LONE BLUE HERON, 08.02.2018 – Birg #11, Pastorij, St.-Amandsberg
Gezelligheid troef afgelopen donderdag in de oude Pastorij in Sint-Amandsberg, de 19de eeuwse suburb annex verkeersriool van Gent waar vrijwel iedereen zo snel als enigzins mogelijk doorheen rijdt. Richting baanwinkels, verkavelland en andere exotische bestemmingen. Nochtans wordt er in de schaduw van de Dampoort ook gewoond, gewerkt én gemusiceerd. Meer zelfs; het is er zelfs goed toeven. Ondergetekende kan het weten.
Eens om de maand worden er in de pastorij van de verlaten H. Hart-kerk door locals en gelijkgestemde minder lokale lieden concerten georganiseerd. Live muziek in de living van meneer pastoor van weleer.
Het Birg – concept mag gerust uniek heten; steevast een avondvullend programma, drie namen op het (afwezige) podium, alle genres toegelaten en mogelijk, nooit wordt vooraf meegegeven wie er spelen komt, iedereen welkom, geen inkom/tickets, nauwelijks promo… Dat alles gekoppeld aan zitplaatsen van kringwinkel – orde en pintjes van de duurzame soort aan 1,5 euro per eenheid. Kortom: je moet echt al een slecht karakter hebben wil je dat niet OK vinden.
Afgelopen donderdag opende Paul Lamont a.k.a. ‘Lone Blue Heron’ de debatten van de elfde Birg-editie. De frontman van ‘Grand Blue Heron’, vervaarlijk klinkend noise/posthardcore gezelschap dat de decibels en de woeste uithalen niet schuwt, gooit het solo over een beduidend andere boeg met meer intimistische songs van hoog Americana gehalte.
Paul bracht donderdag een nagelnieuwe gitaar – 100% metallurgie – en vier nieuwe songs mee die nooit eerder live werden gebracht. Schipperend tussen blues en roots. Tussen de bedrijven door met gevoel voor zelfrelativering en humor aan elkaar gepraat. Warme muziek in tijden van winterpri(e)k. Very nice.
Setlist 08/02: Goner – The River – Ideal For Real – In The Age – Spring Time Blues – Dinosaur – Mountain Man – Eye Of The Storm.