concert-hiatus van meer dan één Gentse muziekliefhebber. De allereerste live show van het duo De Gieter – Burroughs in deze outfit, gekoppeld aan de passage van het mysterieuze Briqueville, was goed voor een vol ‘huis’. Het sold out – bordje mocht de Democrazy ladenkast voor de tweede avond op rij verlaten. Maar daarvoor zal deze concertavond niet herinnerd worden. Wel voor de bizarre anticlimax...
Hooggespannen verwachtingen op en voor het podium voor de eerste live show van het diabolisch-amicale samenwerkingsverband tussen de twee duizendpoten die samen Doodseskader vormen. In het vervloekte jaar 2020 goed voor een dijk van een plaat (‘MMXX / Year Zero’). Een gitzwart album dat de tijdsgeest perfect vat en waarop de limieten van meerdere genres systematisch afgetast worden. Op verpletterende wijze. Doodseskader mag dan slechts 2 koppen sterk zijn, de band kwam bij de eerste beluistering binnen als een colonne bulldozers. Bestuurd door misantrope bouwvakkers in een redelijk kwaaie mood.
Veel nervositeit of stress kwam er vrijdagavond niet bij kijken. Niet onlogisch, zowel De Gieter als Burroughs staan zowat krom van de podiumervaring en wisten moeiteloos hun cool te bewaren voor de uitverkochte thuismatch.
De debuutplaat werd gretig gebracht. Net als ’n paar nieuwe dingen die later op het jaar uitgebracht zullen worden. Als alles volgens plan blijft verlopen tenminste. Lepers en Meat Suit, de twee singles, vormden het tweeluik waarmee de beuk erin gezet werd. Gevolgd door het neerslachtige Illusion Of Self en het gelijkgestemde Tranendal. Hierna twee nieuwe nummers. Geen perfecte show, het juiste evenwicht diende daarvoor net iets te vaak gezocht te worden, maar zeker een deugddoend terugzien met twee hypergetalenteerde muzikanten. En het nieuwe werk mag zeker gehoord worden.
Tijdens de change over richting Briqueville gebeurde dan het ondenkbare. Eén van de bandleden vergiste zich, net voor de start van de show, in de exacte afmetingen van het podium en dook onbedoeld -kop vooruit- het decor in. Met een knock-out en een ernstige hoofdwonde tot gevolg. Wat hem meteen een ticket naar de dichtstbijzijnde spoedafdeling bezorgde. Geen concert dus. Daar sta je dan als band op de drempel van je eerste optreden na een noodgedwongen pauze van maanden.
Organisator Eric Smout nam de ondankbare taak op zich om het publiek in te lichten over het voorval en de last minute annulatie van het concert. Hij beloofde in één moeite door een Gentse Briqueville show in het najaar. De tickets voor de show van vrijdagavond blijven geldig. Die boodschap kwam hem op een stevig applaus te staan. Dan toch applaus maar ook over en uit halfweg het programma. Van een anticlimax gesproken.
Geduld is een schone deugd. Even terug in de tijd; op 26 september 2020, halfweg de DOK-concertreeks van Democrazy, konden we Heisa-drummer Jonathan Frederix verleiden tot een interview.. Een interview met horten en stoten dat pas (helemaal) zijn beslag kende na de jaarwende. Met dank aan volle agenda’s en virale omstandigheden. Onder het belegen motto ‘beter laat dan nooit’: het gesprek met de bevlogen drummer. Over Heisa, Corona en de edele ambacht van het drummaken.
HEISA, live @ DOK, zaterdag 26.09.2020 (Democrazy)
KSCS: Was je zelf tevreden met de show? Het ging wel vlotjes dacht ik, ondanks de stevige verkoudheid van Jacky (frontman Heisa).
JF – Ik ben zelden echt tevreden over een show. Wij zijn trouwens alle drie extreem kritisch over onszelf en wat we uitrichten op het podium. Maar als we enigszins tevreden zijn, dan is er wel euforie. En, zwaar verkouden of niet, ik vind dat Jacky toch elke keer een sterke indruk maakt op het podium.
KSCS:Manngold (ook op de double bill, nvda) ook aan het werk gezien? ’t Was hun eerste show sinds lang.
JF – Ik vond Manngold sferisch sterk en ze hadden een goeie sound. Heel sympatieke mensen ook. Nu nog een Mafketel Drums – kit voor Stéphane, dan klinkt hij nóg beter!
KSCS:Hoe komt een playlist voor een Heisa show eigenlijk tot stand? Het komt me voor dat er veel aandacht wordt besteed aan de opbouw van de set.
JF – Als we repeteren voor een optreden dan proberen we aan alles te denken; de plek waar we spelen, hoe het publiek bij vorige shows op de set reageerde enzovoort. Maar vooral hoe het goed voelt voor ons om te spelen.
