Uit sinds een goeie maand; ‘Amor Fati’ of het 4de full album van Wim Kesteloot, beter bekend als ‘WiltMan’. In de voorbije jaren verblijdde de veel te bescheiden Gentbrugse singer-songwriter ons al met de ‘Lo-Files’ serie (I, II en III).
‘Fine piece of art’ schreven we over het laatste luik van het Lo-Files triptiek dat één en al melancholische Americana uitademde. De verwachtingen waren bijgevolg nogal hooggespannen toen we het nieuwe album in de post vonden.
Eén jaar na de (voorlopig) laatste Lo-files worp, gooit WiltMan het met ‘Amor Fati’ het over een lichtelijk andere boeg. Lichtelijk want het album, 11 nummers sterk, houdt niet meteen de grote koerswijziging in. Liet Kesteloot in de voorbije jaren vooral zijn gitaar spreken – iets waar hij verbluffend goed in is – dan neemt hij op het nieuwe album meer zelf het woord.
De gitaar staat immer centraal maar moet de aandacht van de luisteraar delen met meer vocals, samples, keys en percussie dan voorheen. Op de openingstrack ‘Hasteland’ houdt zelfs een nijver tikkende drumcomputer de zaak op dreef.
Riepen de Lo-Files een herfstig gevoel op dan is ‘Amor Fati’ eerder goed voor dog days associaties. Musiceren als het pokkewarm is en het leven van alledag noodgedwongen een versnelling lager schakelt terwijl muizenissen en beslommeringen full speed ahead blijven gaan. Kortom: een zomerse plaat waarop zonnige feelgood deuntjes uitblinken in afwezigheid.
Het beste bevindt zich halfweg de plaat met ‘Thurasia’; een weemoedig jankende gitaar en een hemels mooie melodie waarin de brommende bariton versterking krijgt van ene Maud Cosijn die voortreffelijk de backing vocals voor haar rekening neemt. ‘Homeless Homeland’, meteen na ‘Thurasia’, is een tweede voltreffer.
‘Amor Fati’ is een mooi, warm album met enkele ruw-donkere kantjes. Intrigerend en innemend. Geeft zijn geheimen pas na meerdere beluisteringen prijs. Zeer de moeite van het ontdekken waard.
AMOR FATI (sep. 2015)
- Hasteland – 04:20
- Echonation – 03:20
- NoToKen – 04:29
- Lydia II – 03:09
- Thurasia – 03:30
- Homeless Homeland – 03:32
- Soulétude – 03:16
- At Stake – 03:10
- Irene – 03:20
- Wake up-call from a dreamgirl – 03:14
- Amor Fati – 01:56
Meer info:
http://wiltman.bandcamp.com/
http://www.wiltman.com/
https://itunes.apple.com/be/artist/wiltman/
Amor fati is a Latin phrase that may be loosely translated as “love of fate” or “love of one’s fate”. It is used to describe an attitude in which one sees everything that happens in one’s life, including suffering and loss, as good or, at the very least, necessary, in that they are among the facts of one’s life and existence, so they are always necessarily there whether one likes them or not. Moreover, amor fati is characterized by an acceptance of the events or situations that occur in one’s life. This acceptance does not necessarily preclude an attempt at change or improvement, but rather, it can be seen to be along the lines of what Nietzsche means by the concept of “eternal recurrence”: a sense of contentment with one’s life and an acceptance of it, such that one could live exactly the same life, in all its minute details, over and over for all eternity.
KINKYSTARCESOIR 
great blog!
LikeLike