Aan iedereen een schitterend eindejaarsfeest toegewenst & het allerbeste voor 2016. Een laatste terugblik op 2015 videowise hieronder. Enjoy.
Aan iedereen een schitterend eindejaarsfeest toegewenst & het allerbeste voor 2016. Een laatste terugblik op 2015 videowise hieronder. Enjoy.
Dark, irresistible, crushing, impressive, 80’s as hell. Welcome back Cocteau Twins đ Your soundtrack  4 X-mas. 23/12 > be there if u dare…
Info:Â https://www.facebook.com/WhisperingSons
Het optreden van vijf zelfverklaarde simpele duiven in Muziekcentrum Kinky Star veroorzaakte zondagavond een kleine volksverhuizing. De gehele  fanbase van de groep leek wel naar de Vlasmarkt te zijn afgezakt. Het kot was in ieder geval weer eens veel te klein om iedereen een acceptabel zicht te bieden op de esbattementen. Uw man sloop tijdig de duiventil in en maakte het mee vanop de eerste rij.
De ster van het vijfkoppige ‘Simple Pigeons’, hoofdkwartier: Moorsele, is momenteel nogal rijzende. De band behaalde onlangs nog de tweede plaats op het rockconcours ‘Westtalent’, zowat de West-Vlaamse evenknie van de Rock Rally. In de finale ging ‘Nemo’ met de eerste plaats lopen maar het zilver was dus voor ‘Simple Pigeons’ die de voorronde in 4AD hadden gewonnen.
Eerder op het jaar maakte de West-Vlaamse band ook deel uit van ‘De Nieuwe lichting’ (Stubru) waar ze de goegemeente konden charmeren met hun National-achtige sound. Luister maar eens naar ‘Asphyxiated’, één van de nummers op de debuut EP, en u begrijpt  meteen waar de associatie vandaan komt.
Zondagavond beperkte de jonge band zich niet tot het eigen werk. Al vroeg in de set werd ‘Instant Street’ van dEUS gebracht, het origineel werd foutloos nagespeeld, om vervolgens over te schakelen naar ‘Orphean Marriage’ – één van de betere songs die het vijftal tot nu wist te produceren. Beetje vreemd qua opbouw, je beste nummer laten opdraven in het kielzog van een nummer dat werkelijk iedereen kent. Veel gemopper hebben we echter niet gehoord.
Andere cover van dienst was ‘Blood Like Wine’ (Balthazar). Veel minder een verrassing want het nummer staat steevast op de playlist, en op de EP, maar zondagavond werd met een bedrukt gezicht gezegd dat het de allerlaatste keer was. Het publiek kreeg niet te horen waarom precies maar dat verhinderde het luidkeels meezingen alleszins niet, de sfeer zat er goed in.
Na de Balthazar cover kwam ‘Brutus’ de korte set afsluiten.  Een nummer over een hond – jawel – en bijzonder geschikt qua uitsmijter. Halfweg gaat het tempo immers gevoelig omhoog en dat bleek zondag een prima springplank naar een lichtjes uitzinnige outtro. Geen bis ondanks fors aandringen van een meer dan enthousiast publiek.
**************************************
Simple Pigeons is:
Meer informatie:
* https://www.facebook.com/Simplepigeons
* http://vi.be/simplepigeons
Warme rock met interessante tempowisselingen en met echoâs van The National. Muziek die op geen enkel moment gaat vervelen (Stubru – De nieuwe Lichting 2015).
https://www.facebook.com/Simplepigeons/
http://vi.be/simplepigeons
Vanavond kent de benefietactie voor het zwaar getroffen muziekcafé Fatima zijn orgelpunt in de Centrale. The Tubs, Reena Riot, The Violent Husbands en Amenra zullen er aantreden in de Turbinezaal. Amenra doet het akoestisch, de overige bands zullen alle registers open trekken.
En dat alles zo goed als zeker voor een vol huis, alle tickets zijn al even de deur uit. De deuren zwaaien open rond de klok van zeven. Alle inkomsten gaan rechtstreeks naar de heropbouw van Fatima.
Voor de gelukkige houders van een ticket: be there…
CC De Centrale, Kraankindersstraat 2, 9000 Gent.
Het last minute forfait bracht uiteindelijk het Gentse trio âLava Lamaâ op de planken. Voor hun allereerste publieke optreden nog wel.
âLava Lamaâ ging twee jaar geleden van start als een duo. Gespecialiseerd in etherische samenzang – in een imaginaire taal – en geĂŻmproviseerde melodieĂ«n. Invloeden? Alles wat hen muzikaal kan boeien; folk, afro, funk, jazz, gregoriaans engazomaardoor.