KSCS:Bassenge om mee te starten, een echte wake-up call, en Keepit om te finishen lijken wel de certitudes. Twee geweldige nummers, zijn dat (ook) jouw favorieten?
JF – Bassenge en Keepit zijn inderdaad een paar van mijn favorieten. Serenity Now is er ook eentje van. Met Bassenge beginnen is voor mij alle zenuwen wegdrijven met een stormram. Keepit is dan weer de perfecte afsluiter omdat het voor mij een emotioneel nummer is waarbij ik ALLES geef, en dan ben ik ook helemaal OP. Enkel de korte, snelle versie krijg ik er dan nog uit geramd haha.
KSCS:de snelle punkrock-versie van Keepit is niet op de plaat geraakt, live is dat nochtans iedere keer een regelrechte knaller. Is daar een reden voor?
JF – Dat is meer een live extraatje!
KSCS:Hoe is het om voor een zittend publiek, met mondmasker, te spelen?
JF – Van de mondmaskers merk ik weinig maar het zittende publiek is inderdaad niet zo aangenaam en soms ongemakkelijk. Er is weinig of geen beweging. Soms wel een headbanger op een stoeltje terwijl wij op volle toeren draaien. Heerlijk om te zien! Maar als ik er eenmaal in zit dan zit ik in een roes en merk ik niet veel meer van mijn omgeving.
KSCS:met de release van Joni had 2020 zo’n beetje het jaar van Heisa kunnen worden. Veel is in het water gevallen of uitgesteld. Hoe ga je als band om met de tegenslag die Corona heet?
JF – Ja, het is een domper. We hebben vaker gehoord dat het ons jaar zou zijn geweest maar wij benaderen dat niet zo. Wij blijven gewoon schrijven, spelen en gaan. Elk jaar. Het jaar of niet het jaar.
Heisa, Copacobana 2019 (c) 2019, WDS/LD
KSCS:De pers die Joni heeft gekregen was positief tot zeer positief, vraag is of het ‘bredere publiek’ volgt, verkoopt het album een beetje?
JF – Wij kunnen – denk ik – tevreden zijn met het aantal platen dat is verkocht, rekening houdend de crisis. De geweldige reacties en reviews waren wel een opsteker! En als we eindelijk weer mogen spelen dan gaan we de plaat nog meer verspreiden natuurlijk. 2020 was een bijzonder jammere zaak voor ons en bands als Hypochrist, naast vele andere, die ook een nieuw album te promoten hadden. Bij uitbreiding: jammer voor de gehele culturele sector. Maar we vinden altijd een manier om verder te bouwen!
KSCS:Even over je andere band Down the Lees; wat mogen we nog verwachten hiervan? Laura verblijft momenteel in Canada.
JF – Dat weten we zelf niet goed. Wie weet wat er nog komt, maar in deze tijd is het belangrijk dat we dicht bij familie kunnen zijn. We hebben er in elk geval een mooie tijd gehad samen. Zeker in de studio bij ‘uncle Steve’ in Chicago, Wauw.
KSCS:Heb je naast je drumwerk in de bands nog andere bezigheden? Leven van je inkomsten als muzikant is nu nog een stuk minder evident dan vroeger.
JF – Ik ben graag met van alles bezig en heb nog een aantal andere projecten zoals Koleega, een performance/muziek project met mijn vriendin waar we 20 februari in Maison Florida, Hasselt spelen! Dan heb ik nog een instrumentaal fonky project in Gent genaamd WabiSabi met sax, EWI, synths, piano, bass en drums. Ik speel ook af en toe drums of percussie met Biezen, die man is goud waard!
En dan maak ik samen met Sander Boury – drummer en muzikant in vele projecten én schrijnwerker – op maat gemaakte drums van gerecycleerd hout zoals oude raamkaders, deuren, tafelbladen enz. Samen zijn we: ‘Mafketel Drums’.
KSCS:Qua naam zit dat al goed…
JF – We maken de drumkits met passie. Het gehele maakproces gebeurt in overleg met de klant, de drummer zelf dus, zodat we zo persoonlijk mogelijk kunnen werken. De mogelijkheden zijn dan extreem uitgebreid en we hebben al véle goeie reacties gekregen.
Voor Mafketel hebben we nog een paar bestellingen lopen voor zeer gewaardeerde drummers zoals Jan Heirman van o.a. Okkupeerder, M.Chuzi en NAFT en zijn solo project. Of voor de Poolse muzikant en componist Hubert Zemler die voor Steve Reich speelt. En voor Tijl Van de Casteele van Whorses. In zijn eigen woorden: “proud future owner”. Wat ons dan weer erg ‘proud’ maakt!
Via deze weg zou ik oproep willen doen naar drummers om onze Mafketels te komen testen en feedback te geven, veilig en wel, zodat we nog beter kunnen worden en dit project kunnen uitbreiden.
(c) 2020, Mafketel drums
KSCS:Afsluitend, als muzikant die vaak op een podium staat heb je waarschijnlijk al wat meegemaakt dat te gek was voor woorden. Wat was de zotste ervaring tot dusver?
JF – (lacht) Ik kom niet meteen op iets wat te zot was voor woorden was. Zoals ik zei, ik zit nogal in het moment dus krijg niet veel mee. Wat wel grappig was is dat, toen we een Radio Rood – sessie gingen spelen op Dok Brewery, we na 1 nummer moesten stoppen (live online dus!) en niet meer mochten verder spelen omdat we te luid bezig waren.
Toen heeft Tarik van Radio Rood – een held! – nog snel iets kunnen regelen zodat we in De Expeditie zaal naast dok brewery konden verder spelen. Daar waren onze vrienden en de mensen die waren overgebleven keihard mee aan het gaan met ons. We waren samen een kolkende massa van muziek dans en uitleving! Één waas van geweldige sfeer! Bedankt voor het interview & alle succes toegewenst!
Tweede video van het ILA concert van vorig weekend. Je hoort/ziet Eternity, opener van de avond en één van de nieuwe nummers die de band bracht. Enjoy!
ILA (B) live @ DOK, Gent – zat. 03/10/2020 Org. Democrazy
Een dik half uur en een zevental nummers, meer had ILA in het voorbije weekend niet nodig om ons te overtuigen van haar klasse. Eens te meer. De bescheiden Limburgse band aangevoerd door Ilayda Cicek, verzorgde zaterdag in de kille DOK-hangar het voorprogramma van local hero Ian Clement.
ILA, live @ DOK – (c) 2020, WDS/Luminous dash
Op de ILA-playlist: vier tracks van de vorig jaar verschenen ep Montage, twee nieuwe nummers en één maal ‘ouder werk’ met Home. Vooral de heftig-emotionele vertolking van dat nummer ging door merg en been zaterdagavond. Verbluffend, al mocht het concert over de gehele lijn beklijvend heten. Niet één overbodig moment, zeven maal raak.
Uitstekend optreden van een bijzonder getalenteerde dame en haar gevolg. Dat de nieuwe plaat er maar snel aankomt.
SETLIST 02/10: 01. Eternity 02. Chemicals 03. Home 04. Twenty-Two 05. Deity 06. Nude 07. In Vain
ILA is: * Ilayda Cicek: guitar/vocals * Cas Kinnaer: drums * Sam Smeets: guitar/bass
THE COLOR GREY (B), live @ DOK – vrijdag 02/10/2020
TheColorGrey deed vrijdagavond, in aanloop naar de spetterende show van Lander & Adriaan, een verdienstelijke poging om de troosteloze najaarskilte te verdrijven in de DOK-hangar. De veelzijdige Congo-Belgische rapper, singer-songwriter én producer wrong zich in alle bochten om het publiek te plezieren met zijn mix van hip hop, soul, r&b and pop.
Lang niet vanzelfsprekend als iedere toeschouwer als een blok beton op zijn/haar stoeltje moet blijven zitten. Corona rules maar Grey liet het niet aan zijn hart komen en riep halfweg de show op om toch even bubbelgewijs te dansen. Wat ook gebeurde, zij het met mate en met respect voor social distancing.
Tot grote opluchting van de Democrazy-medewerkers en zowaar de-arm- der-wet (in burger) die zag dat het goed was. Uitschieter: ‘Twice As Hard’, de single van het recent uitgebrachte album Overcome.
IAN CLEMENT (B), live @ DOK, Gent – zat. 03/10/2020 (foto’s) Org. Democrazy
SETLIST 03/10 01. TURTLE & CROW 02. THE HAMMER &THE NAIL 03. AT SEA 04. THE GREAT ESCAPE 05. HARDLY 06. SIDEWINDER 07. SECOND WIND 08. DANCE LIKE LOVE 09. INTERVIEW 10. SOME WOULD SAY 11. RUN THAT MILE 12. LITTLE KNIFE BIS 13. LAST OVERHAUL/SMIS (solo-acoustic)
Democrazy slaagde er afgelopen zaterdag eens te meer in om een ijzersterke affiche te koppelen aan de organisatie van alle veiligheidsmaatregelen om het vermaledijde virus in te dijken. Let there be rock! Waarvoor hulde. Het ‘sold out – bordje’ mocht in elk geval weer uit de kast. Enkele honderden liefhebbers zaten er bubbelgewijs bij in de DOK-hangar en zagen dat het goed was, tot twee maal toe. De barre najaarskou joeg niemand voortijdig naar huis.