Eerder op het jaar werd met Robbe Kieckens een (prima) percussionist aangeworven om het zweverige geheel wat meer body te geven. Te oordelen aan zijn podiumprestatie woensdag mag dat een geslaagde transfer worden genoemd. Hij hield de improvisaties netjes in het gareel met zijn blote handen. Geen drumsticks voor deze jongen.
Het eerste live optreden was er één in twee bedrijven. Vijf improvisaties voor en drie na de pauze. Een pauze, jawel. Nooit eerder meegemaakt in KS. Eerder ongewoon/bevreemdend allemaal, zowel de aanpak als de muziek. U hoort ons echter niet klagen. Wat het trio bracht was redelijk ondefinieerbaar maar kon wel boeien vanaf de eerste seconde. Vooral de samenzang, zachtjes schipperend tussen harmonie en duel, kende enkele impressionante momenten.
De fusie van de verschillende invloeden en het samenspel – zowel voor als na de pauze – verliepen zo vlotjes dat je er net iets anders of meer achter vermoedde dan de improvisatie van het ogenblik. âNiets vanâ verzekerde zanger/toetsenist Jacob na de feiten. Het voordeel van de twijfel wordt bij deze graag toegekend. Merkwaardige band en een uniek concert in meer dan één opzicht.
[] Robbe Kieckens â drums, percussie
[] Eva Van Leuven â zang
[] Jacob Vermeulen â keys, zang.
Meer info:Â
[] https://www.facebook.com/lavalamaband
[]Â https://soundcloud.com/eva-169
Multi-instrumentalist Matthias Halsberghe a.k.a. âStormwindâ, heeft sinds enkele dagen een nieuw (mini-) album uit. Het eerste teken van leven na de release van het tweede album van Matthias’ band  ‘Hive Destruction’ begin dit jaar en van âStormwind vs Karen Willemsâ, eind vorig jaar. Een markante samenwerking met percussioniste Karen Willems (Zita Swoon, Yuko, InwolvesâŠ) was dat. Het duo stond in februari nog op het Kinky Star podium in het kader van dat muzikale avontuur.
De kakelverse Stormwind telt vijf nummers waarvan er twee net onder de twee minuten wegwaaien; de nerveuze binnenkomer âBaychimoâ en het akoestische intermezzo âAbove The Waterlineâ. Beide vormen het cement dat de tracks waar het eigenlijk om draait bijeenhoudt; de subtiele, veelgelaagde soundscapes die al enkele jaren het handelsmerk vormen van de componist – klankkunstenaar uit Gentbrugge. Filmische muziek waarin de gitaar – in al zijn verschijningsvormen – de hoofdrol opeist.
âIn the end, youâll sleepâ sleept zich na een streelzachte intro op koortsige wijze voort als een nervewrecking bad mood. Eentje van de soort die ’s avonds laat, aan het eind van een veel te lange dag, zelfs na 3 glazen van geen wijken weten wil. Met ‘Untitled SWIII6′, gaat het tempo roadmoviewise even omhoog en verdwijnt de zwaarmoedigheid op het achterplan. Fraai moody gitaarspel.
âPrecautions for a raidâ sluipt dan weer de luisteraar net zo onheilspellend tegemoet als de titel suggereert. Desperaat krassende gitaren tegen de achtergrond van een grimmig galmend klankentapijt. Klinkt als: de moord is nog niet gepleegd maar dat komt zo meteen verandering in. Doet wat denken aan de filmscores die Nick Cave en Warren Ellis (Dirty Three, Bad SeedsâŠ) eens om de zoveel tijd produceren.
Meteen een tip voor de bende nieuwe Vlaamse cineasten die momenteel hun plaats opeisen; geef Halsberghe de soundtrack van uw volgende prent in handen. You won’t be sorry.
Stormwind ‘III’
All instruments by Matthias Halsberghe.
Drums by R2D2, inspired by live jams with Karen Willems.
Toen de zomer nog in volle aantocht was, op donderdag 18 juni om akelig precies te zijn, bliezen zowel âMind Raysâ als âThe GlĂŒcksâ Muziekcentrum Kinky Star twee maal overtuigend omver op één avond. Ja, daar had u eigenlijk-feitelijk bij moeten zijn.
Van het eerste concert maakte Mr. Malot, a.k.a. âJohan Johanâ, a.k.a. de drijvende kracht achter ‘Neege Duust rec’, een meer dan behoorlijke opname. En die staat sinds gisteren uiterst genietbaar te wezen op de bandcamp account van KS.
Twaalf nummers, elf van eigen makelij en één cover: âDie Die Dieâ van het Seattle punk combo âThe Spitsâ. Twaalf maal prettig gestoorde, potige punkrock uit Artevelde city. Energiek, ongepolijst en opwindend. Raw power anno 2015. Goed zo.