Anders dan aanvankelijk gepland mocht Manngold de debatten openen. Een thuismatch voor Rodrigo en co en een aangenaam weerzien na zoveel tijd, de laatste Manngold show lag intussen al meer dan drie jaar achter ons. Het liet zich raden dat zo’n interval wel wat personeelswissels met zich mee zou brengen en dat bleek ook het geval.
De line up van vorige zaterdag was allerminst een kopie van het veelkoppige gezelschap dat Manngold ooit was. Anno 2020 gaat de band door het leven als een kwartet, in een oerklassieke rockbezetting (2 gitaren-bas-drums) bovendien. Wel schoon volk aan boord met Coussée van Rheinzand op bas, Missegers (dEUS) op drums en Helena Mayorga-Paredes (2de gitaar).
MANNGOLD – (c) 2020, WDS/Luminous Dash
Rodrigo Fuentealba nam zijn collega’s zelfverzekerd een uur lang op sleeptouw en kreeg zelfs de achterste rijen stil met een even sfeervolle als energieke mix van kraut en rock. Geen evidentie als die laatste rij zich in onderkoelde toestand op 70 meter van het podium bevindt en de playlist tal van nieuwe dingen bevat die zo goed als niemand (al) kent. Ondanks dat stevig applaus en niets dan goedkeurend gebrom eens de laatste noot was weggestorven. Prima rentree van een sterk onderschatte band.
HEISA – (c) 2020 WDS/Luminous Dash
Ook het weerzien met Heisa hoorde thuis in de categorie van ‘bijzonder aangename ervaringen’. In mei bracht het Limburgse trio met Joni (Mayway Records) het langverwachte eerste full album uit. Een indrukwekkende cocktail van math, noise en een buslading bevreemdende geluiden waarvan je alleen maar kan vermoeden hoe ze tot stand komen.
Heisa laveert steevast tussen lamenterend zacht en uitzinnig hard, tussen secuur-afgemeten en rommelig-nonchalant. Werken met contrasten werkt. Goed voor een even onorthodox als apart bandgeluid dat weinig op heeft met klassieke songstructuren. Niets of niemand komt in de buurt van de sound van Heisa. Wie denkt alles al eens gehoord te hebben, moet dringend de Heisa back catalogue beluisteren. Euh ja, wij zijn fan.
De release van Joni had de start moeten zijn van een reeks shows en een razend drukke festivalzomer. Met een doorbraak richting bre(e)d(er) publiek als het even kon. Tot Covid – 19 keihard in de weg kwam lopen. Weg podia, weg momentum. Doodjammer.
HEISA – (c) 2020, WDS/Luminous Dash
Een nieuw album dus maar dat belette de band zaterdag niet om een vliegende start te nemen met de knaller Bassenge – voortreffelijke binnenkomer/iedereen meteen klaarwakker – en Cutting (isn’t cutting anymore). Twee uitstekende nummers van de eerste ep die al langer op de playlist staan en te goed zijn om in de kleedkamer te laten. Starten met dingen die al langer in de vingers zitten heeft ook zo zijn voordelen als er veel volk op zit te kijken.
Meteen na die overtuigende start werd een blik Joni-nummers geopend, de tribaal klinkende single Let Go voorop, een woeste regendans voor de uitgedroogde planeet. Frontman Jacques oogde dan al behoorlijk vermoeid wegens snipverkouden. “Het is geen Covid”, zo liet hij het publiek weten. Goed verkouden dus maar dat zette geen moment een rem op zijn enthousiasme.
HEISA – LET GO
Voor de finale na drie kwartier spelen, werd een beroep gedaan op Keep It, zowat het vlaggenschip van Joni en één van de meest geslaagde nummers die de band op haar rekening heeft staan. Keep it passeerde twee maal de revue, één maal in zijn ‘reguliere’ (album-) versie en nog eens bij wijze van encore. Maar dan in een fors stomende punkversie, aan (minstens) drie maal de oorspronkelijke snelheid. Heerlijk Heftig Heisa – vuurwerk aan het eind van een kouwelijke dag.
Heisa treedt volgend weekend, zondag 04/10, op in Leffinge (Middelkerke).Het podium wordt dan gedeeld met DIRK. Tickets 21€.
HEISA – (c) 2020, WDS/Luminous Dash
Heisa Setlist – 26/9
0. INTRO (Jonathan) 1. BASSENGE 2. CUTTING ISN’T CUTTING ANYMORE 3. LET GO 4. A MARCH 5. SERENITY NOW 6. LISTEN/LIE 7. BREAK 8. KEEP IT (slow) encore 9. KEEP IT (fast)
Heisa is: * Jacques Nomdefamille – vocals, keys & bass * Koen Castermans – guitars * Jonathan Frederix – drums
Manngold is: * Rodrigo Fuentealba – guitars * Helena Mayorga-Paredes – guitars * Stephane Misseghers – drums * Bruno Coussée – bass
KINKYSTARCESOIR 