Onze favoriet: ‘Retreat’. En dat rijmt nog ook.
Mind Rays (18 juni 2015) by NeegeDuustRec
TRACKLIST
01. Mind Your Head – 02:46
02. Retreat – 02:18
03. Like Flies – 02:09
04. Die Die Die – 01:25
05. More or Less – 02:50
06. Radiate – 02:12
07. Stone Ships – 03:57
08. We See – 02:17
09. Take Forever – 02:43
10. Follow Suit – 03:44
11. Meat Slurry – 02:23
12. Creek – 02:15
BELOFTEN 2015 – DE FINALISTEN
Ook dit jaar moet het voor de jury een hels karwei zijn geweest om een selectie te maken uit de regelrechte zondvloed van ingezonden kandidaturen voor ‘De Beloftenâ, het Gentse muziekconcours dat binnenkort aan zijn twaalfde editie toe is. Voor een plaatsje op het podium van de St.- Baafsweide poogden liefst 264 bands de jury te behagen.
Zoals de traditie het wil is er ruimte voor slechts zes bands en net zoveel mini-optredens. Formule: een kwartier podium en drie nummers per passage. Dat alles gekoppeld aan een (volledig) concert van de winnaar van vorig jaar. In 2014 ging âBarefoot & The Shoesâ met de eerste plaats lopen en die zien we bijgevolg terug op 19/9.
Rekenkundig bekeken – ja, we hebben iets met cijfers – maakte een inzending dit jaar slechts 2,27% kans om deel uit te maken van de finale selectie. Wie er bij is mag zich al zonder blikken of blozen een ‘winnaar’ noemen, de concurrentie was loodzwaar.
Nog een cijfer; drie namen uit de finale selectie stonden eerder al op het podium in MC Kinky Star waarmee (nogmaals) bewezen is dat onze programmator een neus heeft voor aanstormend talent. Alle finalisten op een rijtje:
(1) NUNKI
Vorig najaar op het podium van Kinky Star net voor de release van de debuut-EP en deed dat toen goed. Dromerige, sfeervolle pop met redelijk wat triphop-neigingen. Voorzien van verrassende wendingen, spacey gefluister, dramatische uithalen, forse make-up en bizarre podium-outfits. Eén zangeres Hanne Torfs, het Vlaamse zusje van Björk, en verder een geheel Nederlandse begeleiding.
(2) MADAME BLAVATSKY
Madame Blavatsky, genoemd naar de occulte OekraĂŻens-Amerikaanse schrijfster Helena Blavatsky, speelde in Kinky Star eind juni en bracht het er toen – naar verluidt – verre van slecht van af. Naar verluidt want compleet gerateerd door ondergetekende. Tegendraads trio dat iets doet met elektro, harde beats & dito bleeps, dubstep, drum & bass, samples… En dat allemaal tegelijkertijd! De live shows zijn – alweer naar verluidt – regelrechte uitputtingsslagen. Gelukkig krijgt Madame Blavatsky, net als de concurrentie, op 19/9 maar een kwartier toegemeten.
(3) (THE) JAGGED FREQUENCY
Energiek rock ânâ roll duo dat – te oordelen aan de fotoâs op hun FB profiel – een garantie vormt voor stevig uit de hand lopende feestjes waarin enig fysiek contact met het publiek niet wordt geschuwd. De Antwerpenaren komen u tegemoet in White Stripes – opstelling (gitaar/drum) en hebben basic maar aanstekelijke sixties garagerock in de rugzak. Complexloze niets-in-de-handen/mouwen-rammelrock.
(4) CROWD OF CHAIRS
Luidruchtig noise trio dat het Kinky Star publiek verblijdde met een heftig optreden tijdens de Gentse Feesten. Nog geen jaar (goed) bezig en bijgeolg nog volop in demo- en repetitiekot-modus. De eerste concerten werden alvast goed onthaald. Allerminst een dertien-in-een-dozijn noiseband. Furieus gitaargeweld  op het randje van het waanzinnige. Soms er over. Niet voor gevoelige luisteraars. Zeer de moeite, wij zijn fan.
(5) GLORIA BOATENG
Belgisch-Ghanees-Gents podiumbeest. Madam met ballen. Haar selectie voor ‘de Beloften’ komt allerminst als een verrassing want deze ster is al even rijzende. Speelde al op het prestigieuze ‘Sziget Festival’ (Hongarije). Handelsmerk: hip-hop en drum & bass van hoogst uitbundige orde. Smooth as hell. Als dit het publiek niet meekrijgt vanaf de eerste seconde dan weten we het ook niet meer. Zou wel eens met de eerste prijs kunnen gaan lopen als u het ons vraagt. U vraagt ons niks? Ook goed.
(6) VERMILLION HOUSEÂ
Het Gentse ‘Vermillion House’, drie getalenteerde mansmensen en een straffe zangeres rijk, gaat voor een delicaat-zachtaardige fusie van pop, jazz en hip-hop. Met twee straten voorsprong de meest ingetogen/rustige band van de gehele selectie. Eerder iets voor een jazzclub dan voor een festivalpodium bij daglicht. Benieuwd of dat overeind gaat blijven tussen al dat gitaar- en elektrogeweld.
Meer informatie:
> Nunki
http://www.nunkimusic.com
https://www.facebook.com/Nunkimusic
> Crowd Of Chairs
https://www.facebook.com/crowdofchairsband
http://vi.be/crowdofchairs
> Jagged Frequency
https://www.facebook.com/thejaggedfrequency
> Madame Blavatsky
http://vi.be/madameblavatsky
https://www.facebook.com/mmeblavatsky
> Gloria Boateng
https://www.facebook.com/G.Boateng.G
http://www.gloriaboateng.com
> Vermillion House
http://beta.vi.be/vermillionhouse
De promovideo
Muziekcentrum Kinky Star sloot afgelopen zondag de Feesten af  in stijl met een hevig knetterend programma om drie maal (hardop) ‘u’ tegen te zeggen. Met ‘Onmens’, ‘White Jazz’ en ‘El Yunque’ werd aan de feestgangers een volbloed noise rock triple bill geserveerd. Drie namen uit de eredivisie van de vaderlandse scene. Zeer de moeite van een laatste lange nacht waard.
Wat betreft publieke opkomst zullen de Gentse feesten – editie 2015, jaar één na De Buck & De Vos, niet herinnerd worden als de meest drukbezochte ooit.
Van gebrekkige interesse had Kinky Star allerminst last , wel integendeel.Voor alle concerten was de belangstelling groot tot zeer groot, ongeacht het onkristelijk late aanvangsuur. En dat varieerde zoals steeds van 10 uur ’s avonds tot half vier in de ochtend.
Iedere band speelde voor een nokvol huis. Niet altijd even gemakkelijk voor wie eventjes halfweg wou aansluiten. Beter zo dan anders. Ook voor ‘Onmens’, de Gentse noise rock revelatie van het voorbije jaar, liep de zaak in geen tijd barstensvol. Er tijdig bij zijn als je meer dan een glimp wou opvangen was dan ook – en eens te meer – het devies.
Het duo ging na een dreigend-grommende intro bijzonder scherp van start met een nieuw nummer dat tijdens de eerste passage in KS ook op de playlist stond. Werktitel: ‘Minachting’. Live klinkt het als een uit de hand lopende burenruzie waarbij er nog net niet sprake is van fysiek geweld. Begeleid door geflipte drilboor-elektro en een mokerende gitaar. Catchy as hell. Nice.
De bitse toon, een bevreemdende mix van uitzinnige woede en afgronddiepe kwaadheid, was direct gezet. Meteen werd ook duidelijk dat de band niet ging voor een simpele herhaling van het concert van een drietal maanden geleden. Er was ruimte voor nieuw werk en oudere nummers in een licht vernieuwd jasje. Zoals de frenetieke podiumact laat uitschijnen is stilzitten geen optie voor deze jongens.
Het goudgele narrenpak dat Bert Minnaert a.k.a. Sigfried Burroughs zich zondag had aangemeten, bleek een perfecte match met de waanzin en het onbehagen dat het gehele Onmens oeuvre uitademt. Tijdens het onheilspellende ‘Posturing’ zocht en vond de jumpy frontman contact met het publiek, een publiek dat hem in de meest letterlijke zin op handen droeg. Never a dull moment.
De deur werd na drie kwartier jakkeren bijzonder hard dichtgeklapt met het opzwepende ‘Novice’, zowat het beste nummer dat het debuutalbum  ‘Misdracht’ (2015, Sideburn records) te bieden heeft. In ieder geval een uitstekende keuze als uitsmijter. Geen bis maar als je je 45 minuten in het zweet hebt gespeeld om werk te maken van een collectieve katharsis, aan het einde van een uitputtende feestenperiode, was dat ook nogal onnodig.
Niets dan tevreden concertgangers na een degelijk optreden van een eersterangs band die niemand onberoerd laat.
Onmens is:
* Bert Minnaert aka Sigfried Burroughs:
vocals – sounds – fx
* Kasper Van Esbrouck:
gitaar – sounds – fx
Meer informatie:
https://www.facebook.com/onmensbaar?fref=ts